خوب شدن (۱)

نوشتۀ مایکل کِرتوتی ‌(Michael Curtotti) (۲)

۱۸ ژوئن ۲۰۱۷
ترجمۀ مهرداد جعفری

در گفتگویی با یکی از دوستان سؤالی پیش آمد. سؤالی صمیمانه بود و عمق خاصّی داشت و به این نحو مطرح شد.

«من انسان خوبی هستم. صادقانه مقرّری خود را کسب می نمایم و عملی غیرانسانی نمی نمایم. آیا این کافی نیست؟ چه امری دیگر لازم است که باید انجام داد؟»

جوابی برای چنین سؤالی را در ذهن نداشتم. البتّه جواب کوتاه آن مثبت است امّا آنچه که بیان شد حقیقتاً صحیح است ولی کاملاً قانع کننده نبود. معمولاً جواب صحیح تدریجاً در آینده معلوم می گردد ولی عاقبت جواب را در بیانات حضرت عبدُالبهاء پیدا نمودم.

حضرت عبدُالبهاء جوابی در زمینۀ رشد روحانی به این سؤال می دهند- و رشد روحانی یک جریان و رَوَند است.

«هر انسان ناقصی خود پرست و در فکر راحت و منفعت خویش است چون یک قدری فکرش اِتِّساع یابد در فکر راحت و نعمت خاندانش افتد اگر فکرش اِتّساع بیش تر یابد در فکر سعادت اهل شهرش افتد و چون اَفکار مُتّسع بیش تر شود در فکر عزّت وطن و ملّتش افتد و چون افکار اِتّساعِ تامّ یابد و به منتهی درجۀ کمال رسد در فکر عُلُویّتِ نوع انسان افتد خیر جمیع طلبد و راحت و سعادت جمیع ممالک را. این دلیل بر کمال است. لهذا مَظاهِرِ مقدّسۀ اِلهّیه [پیامبران] در فکر عموم بودند و در حیات عموم کوشیدند و به تربیت عموم پرداختند مقاصدشان محصور نبود بلکه شُمول و اِتّساع عمومی داشت. پس شماها نیز باید در فکر عموم بشر باشید که نوع انسانی تربیت شود و اخلاق بکلّی تعدیل یابد و روی زمین بهشت برین شود.» ۳

در زیر بیانات حضرت بهاءُالله هم در ادامۀ همین مطلب می باشد.

«اِنّا نُحِبُّ اَنْ نَریٰ کُلَّ واحِدٍ مِنکُم مَبدَأَ کُلِّ خَیرٍ وَ مَشرِقَ الصَّلاحِ بَینَ العالَمینَ. آثِرُوا اِخوانَکُم عَلیٰ اَنفُسِکُم.» ۴ [مضمون به فارسی: بدرستی که ما دوست داریم هر یک از شما را مبدأ هر نیکی و مشرقِ خوبی و شایستگی بین جهانیان ببینیم. برادران خود را بر خودتان ترجیح دهید.]

«فَضلُ الاِنسانِ فِی الخِدمَةِ وَ الکَمالِ لا فِی الزّینَةِ وَ الثَّروَةِ وَ المالِ... لاتَصْرِفُوا نُقُودَ اَعمارِکُمُ النَّفیسةِ فِی المُشتَهيّاتِ النَّفسِيَّةِ وَ لا تَقتَصِرُوا الاُمورَ عَلیٰ مَنافِعِکُمُ الشَّخصِيَّةِ... تَمَسَّکُوا بِما یَنتَفِعُ بِهِ العالَمُ مِنَ الصَّغیرِ وَ الکَبیرِ وَ الشُّیُوخِ وَ الاَرامِلِ.» ۵ [مضمون به فارسی: فضل انسان در خدمت و کمال است نه در زینت و ثروت و مال... داراییِ عُمرهایِ نفیس و پُرارزش خود را در خواهش های نفسانی صرف نکنید و امور را به منافع شخصی خودتان بسنده و محدود نکنید... به آنچه که مردم جهان از پیر و جوان و بزرگ و ضعیف از آن منتفع می شوند، چنگ زنید.]

«بکمالِ رَوح و رَیحان [با شادمانی و آسودگی] به مشورت تمسّک نمایید و به اصلاح عالم و انتشار امرِ مالِکِ قِدَمْ عمر گرانمایه را مصروف دارید.» ۶

«امروز انسان کسى است که به خدمت جميع مَنْ عَلَى الاَرضْ [همۀ اهل زمین] قيام نمايد.»۷

پاورقی ها:
توجّه: برای «محفوظ بودن حقّ چاپ» به اصل مقاله به انگلیسی مراجعه فرمائید.
(۱). این مقالۀ شمارۀ ۷۳ نویسنده می باشد.
(۲).مایکل کِرتوتی به مناسبت جشن دویستمین سالگرد تولّد مبارک حضرت بهاءالله که در ۲۱\۲۲ اکتبر ۲۰۱۷ برگزار می گردد تعهّد شخصی نموده که تا آن روز ۲۰۰ مقاله در مَواضیع مختلفۀ دیانت بهائی بنویسد. برای اصل این مقاله ها به: //beyondforeignness.org/ مراجعه فرمائید.
(۳). منتخباباتی از مکاتیب حضرت عبدُالبهاء، جلد اوّل، شمارۀ ۳۴.
(۴). منتخباتی از آثار حضرت بهاءُالله، شمارۀ ۱۴۶.
(۵). الواح نازله بعد از کتاب اقدس، لوحِ حکمت، صفحۀ ۸۱.
(۶). منتخباتی از آثار حضرت بهاءُالله، شمارۀ ۹۲.
(۷). الواح نازله بعد از کتاب اَقدس، لوحِ مقصود، صفحۀ ۱۰۱.