"حكايت كنند كه چون سلطان محمّد عثمانی قسطنطنيّه رامحاصره نمود شخصی ازوزراءقيصربرشخصی از علمای مسيحی در شهر وارد شد ملاحظه نمود كه آن عالم بنوشتن و نگاشتن مشغول، سؤال نمود كه بچه مشغولی گفت مشغول به رد نوشتن بر حضرت رسول و بر قرآن، آن وزير قيصر متغيّر شده از شدّت حدّت طپانچه بر گوش آن عالم زد كه دير خبر شدی.

وقتيكه علم مبين آن شخص در حجاز و يثرب بود لازم بودكه رد بنويسيد حال كه آن علم اعظم پرچمش پشت دروازه قسطنطنيّه موج ميزند و بانگ كوس نبوّتش گوش شرق و غرب را پر كرده و انوار عزّتش چشم عالم را خيره نموده مشغول رد نوشتن شده‌ايد بر خيزدرمانی بجهت درد خود بجوئيد و مرهمی بجهت زخم درون خويش بيابيد و راه فراری تحرّی نمائيدكه آن كوكب، شمس مضی شد و آن سراج، بدرمنير گشت."1

دراین زمان حقیر نیز، ولکن درنهایت خضوع وخشوع، به عرض میرساند که؛ آن کسان که تلاش برای امحاء بهائیت دارند باید بدانندکه شایدلازم بوده است درزمان مناسب ریشه آن رامی خشکاندند ولی علیرغم تلاش همه جانبه وبی امانشان موفق نشدند وبابیت بجای آنکه درمحل امحاء شودبه خارج ازمرزهافرستاده شد؛ حال این میتواند اراده روس بوده باشد یااراده انگلیس ویا شایدهم اراده الهی.

روس وانگلیس درآنزمان ، وحتی دراین زمان ، کوچکترازآنندکه بتوانند چنین اراده های عظیمی رااعمال نمایند(به عصرحاضربنگریدوعدم توانائی روس وانگلیس وامریکارادراراده های حتی بسیارکوچک ملاحظه نمائید تاچه رسد به اینکه بخواهند بنیان چنین امرجهانی مهیمنی رابنیاد نهند) این توهم برای علمای قبل ازانقلاب اسلامی، که دسترسی به کلیه اسرارسیاسی برایشان مقدورنبود، شاید قابل قبول بنماید واعلام آن ازطرف ایشان به منظورجلوگیری ازاقبال امت به بهائیت نیز شاید مورد قبول کثیری ازمردمان آن زمان واقع شده باشدولیکن دراین زمان که؛ اولاً حدود160 سال ازآن تاریخ گذشته است وتمامی مدارک طبقه بندی شده آن زمان درمعرض دیدعموم قرارگرفته(انگلیس طبق قوانینش وروس هم باتوجه به انقلاب بلشویکیش) وهیچ گونه سندی دال برچنین مطلبی ارائه نشده است.

ثانیاً بااستقرارجمهوری اسلامی درایران وحضوراین حکومت درمغزسیاست جهانی ودسترسی به تمامی اسرارپیدا وپنهانِ لااقل مربوط به دوران گذشته دول عالم (نمونه آن اسنادسفارت امریکا درایران)هیچ گونه مدرکی دال برارتباطات سیاسی وپنهان دیانت بهائی باهیچ کشوری به دست نیامده است لذا تکیه برهمان توهمات قبلی وبرچسب جاسوسی ووابستگی به این کشوروآن کشور هم اززیرکی علمای اعلام وصاحبان حکومت کنونی بعید بنظرمیرسد وهم ازادراکات دائم التزایدایرانیان ونیزجهانیان که محمل چنین تحمیقی قرارگیرند، بنابراین چاره ای نیست جزآنکه این گسترش بین المللی دیانت بهائی را فقط نتیجه اراده الهی بدانیم.

وامابانگاهی به جایگاه جهانی کنونی بهائیت، ومقایسه آن باموقعیت مقطعی وحقیر ومحلیِ ایدئولوژیها وادیان کاذبه، نیزقبول این واقعیت که باهیچ جنبش زنده وبرتارک تاریخ نشسته ی جهانی حتی ازنوع مادی وانسانی آن نمیتوان بسهولت درآویخت تاچه رسدبه معنوی والهی آن، بایددیریازوداین حقیقت راپذیرفت که دیانت بهائی سالیان درازی است که درصفحه تاریخ دارای مکان ومقامی استوارگشته است وهمچنان پرتوان به قوام وپویائی وسرزندگی خودادامه میدهدودیگرنمیتوان درامحاءآن ازصحنه روزگارکوچکترین قدمی برداشت .

اکنون شجره امربهائی درتمامی نقاط عالم درنهایت صلابت ریشه دوانده واقدامات وسیع وظفرمندانه پیروان معتقدومستحکم آن دراقطاب عالم، باکمک وهدایات تشکیلاتی مقتدرومنسجم وهوشمند، برای هدایت مردمان درمانده ودردمند ازناتوانی نظامهای کنونی برای حل معضلاتشان، باکمال قدرت وعظمت درجریان است، هرچند که خشم علمای عظام رابهمراه داشته باشد.

لذا به فرض محال اگردر ایران هم بتوان باانواع بگیروببندها وترفندها حقیقت این دیانت را دراذهان برخی مخدوش کردولی درجهان به حرکت درآوردن کوچکترین بادمخالفی مقدورنیست ونهایتاً ایران هم جزئی ازجهان است، پس خودرادرتاریخ بی عرض وآبرو مکنید وآزاروزحمت این مظلومان رانیز بیش ازاین فراهم نفرمائیدکه اولاً این عرصه عرصه ی سیمرغ است وثانیاً مسؤلین ونویسندگانتان هرچه میخواهند لعن وطعن وعتاب واهانت نمایند، خداهم با نام " یامختار" ایشان رابه حال خود واگذاشته، مثل همه انسانها وبرای همه اعمالشان، والبته عالم دیگری راهم برایشان مقررداشته است.

منبع:
1-مکاتیب عبدالبهاء، جلد2 (مطبعه کردستان العلمیه،فرج الله زکی الکردی، مصر1330ه ق)ص121