×
صفحه نخستدرباره سایتشرایط استفادهحریم خصوصیتماس با ما
اصول اعتقاداتاخلاقیاتتاریخاجتماعیاحکامادیان دیگراقتصادبشاراتحقوق بشرسیاستپاسخ به اتهاماتشعر و ادبفهرست تمام مقالات
پیامهای مرکز جهانی بهائی اخبار جامعۀ بهائی گشت و گذار در اخبار بخش سردبیر

برای شروع یا قطع اشتراکتان در خبرنامه سایت، آدرس ایمیل خود را در ذیل وارد کنید.

ثبت نام
قطع اشتراک
twittertelegraminstagram
×
ببخشید کجا می‌توانم تمام پیامه ... بسیار پرمحتوی و پرمعنا بود یاد ... مهم نیست بهائیت دین است یا هرچ ... واقعا تاسف آوره.این اتفاق در ا ...
در پاسخ به فصلنامه مطالعات تاریخی شماره های 17 و 20 در پاسخ به ویژه نامه 29 ایّام جام جم ندای حق
یوزارسیف هم خاتم النبیّین بود!وقت آن است كه بدانيم دين بهايي چيستدرد دلی با خانم وزیر بهداشتآیا بهاییان در انتخابات شرکت می کنند؟تخریب گورستان‌ و عدم صدور جواز دفن بهاییان در شماری از شهرهای ایران
img

سایت نقطه نظر تلاشی برای رفع ابهامات و تعصبات عامه مردم راجع به دیانت بهائی است.

حق با "هالو" است
1394/09/28

برگرفته از: //news.gooya.com/politics/archives/2015/12/206175.php

حق با "هالو" است، حامد صبوری

کشور عزیزمان ایران دچار بحران های گوناگونی است. ریشۀ تمام بحران های آن بحران اخلاقی است. صرف نظر از نیاز به "اصولی اخلاقی برای جامعه ای جهانی" (١) که گویای ایجاد بینشی جدید برای رسیدن جهان به سعادت حقیقی و صلح و وحدت است، ایران عزیزمان نیز برای نجات از وضع موجود و حرکت به سمت اصلاح و سعادت حقیقی خود نیازمند عمل به اصول اخلاقی ای است که شدیداً به آن بی توجهی شده است.

حدود یک قرن قبل، عبدالبهاء، درمان دردهای اجتماعی و سیاسی و فرهنگی و علمی و اقتصادی ایران عزیزمان را این چنین بیان فرموند:

«ای تشنۀ حقیقت، ایران ویرانست و جمیع احزاب فی الحقیقه تیشه به دست گرفته به ریشه این بنیان قدیم می زنند و ابداً ملتفت نیستند که این کلنگ، بنیان کن است و این تیشه، ریشه کن. هر حزبی گمان می کند که به تعمیر مشغولست. ولی در قرآن می فرماید: یُخربون بُیُوتهم بِاَیْدیهِم. باری، این آوارگان به هیچ حزبی مشترک و متمایل نبوده. در آن می کوشیم که بنیۀ ایران قوّت گیرد و معلوم است قوّت بنیه ایران، جز به تأسیس اخلاق الهی ممکن نه. چون تأسیس اخلاق گردد ترقی در جمیع مراتب محتوم است. هیچ ملتی بدون تعدیل اخلاق فلاح و نجاح نیابد؛ و به تحسین اخلاق علوم و فنون رواج یابد و افکار بینهایت روشن گردد، صداقت و امانت و حماست [=شجاعت] و غیرت و حمیّت بجوشد، سیاست به درجۀ نهایت رسد، صنایع بدیعه رواج یابد، تجارت اتّساع جوید، شجاعت عَلَم افرازد، ملت از برزخی به برزخ دیگرانتقال نماید، خلق جدید شود، فتبارک الله احسَنُ الخالقین تحقّق یابد...» (۲)

خوشبختانه متفکرین ایران عزیزمان روز به روز بر این حقیقت توجّه بیشتری می نمایند. اخیراً آقای محمّد رضا عالی‌پیام، معروف به «هالو» دربارۀ یکی از عوامل بسیار مهم ضدّ اخلاقی موجود در ایران، یعنی دروغگویی، شعری را در زندان رجائی شهر سروده اند که گویای وجهی مهم از بحران اخلاقی موجود می باشد. ایشان چنین سروده اند:

