شجاعت (۱)

نوشتۀ مایکل کِرتوتی ‌(Michael Curtotti) (۲)

۳ ژوئن ۲۰۱۷
ترجمۀ مهرداد جعفری

حیات کوتاه مُنا محمود نژاد مزیّن به تاج شجاعت است. امّا این شجاعتی نیست که اکثر مردم در نظر دارند. همچنین شاهد بودیم که جورج تاونزند چه نوع شجاعتی در اقبال به دین حضرت بهاءُالله از خود نشان داده با این که می دانست از مَمَرِّ اِمرار معاش یومیّه محروم خواهد شد. هم چنین لیدیا زامنهوف هم شجاعانه می دانست از بین خواهد رفت ولی حاضر به ترک دوستان و اعضاء خانوادۀ خویش نشد. حیات مبارک حضرت بهاءُالله با تحمّل صدمات و رنج فراوان برای دهه های متوالی شجاعتی بی نظیر را نشان می دهد.

«آنی خود را سَتر نکرده [پنهان نکرده] و حفظ ننموده» ۳

اگر آنچه ذکر شد نشان دهندۀ حیاتی فوق العاده می باشد ولی در زندگی عادی بهائیان هم از لحظاتی مَملو از ابراز شجاعت به انواع مختلف می توان نامبرد.

حتّی در نقاطی که دیانت بهائی مورد صدمه و آزار نیست نفسِ همرنگ جماعت نبودن قیمتی دارد که باید پرداخت شود. طیبعتاً هر نفسی بنا به اهمیّتی که به امور زندگی می دهد به انجام آن قیام می نماید و مسلماً بهای چنین تصمیمی کسب نتایج شیرین بی نظیر حاصله با سرور و شعف می باشد.

حضرت بهاءُالله در آثار خویش در مورد شجاعت بیاناتی نازل فرمودند ولی این اشاره به آن شجاعتی نیست که منجر به خشونت و نمایش قدرت هر فردی نسبت به انسانی دیگر باشد. فِی الواقع حضرت بهاءُالله هر نوع خشنونتی را محکوم می فرمایند ولی در مورد شجاعت می فرمایند:

«رَأسُ القُدرَةِ وَ الشَّجاعَةِ هِیَ اِعلاءُ کَلِمَةِ اللهِ وَ الاِستِقامَةُ عَلیٰ حُبِّه» ۴ [مضمون به فارسی: رأسِ قدرت و شجاعت بالا بردن کلمۀ خدا و استقامت بر حُبِّ اوست.]

حضرت بهاءُالله شجاعت را در ارتباط مستقیم با حیاتِ روزمرّۀ بهائی می دانند.

«لَیْسَ هذا اَمرٌ تَلعَبُونَ بِه بِاوهامِکُم وَ لَیْسَ هذا مَقامٌ یَدخُلُ فیهِ کُلُّ جَبانٍ موهُومٍ. تَاللهِ هذا مِضمارُ المُکاشَفَةِ وَ الاِنقِطاعِ وَ مَیدانُ المُشاهَدَةِ وَ الاِرتِفاعِ لایَجُولُ فیهِ اِلّا فَوارِسُ الرَّحمنِ الَّذینَ نَبَذُوا الاِمکانَ اُولئِکَ اَنصارُ اللهِ فِی الاَرضِ وَ مَشارِقُ الاِقتِدارِ بَینَ العالَمینَ.» ۵ [مضمون به فارسی: این امری نیست که آن را بازیچۀ اوهامتان کنید و این مقامی نیست که هر ترسوی موهومی داخل آن گردد. قسم به خدا این میدانِ مکاشفه و انقطاع و میدان مشاهده و ارتفاع است؛ جز شهسوارانِ خداوندِ رحمان که عالَمِ امکان را رها کردند در آن جولان نمی کنند. ایشانند یاران خدا در زمین و مَشارقِ اقتدار بین جهانیان.]

این بیانات که حضرت بهاءُالله در این مقام بدان اشاره می فرمایند نُمادی است و جنبۀ استعاره دارد ولی در واقع امری است روحانی زیرا همان طوری که فرمودند دیانت بهائی مَلعبه و یا بازیچه نبوده و تعلّقی به نادانان ندارد.

آنچه که در این مقام در نظر است کلماتی مانند «بصیرت» «انقطاع» «دوربینی» «متعالی» «مصمّم» می باشد. و البتّه در این میدانِ کشمکشِ روحانی «مضمار» امتحانات را همواره باید در نظر گرفت. این کشمکش نباید نِزاعی باید باشد علیه انسانی دیگر، بلکه مقابله ای است با نَفسِ اَمّاره.

«ای قوم به قوّتِ ملکوتی بر نصرتِ خود قیام نمائید» ۶

پاورقی ها:
توجّه: برای «محفوظ بودن حقّ چاپ» به اصل مقاله به انگلیسی مراجعه فرمائید.
(۱). این مقالۀ شمارۀ ۵۸ نویسنده می باشد.
(۲).مایکل کِرتوتی به مناسبت جشن دویستمین سالگرد تولّد مبارک حضرت بهاءالله که در ۲۱\۲۲ اکتبر ۲۰۱۷ برگزار می گردد تعهّد شخصی نموده که تا آن روز ۲۰۰ مقاله در مَواضیع مختلفۀ دیانت بهائی بنویسد. برای اصل این مقاله ها به: //beyondforeignness.org/ مراجعه فرمائید.
(۳). منتخباتی از آثار حضرت بهاءُالله، شمارۀ ۱۳۱.
(۴). الواح نازله بعد از کتاب اَقدس، لوحِ "اَصلُ کُلِّ الخَیر"، صفحۀ ۹۳.
(۵). کتاب اَقدس، بند ۱۷۸.
(۶). الواح نازله بعد از کتاب اَقدس، لوح دنیا، صفحۀ ۴۸.