کتاب اَقدَس- راهنمای حیاتی روحانی (۱)

نوشتۀ مایکل کِرتوتی ‌(Michael Curtotti) (۲)

چهارم سپتامبر۲۰۱۷
ترجمۀ مهرداد جعفری

در مقالات قبلی معنای احکام مورد بحث و توجّه قرار گرفت و هم چنین مطلب احکام نازلۀ جدید در زمینۀ رسالت حضرت بهاءُالله تشریح گردید.

بعد از ورود به عکّا حضرت بهاءُالله به همراه خانواده و شماری از پیروانشان در قِشلۀ عَسکریه [سربازخانه] محبوس گردیدند. بعد از مدّت دوسال و دو ماه و پنج روز که قِشله برای اسکان دادن سربازان لازم بود، حضرت بهاءُالله و همراهان به مکانی دیگر منتقل گردیدند. بعد از چندین مرتبه تغییر محلّ زندگی، نهایتاً حضرت بهاءُالله به همراه خانواده در بیتِ [خانۀ] عُودی خَمّار* ساکن شدند و کتاب مستطاب اَقدس در سال ۱۸۷۳ در این خانه نازل گردید.

گرچه اکثر کتابِ مستطابِ اَقدس در مورد احکامِ عملی در حیات روزمرّه می باشد که مجدداً قبلاً دربارۀ آن مطالبی نوشته شده ولی در قسمت هایی از همین کتاب مقدّس اَوامری هم دربارۀ حیات روحانی نفوس نازل گردیده. علی رغم ساده نمودن بسیار از احکام دیانتی و از میان برداشتن بسیاری از تشریفات مذهبی به وسیلۀ حضرت بهاءُالله تعدادی از اصول و اَوامِرِ اِلهی را نازل فرمودند که روح بشر را به حضرت پروردگار مرتبط و نزدیک می نماید. به عنوان مثال از این احکام می توان صَلاةِ کبیر (نماز بزرگ) و صیام را نام برد. نَصِّ نمازِ صَغیر در زیر آمده:

«اَشهَدُ یا اِلهی بِاَنَّکَ خَلَقتَنی لِعِرفانِکَ وَ عِبادَتِکَ اَشهَدُ فی هذَا الحینِ بِعَجزی وَ قُوَّتِکَ وَ ضَعفی وَ اقْتِدارِکَ وَ فَقری وَ غَنائِکَ لا اِلهَ اَنتَ المُهَیمِنُ القَیُّومُ.» (3) [مضمون به فارسی: شهادت می دهم ای خدای من به این که مرا برای شناخت و عِرفان و عبادتت آفریدی. در این هنگام شهادت می دهم به عجزِ خود و قوّتِ تو و ضعفِ خود و اقتدارِ تو و فقرِ خود و بی نیازیِ تو. نیست خدایی جز تو که غالب و قادر و پاینده ای.]

این نماز یادآوری روزانۀ ارتباط روح انسانی با خالق می باشد. هر ساله یک بار بعد از دورۀ کوتاهی که به "ایّام هاء" موسوم است و ایّام شادی و یاد خدا و انفاق به یکدیگر است، بهائیان نوزده روز ایّام صیام (روزه داری) را شروع می کنند. روزه به معنای این است که از طلوع تا غروب آفتاب از خوردن غذا و نوشیدن پرهیز می کنند. بعد از نوزده روز، روزه با جشن نوروز خاتمه می یابد و سالی جدید شروع می گردد.

برای تأمّل و تفکّر در ارتباط با خالق علاوه بر صَلاة و صیام حضرت بهاءُالله به پیروانشان امر می فرمایند روزانه ۹۵ مرتبه بیانِ مبارک «اللهُ اَبهیٰ» [خداوند روشن ترین، زیباترین، درخشان ترین، عظیم ترین، کامل ترین است] را تکرار نمایند.

مضافاً امر می فرمایند پیروانشان آیات و آثارِ نازلۀ اِلهی را روزانه در صبح و شب تلاوت نمایند.

این اَوامر زمینۀ اساسی حیاتی روحانی را برای مؤمنین به وجود می آورد. در کتاب اَقدس حضرت بهاءُالله نفوس را به اجرای این اَوامر تشویق می فرمایند و مایل نیستند که این نفوس بیش از حدّ این حدود و احکام تعیین شده پیش رفته و سعی در انزوا و مُرتاضی نمایند که چنین رفتاری ممکن است به رشد حیات روحانی کمکی ننماید.

حیات روحانیِ نفوس با اجرای این اَوامر بِنَفسِه اگر مزیّن به خدمت به همنوع خویش نگردد پُربار نشده ومتحقّق نمی شود، زیرا در تعالیم حضرت بهاءُالله خدمت و عبادت دو اصل جدائی ناپذیر می باشد.

* کتاب اَقدس در بیت عُودی خَمّار که عاقبت قسمتی از بیت عَبود را تشکیل داد نازل شد. بیت عُودی خَمّار بلافاصله پشتِ قسمتِ غربیِ رو به دریایِ خانه است. تصویر:
//bmb.imgix.net/3856851/3856851-master.jpg?w=800&q=55&auto=format

پاورقی ها:
توجّه: برای «محفوظ بودن حقّ چاپ» به اصل مقاله به انگلیسی مراجعه فرمائید.
(۱). این مقالۀ شمارۀ ۱۴۹ نویسنده می باشد.
(۲).مایکل کِرتوتی به مناسبت جشن دویستمین سالگرد تولّد مبارک حضرت بهاءالله که در ۲۱\۲۲ اکتبر ۲۰۱۷ برگزار می گردد تعهّد شخصی نموده که تا آن روز ۲۰۰ مقاله در مَواضیع مختلفۀ دیانت بهائی بنویسد. برای اصل این مقاله ها به: //beyondforeignness.org/ مراجعه فرمائید.
(۳). کتاب تَسبیح و تَهلیل، صص: ۲۱ـ ۲۲.