دویست مقاله به مناسبت دویستمین سال تولد حضرت بهاءالله (۱)

نوشته مایکل کِرتوتی ‌(Michael Curtotti)(۲)

۷ آپریل ۲۰۱۷
ترجمه مهرداد جعفری

روزهای ۲۱ و ۲۲ اکتبر سال 2017، دویستمین سالگرد تولّد حضرت بهاءُالله، مؤسّس دیانت بهائی است. واقعۀ مهمّی که در تمام دنیا جشن گرفته خواهد شد. امید نویسنده این که بتواند از امروز تا آن تاریخ دویست مقاله در مواضیع مختلفۀ دیانت بهائی برای همگان بنویسد.

در طول زندگی، حضرت بهاءالله هادی و منبع الهام نویسندۀ این مقاله بوده. تعالیم حضرت بهاءالله راهنمای زندگی و فعالیّت های یومیّه میلیون ها نفوس بهائی در سراسر عالم است که می توان گفت تقریباً از تمام کشورهای جهان هستند. مَعَ الوَصف جامعۀ بشری بسختی از حیات حضرت بهاءالله آگاهی دارند تا چه رسد به این که از مفاهیم گرانْ بهائی که در تعالیم ایشان به ودیعه گذاشته شده آشنا باشند. شاید نفوسی باشند که منحصراً مطلعند که حضرت بهاءالله مؤسّس دیانت بهائی هستند و شاید بیان مشعشع ایشان را که می فرمایند: «عالم یک وطن محسوب است و مَنْ عَلَی الاَرضْ اَهلِ آن» شنیده و یا خوانده اند، شاید هم نفسی بهائی را می شناسند و یا دوستان بهائی دارند ولی فراتر از تمامی این آشنائی های محدود، بسیاری از نفوس از آنچه که ایشان نازل فرمودند اطلاع کاملی ندارند. آنچه را که حضرت بهاءالله نازل فرمودند رابطۀ تنگاتنگی با نیازهای جامعۀ امروزی جهان دارد. حضرت بهاءالله تمامی این تعالیم را برایگان به عالم و رهبران عالم بشری هدیه وهمگان را به اجرای آن دعوت فرمودند:

«رگِ جهان در دست پزشک داناست، درد را می بیند و بدانائی درمان می کند، هر روز را رازی است و هر سَر را آوازی، دردِ امروز را درمانی و فردا را درمان دیگر، امروز را نگران باشید و سخن از امروز رانید.
دیده می شود گیتی را دردهای بیکران فراگرفته و او را بر بستر ناکامی انداخته؛ مردمانی که از بادۀ خودبینی سرمست شده اند پزشک دانا را از او باز داشته اند. اینست که خود و همۀ مردمان را گرفتار نموده اند. نه درد می دانند، نه درمان می شناسند؛ راست را کژ انگاشته اند و دوست را دشمن شمرده اند. بشنوید آواز این زندانی را، بایستید و بگوئید، شاید آنان که در خوابند بیدار شوند. بگو این مردگان دست بخشش یزدانی آب زندگانی می دهد، بشتابید و بنوشید، هر که امروز زنده شد هرگز نمیرد و هر که امروز مرد هرگز زندگی نیابد.» (۳)

تمامی لحظات حیات حضرت بهاءالله بنفسه شاهد غلبه بر تمامی مشقّت های وارده بر ایشان می باشد. حیاتی که بنفسه و داوطلبانه صدمات و مشقّات را برای راحت بشر قبول فرمودند:

«قَدْ قُیِّدَ جَمالُ القِدَمِ لِاِطلاقِ العالَمِ وَ حُبِسَ فِی الحِصنِ الأعظمِ لِعِتقِ العالمین وَ اخْتارَ لِنَفسِهِ الأحزانَ لِسُرورِ مَنْ فِی الأکوانِ هذا مِن رَحمَةِ رَبِّکَ الرَّحمنِ الرَّحیمِ قَدْ قَبِلنَا الذّلّةَ لِعِزِّکُم وَ الشَّدایدَ لِرَخائِکُم یا مَلَأ المُوَحِّدینَ اِنَّ الّذی جاءَ لِتعمیرِ العالَمِ قَدْ اَسْکَنَهُ المُشرِکونَ فیٖ اَخرَبِ البِلاد.» (۴)

سعی در این است که این دو بُعد و جنبۀ حیات حضرت بهاءالله در مقالات آتیه تشریح شود. آرزوی عمیق آن که بتوان بنحو شایسته که لایق اتمام این مشروع و این چالش بزرگ است موفّقیّت لازمه حاصل گردد.