روز و شب می‌بارد از هر سوی سیل‌آسا دروغ
بر تو و بر من دروغ و بر شما و ما دروغ
این دروغ و آن دروغ و آن دروغ و این دروغ
این طرف یا آن طرف، اینجا دروغ، آنجا دروغ
زیر یا بالا چه فرقی می‌کند، بالا و زیر
هم از این پایین دروغ و هم از آن بالا دروغ
نه یکی دو تّا، نه ده تا بیست تا پنجاه تا
صبح و شب سهمیه دارد هر کسی صد‌ها دروغ

روز خانم با دروغش پیش برده کار خویش
در عوض تحویل می‌گیرد شب از آقا دروغ
مثل هر کار بد دیگر که تکراری شود
اولش باشد قبیح و آخرش زیبا دروغ
بچه‌ها از بچگی درس دروغ آموختن
از برادر، خواهر و از مادر و بابا دروغ
زنگ درس راستی در مدرسه تعطیل شد
در دبستان و دبیرستان و دانشگاه دروغ
چون که در تاریخ خوانده هی دروغ اندر دروغ
در نتیجه می‌نویسد متن انشا را دروغ
آنچه را چشمت ندید اما برایت گفته‌اند
شک کن و با خود بگو گوشم شنید، اما دروغ
هر چه می‌گویند: از قول مقامات شریف
روزنامه جای خود دارد، صدا سیما دروغ
آنچه را دیروز گفتندش، کنون تکذیب شد
پس بدان اخبار امروزی شود فردا، دروغ
شیخ گفت: آن کس دروغی گفت، دشمن با خداست
این زمان – استغفر الله – شیخ سر تا پا دروغ
ملت مظلوم ما تا چند باید بشنوند
از منِ شاعر دروغ و از توی ملا، دروغ
در شبی سرد از سر تنهایی‌اش هالو سرود
کنج زندان این غزل را که ردیفش با دروغ (٣)

برای آن که بیشتر به عمق این درد آشکار توجّه و برای ترک آن فکر و اقدامی شود، در زیر نیز چند نمونۀ دیگر از اقوال بعضی متفکرین ایرانی را می آورد و از هم میهنان عزیز و شریف تمنا دارد بیاییم یک یک ما برای اصلاح اخلاق جامعه مان فکر و اقدامی کنیم.

دکتر محمّد علی اسلامی ندوشن می گوید: «آنچه اکنون مایۀ نگرانی است و باید گفت که در رأس مسائل ایران قرار دارد، علائم گسیختگی در اخلاق عمومی است... حتّی مشاهده می شود که پوشش مذهبی از جانب عده ای نوعی حائل بی اخلاقی قرار گرفته است.» (۴)

آقای حسن نراقی می نویسد: «ما مشکل جدّی داریم. ما به هر دلیلی زیادتر از ملل دیگر دروغ می گوییم. تملق اگر چه خوشایند نیست، تک تک خودمان می دانیم چقدر تملّق می گوییم.» (٥)

آقای زیبا کلام می گوید: «غربی ها ادب و اخلاق را خیلی بیشتر از بعضی از مسلمان ها که ادعای اسلام دارند، رعایت می کنند.» (٦)

آقای اکبر گنجی چنین می نویسد: «کافی است به جامعۀ ایران پس از سه دهه حکومت اسلامی بنگریم که دروغ، رایج ترین امر در آن است و بدون دروغگویی هیچ کاری از پیش نمی رود و زمامدران این نظام بیش از زمامداران نظام های غیر دینی دروغ می گویند ریا، نفاق، چاپلوسی و غیره رذایلی هستند که در میان ما به شدت گسترده‌اند.» (٧)

این بی آبرویی و بی اخلاقی و دروغ گویی بقدری آشکار است که وابستگان نامدار خود جمهوری اسلامی ایران نیز بر آن اعتراف دارند:

آقای ناصر نقویان یکی از سخنرانان بیت رهبری محترم جمهوری اسلامی ایران نیز با انتقاد شدید از عملکرد جمهوری اسلامی گفته: «ما در ریشه کنی دروغ و وعده های بی اساس مردم و حاکمان در جامعه، برابری در مقابل قانون، توانایی مظلوم در گرفتن حق خود از ظالم، و..... «ترقّی معکوس» داشته‌ایم.» (٨)

آقای هاشمی رفسنجانی تصریح کرده اند‌: «متأسفانه امروزه در جامعۀ اسلامی بسیار دیده می‌شود که انقلابیون و مسلمانان حتی با نیّت پاک برای حفظ حکومت و قدرت به تهمت، دروغ و ظلم و ستم متوسل می‌شوند و بدتر از همه اینکه این اقدامات را تحت عناوین اهداف مقدس به انجام می‌رسانند... در اسلام؛ هدف وسیله را توجیه نمی‌کند، براساس نص صریح و عملکرد روشن امامان معصوم شیعه، اوّلین هدف هر مسلمان باید حفظ اسلام و عزّت امت اسلامی و حقوق مردم باشد و قدرت و حکومت در مرتبه دوّم قرار دارد. اما امروز در بسیاری از جوامع اسلامی جای اهداف اصلی و فرعی عوض شده است و این به نفع اسلام و امت اسلامی نیست.» (٩)

حتّی امام جمعۀ قم آیت الله ابراهیم امینی نیز در نماز جمعۀ ۱۰ آذر ۱۳۹۱ قم بدرستی چنین فاش از شیوع بلای دروغگویی در جمهوری اسلامی ایران گفت که: «دروغ گویی، انسان را به فجور یعنی گناهان زشت می کشد و از این رو باید سعی کرد که این عمل زشت در ما وجود نداشته باشد... اگر انسان متعهد شد که دروغ نگوید، نمی تواند دیگران را اذیت کرده، به کسی ظلم کند... اگر این دروغ گویی در مدیران عالی نظام شایع شد، دو عیب بسیار بزرگ دارد که یکی از مهمترین آن ها سلب اعتماد مردم از مسئولان شان خواهد بود، به طوری که حرف شان توسط مردم پذیرفته نمی شود؛ دومین عیب و آفت دروغ در میان مسئولان این است که خود مردم هم به دروغ گویی روی آورده و این عمل زشت را از آن ها یاد می گیرند، چرا که اَلنّاسُ عَلى دینِ مُلوکِهم‏... بسیار متأسفم که در کشورهای دیگر صداقت و راستی از کشور ما بیش تر است و اگر دروغ مسؤولی، برای مردم مشخص شد، آن مسؤول استعفاء می دهد که این نشان می دهد در آن کشورها دروغ تا چه اندازه زشت شمرده می شود.» (١٠)

زبانی که با راستی یار نیست
به گیتی کس او را خریدار نیست

قربان روی و خویتان
حامد صبوری
۲٦/ ٩/ ١٣٩۴
ــــــــــــــــــــــــــــــ
١- //noghtenazar.org/node/1343
۲- //www.aeenebahai.org/node/420
٣- آذر ماه ۹۴ زندان رجایی شهر – محمدرضاعالی پیام (هالو)
//www.radiozamaneh.com/251529?utm_source=feedburner&utm_medium=ema…
۴- کیهان لندن، شمارۀ ۴۴۸، به نقل از کتاب «بهائیان و ایران آینده» از ب. همایون.
٥- مندرج در پشت جلد کتاب «جامعه شناسی خودمانی»، تألیف آقای حسن نراقی، نشر اختران، چاپ اوّل پاییز ١٣٨٣.
٦- //www.mehrnews.com/mobi/NewsDetail.aspx?NewsID=1770899
٧- //radiozamaaneh.com/idea/2008/08/post_367.html
٨- //www.digarban.com/node/10359
٩- //aftabnews.ir/vdcirrazqt1apy2.cbct.html
١٠- //www.tabnak.ir/fa/news/289801/%D8%A2%DB%8C%D8%A9%D8%A7%D9%84%D9%84

نظر خود را بنویسید