مقام معلّم (۱)

نوشتۀ مایکل کِرتوتی ‌(Michael Curtotti) (۲)

۲۳ ژوئن ۲۰۱۷
ترجمۀ مهرداد جعفری

بلافاصله بعد از دوستان نزدیک و اعضاء خانواده، مهم ترین نفوس در زندگی ما غالباً معلّمین ما می باشند که بسیار مدیون آنان هستیم. اگر آن قدر سعادتمند بوده باشیم که معلّمی علاقمند داشته که استعدادهائی در ما دیده و در دیگران ندیده و باز آن قدر سعادتمند بوده ایم که توانسته این استعداد را پرورش داده باید ارزش چنان معلّمی را چون گنجی پُربهاء در طول حیات خویش بدانیم.

در این مورد حضرت عبدُالبهاء می فرمایند:

«تعلیم اطفال و تربیت نونهال هایِ جَنّتِ اَبهیٰ از اعظم خدماتِ درگاهِ کبریاست...» ۳

و هم چنین:

«تعلیم اطفال و پرورش کودکان اَعظمْ مَناقِبِ [صفات و اعمال نیک] عالمِ انسان و جاذبِ اَلطاف و عنایتِ حضرتِ رحمان، زیرا اُسِّ اساسِ فضائلِ عالمِ انسانیست...» ۴

و در مورد اثرات تعلیم و تربیت حضرت بهاءُالله هم چنین نازل فرمودند:

«انسانْ طِلسمِ اَعظم است ولکِن عدمِ تربيت او را از آنچه با اوست محروم نموده. به يک کلمه خلق فرمود و به کلمۀ اُخرىٰ [دیگر] به مقام تعليم هدايت نمود و به کلمۀ ديگر مراتب و مقاماتش را حفظ فرمود... انسان را بِمثابه معدن که داراى اَحجارِ کريمه [سنگ های نفیس و مرغوب و قیمتی] است مشاهده نما به تربيتْ جواهرِ آن به عرصۀ شهود آيد و عالمِ انسانى از آن مُنتفع گردد.» ۵

مجدّداً حضرت عبدُالبهاء تعلیم و تربیتِ عمومی را اساس تعالیم حضرت بهاءُالله محسوب می دارند:

«از جمله تعالیم بهاءُالله تعمیمِ مَعارفست. باید هر طفلی را بقدر لزوم تعلیم علوم نمود. اگر اَبَوَینْ مقتدر بر مصارف این تعلیم فَبِها [چه بهتر] و الّا باید هیأتِ اجتماعیه آن طفل را وسائطِ تعلیم مهیّا نماید.» ۶

مُضافاً حضرت عبدُالبهاء سه نوع تعلیم و تربیت را بیان می فرمایند:

«لکن تربیت بر سه قسم است: تربیت جسمانی، تربیت انسانی، و تربیت روحانی. امّا تربیت جسمانی، بجهت نشو و نمای این جسم است و آن تسهیل معیشت و تحصیل اسباب راحت و رفاهیّت است که حیوان با انسان در آن مشترکند. و امّا تربیت انسانی عبارت از مَدَنیّت است و ترّقی یعنی سیاست و انتظام و سعادت و تجارت و صنعت و علوم و فنون و اکتشافات عظیمه و مشروعاتِ جسیمه [بزرگ] که مَدارِ امتیاز انسان از حیوان است. و امّا تربیتِ اِلهیّه تربیتِ مَلکوتیست و آن اکتساباتِ کمالاتِ اِلهیّه است و تربیت حقیقی آنست زیرا در این مقام انسان مرکزِ سُنوحاتِ [الهاماتِ] رَحمانیّه گردد و مَظهَرِ "لَنَعمَلَنَّ اِنسَاناً عَلَی صُورَتِنا وَ مِثالِنَا" [تورات، سِفرِ تکوین، آیۀ 26؛ البتّه انسان را به صورت و مثالِ خود بسازیم] شود و آن نتیجۀ عالمِ انسانی است» ۷

با سپاس و امتنان بی نهایت به حضور تمام معلّمین.

پاورقی ها:
توجّه: برای «محفوظ بودن حقّ چاپ» به اصل مقاله به انگلیسی مراجعه فرمائید.
(۱). این مقالۀ شمارۀ ۷۸ نویسنده می باشد.
(۲).مایکل کِرتوتی به مناسبت جشن دویستمین سالگرد تولّد مبارک حضرت بهاءالله که در ۲۱\۲۲ اکتبر ۲۰۱۷ برگزار می گردد تعهّد شخصی نموده که تا آن روز ۲۰۰ مقاله در مَواضیع مختلفۀ دیانت بهائی بنویسد. برای اصل این مقاله ها به: //beyondforeignness.org/ مراجعه فرمائید.
(۳). منتخباتی از مکاتیب حضرت عبدُالبهاء، شمارۀ ۱۰۶.
(۴). ایضاً شمارۀ ۱۰۳.
(۵). اَلواحِ مبارکۀ حضرت بهاءُالله که بعد از کتاب اَقدَس نازل گردیده، لوحِ مقصود، صفحۀ ۹۶.
(۶). منتخباتی از مکاتیب حضرت عبدُالبهاء، شمارۀ ۲۲۷.
(۷). مفاوضات حضرت عبدُالبهاء، صفحۀ ۶.