نکتۀ پُراهمیّتی که باید در نظر داشت و در موردش تفکر نمود این که مفاهیم موجود در تعالیم حضرت بهاءالله بنفسه نمی توانند عملی گردند مگر این که آحاد افراد بشر با قیام به اجرا وعمل از خود واکنش و همّت نشان دهند. علیرغم تمامی کاستی ها و عدم توازن در رفتار انسان ها و باز علیرغم تمام تقلّا و کشمکش آشکار که امروزه جامعۀ بشری با آن روبروست، این ایّام دوران بی نظیری است که انسان همچنان به حیات خویش ادامه می دهد. این حال است که جامعۀ انسانی به دوران بلوغ خویش نزدیک می شود؛ دورانی که قادر خواهد بود به تمامی اهدافی که حضرت بهاءالله برای بشر اراده فرموده اند دست یابد.

«هر ذی بَصَر و سَمعی باید جهد نماید تا اسباب آنچه ذکر شد از عالَمِ اَلفاظ و اَقوال به عَرصۀ شهود و ظهور آید... امروز انسان کسی است که به خدمتِ جمیعِ مَنْ عَلَی الاَرض قیام نماید، حضرتِ موجود می فرماید طوبیٰ لِمَنْ اَصْبَحَ قائِماً عَلی خِدمَةِ الاُمَم و در مقام دیگر می فرماید لَیْسَ الفَخرُ لِمَنْ یُحِبُّ الوَطَنَ بَلْ لِمَنْ یُحِبُّ العالَم، فِی الحقیقه عالَم یک وطن محسوب است و مَنْ عَلَی الاَرضْ اهلِ آن.» (۵)

پاورقی ها:
توجّه: برای «محفوظ بودن حقّ چاپ» به اصل مقاله به انگلیسی مراجعه فرمائید.
توضیح عکس بالا: تصویر قلم نی و دوات کوچک حضرت بهاءالله.
(۱). این مقاله شمارۀ اوّل نویسنده می باشد.
(۲). مایکل کِرتوتی به مناسبت جشن دویستمین سالگرد تولد مبارک حضرت بهاءالله که در ۲۱\۲۲ اکتبر ۲۰۱۷ برگزار می گردد تعهّد شخصی نموده که تا آن روز ۲۰۰ مقاله در مواضیع مختلفۀ دیانت بهائی بنویسد، برای اصل این مقاله ها مراجعه کنید به //beyondforeignness.org/
(۳). منتخباتی از آثار حضرت بهاءالله، شمارۀ ۱۰۶.
(۴). ایضاً، شمارۀ ۴۵. [مضمون به فارسی: جمالِ قِدَم- حضرت بهاءُالله- برای رهایی عالَم در بند و زنجیر گرفتار شده است و برای آزادی عالمیان در قلعۀ اعظم محبوس گردید و برای شادی جهانیان غم ها را برای خود اختیار نمود. این از رحمت پروردگار رحمن رحیمِ تو است. ذلّت را به خاطر عزّتِ شما و شدائد را به خاطر آسایش و رفاه شما پذیرفتیم ای گروه مُوحّدین. بدرستی آن که برای اصلاح و تعمیر عالَم آمد، مشرکین او را در خراب ترین شهرها جاداده اند... ]
(۵). ایضاً، شمارۀ ۱۱۷. [مضمون دو بیان به فارسی: «خوشا به حال کسی که بر خدمت مردم برخیزد.» «افتخار از آنِ آن کسی نیست که وطن را دوست دارد، بلکه از آنِ کسی است که عالَم را دوست دارد.» ]