×
صفحه نخستدرباره سایتشرایط استفادهحریم خصوصیتماس با ما
اصول اعتقاداتاخلاقیاتتاریخاجتماعیاحکامادیان دیگراقتصادبشاراتحقوق بشرسیاستپاسخ به اتهاماتشعر و ادبفهرست تمام مقالات
پیامهای مرکز جهانی بهائی اخبار جامعۀ بهائی گشت و گذار در اخبار بخش سردبیر

برای شروع یا قطع اشتراکتان در خبرنامه سایت، آدرس ایمیل خود را در ذیل وارد کنید.

ثبت نام
قطع اشتراک
twittertelegraminstagram
×
ببخشید کجا می‌توانم تمام پیامه ... بسیار پرمحتوی و پرمعنا بود یاد ... مهم نیست بهائیت دین است یا هرچ ... واقعا تاسف آوره.این اتفاق در ا ...
در پاسخ به فصلنامه مطالعات تاریخی شماره های 17 و 20 در پاسخ به ویژه نامه 29 ایّام جام جم ندای حق
یوزارسیف هم خاتم النبیّین بود!وقت آن است كه بدانيم دين بهايي چيستدرد دلی با خانم وزیر بهداشتآیا بهاییان در انتخابات شرکت می کنند؟تخریب گورستان‌ و عدم صدور جواز دفن بهاییان در شماری از شهرهای ایران
img

سایت نقطه نظر تلاشی برای رفع ابهامات و تعصبات عامه مردم راجع به دیانت بهائی است.

خانه ای که شاهزاده مایل به بنا نمودنش بود
1397/03/06

خانه ای که شاهزاده مایل به بنا نمودنش بود (۱)

نوشتۀ مایکل کِرتوتی ‌(Michael Curtotti) (۲)

۷ آگوست ۲۰۱۷
ترجمۀ مهرداد جعفری

بعد از عزلت دو ساله در کوه های کردستان //noghtenazar.org/node/1580
هنگامی که حضرت بهاءُالله به بغداد مراجعت فرمودند در بیتی مقیم گردیدند که در جوارِ قسمتِ غربیِ رودخانۀ دجله قرار داشت و این در دورانی بود که جامعۀ بابی مرتباً نظر خویش را به حضرتشان معطوف می نمودند.

گرچه در آن ایّام هنوز اظهارِ اَمر نفرموده بودند ولی آثارِ نازله و وجود هیکل مبارک نفوسِ بابی را به خود جلب می نمود. در همین دوران بود که بسیاری از آثار ایشان نازل گردید که از جمله «کلِماتِ مَکنونه» //noghtenazar.org/node/1550 و کتاب مُستطابِ «ایقان» //noghtenazar.org/node/1529 را می توان یاد نمود و محل اقامت حضرت بهاءالله خانه ای بسیار ساده بود ولی:

«اکنون مَحَلِّ توجّهِ طالبینِ حقیقت و مرکزِ تجمّع سیّاحین و زائرینِ عرب و کُرد و ترک و یهود و نَصاریٰ قرار گرفت.» ۳

عدّۀ کثیری از زائرین که از ایران به حضور مبارک مشرّف می شدند در هنگام مراجعت پیام و نکاتِ مودوعه در آثارِ مبارک را به همراه خویش می بردند که بسیاری تحت تأثیر عمیق آن قرار می گرفتند. مقامات محلّی و نمایندگان دُوَلِ خارجی مرتباً نظرشان را متوجّه حضرت بهاءُالله می نمودند و تقاضای هدایت نموده و حتّی پیشنهاد حفاظت ایشان را می نمودند که این امر موردِ قبول و تصویبِ حضرتشان قرار نمی گرفت. نَفسِ حضرتشان اثرات عمیقی در جامعۀ در هم گسیخته و پراکندۀ جامعۀ بابی گذاشته بود.

«بعد از ورودْ به اِعانتِ اِلهی و فضل و رحمتِ رَبّانی، آیاتْ به مِثلِ غَیثِ هاطِل [باران سیل آسا] نازل و به اطرافِ اَرض ارسال شد و جمیعِ عِباد، مخصوصْ این حزب را به مواعظ حکمیانه و نصایحِ مُشفقانه نصیحت نمودیم و از فساد و نِزاع و جدال و مُحاربه منع کردیم.» ۴

در مورد آن ایّام نبیلِ زَرندی چنین یادداشت نموده:

«"... بیرونیِ بیتِ اَعظم که خرابه ای بود از دست افتاده به یُمنِ مَقدَمِ مَحبوبِ اَبهیٰ [حضرت بهاءُالله] غیرتِ فردوسِ اَعلیٰ گردید با آن که دیوارش کوتاه با مِهر و ماه همسری می نمود با آن که جز یک سَریرِ شاخۀ نخلِ خرما که مَحلِّ جلوسِ سُلطانِ اَسماء [حضرت بهاءُالله] بود چیزی از اسباب و زُخرُفِ دنیا در آنجا پیدا نبود دل هایِ اَبناءِ ملوک را می ربود." همین اطاق پذیرائی مبارک بود که با وجود نهایت بساطت و سادگی قلب شاهزاده شجاع الدّوله را تسخیر نمود.» ۵

شاهزادۀ نامبرده نوۀ شاه سابق ایران بود که بقدری مورد تأثیر چنین خانه ای قرار گرفته بود که به دیگران اظهار داشت زمانی که به محلّ اقامت خویش مراجعت نماید دقیقاً بنائی به همان شکل می سازد. ولی این که شاهزاده اقدام به چنین عملی نمود و یا خیر معلوم نیست ولی حضرت بهاءُالله ملاحظه نموده اند روحی را که در چنین بنائی احساس نموده قادر نیست بوجود آورد.

مجدّداً نبیل توضیحاتی به این نحو یادداشت نموده:

«اکثر شب ها را ده نفر به یک قمری خرمایِ زاهِدی می گذرانیدند و معلوم نبود که کفش و عَبا و قَبائی که در آن منزل است صاحبش کیست. هر کس در بازار کار داشت کفش به او تعّلق داشت و هر کس به حضور مبارک مشرّف می شد عَبا و قَبا به او تعلّق داشت. حتّی اَسمایِ خود را فراموش کرده بودند و جز هوایِ جانان چیزی در دل و جانشان باقی نمانده بود... چه خوش ایّامی بود.» ۶

این بیتِ مبارک در بغداد دارای چنان مقام عظیمی در تأسیس و تاریخ دیانت بهائی است که حضرت بهاءُالله آن را محلّ زیارت و (حَجِّ بهائی) قرار دادند.

نکته ای در خاتمه:

در سال ۲۰۱۳ به علّت خرابکاری مذهبی و بر خلاف قانون کشور عراق که بیت حضرت بهاءُالله را به عنوان بناهای تاریخی محافظه می نمود آن را تخریب نمودند و ساختمان مذهبی دیگری بجای آن بنا نمودند. بیتُ العَدلِ اَعظم جهت دلداری جامعۀ بهائی پیام زیر را صادر فرمودند:

«حضرت بهاءُالله صدمات شدیدی که بر بیتِ اَعظم وارد خواهد شد پیش بینی نمودند... «قَدْ زَیَّنَکَ اللهُ بِطِرازِ ذِکرِهٖ بَینَ الأرضِ وَ السَّماءِ وَ اِنَّهُ لا یُهْتَکُ اَبَداً.» جَمالِ مُبارک [حضرت بهاءُالله] تأئید فرمودند که... "ثُمَّ تَمْضیٖ اَیّامٌ یَرفَعُهُ اللهُ بِالحَقِّ وَ یَجْعَلُهُ عَلَماً فِی المُلکِ بِحَیثُ یَطُوفُ فیٖ حَولِهٖ مَلَأُ عارِفُونَ".»۷ [مضمون دو قسمت عربی به فارسی: خداوند تو را به زینتِ ذکرش بین زمین و آسمان مُزَیَّن فرموده است و بدرستی که آن هرگز بی حرمت نمی شود./ سپس ایّامی می گذرد که خداوند آن را به حقّ برپا می دارد و پرچمی در مُلک قرار می دهد بطوری که گِردَش گروهِ عارفان طواف می کنند.]

پاورقی ها:
توجّه: برای «محفوظ بودن حقّ چاپ» به اصل مقاله به انگلیسی مراجعه فرمائید.
(۱). این مقالۀ شمارۀ ۱۲۲نویسنده می باشد.
(۲).مایکل کِرتوتی به مناسبت جشن دویستمین سالگرد تولّد مبارک حضرت بهاءالله که در ۲۱\۲۲ اکتبر ۲۰۱۷ برگزار می گردد تعهّد شخصی نموده که تا آن روز ۲۰۰ مقاله در مَواضیع مختلفۀ دیانت بهائی بنویسد. برای اصل این مقاله ها به: //beyondforeignness.org/ مراجعه فرمائید.
(۳) قرنِ بدیع، صفحۀ ۲۷۰.
(۴). ایضاً صص: ۲۷۷، ۲۷۸.
(۵). ایضاً صفحۀ ۲۷۹.
(۶). ایضاً صفحۀ ۲۸۴.
(۷). ترجمه به مضمون پیام بجز نصوص مبارک که از منتخباتی از آثار حضرت بهاءُالله شمارۀ ۵۷، ۵۸ می باشد.

نظر خود را بنویسید