سورۀ هیکل: باز سازی معبد (۱)

نوشتۀ مایکل کِرتوتی ‌(Michael Curtotti) (۲)

هفتم ژوئیه ۲۰۱۷
ترجمۀ مهرداد جعفری

همان طوری که قبلا در مقاله ای مطالعه شد //beyondforeignness.org/3783
حضرت بهاءُالله اصول قدیمی را مردود نشمردند بلکه بصورتی بدیع در تعالیم خویش منعکس فرمودند. معبد یا هیکل یقیناً اشاره به معبد قدیمی دیانت حضرت موسی در اورشلیم می باشد. تپۀ بنای معبد محلّی است که روزی این معبد بر آن بنا گردیده بود که بعداً بوسیلۀ رومیان تخریب گردید و هنوز باقی ماندۀ آن یکی از مقدّس ترین مکان های دیانت کلیمی است. در نزدیکی همین محل معبد، مسجدُ الاَقصی یکی از مکان های متبرّکۀ مسلمانان هم قرار دارد. در بسیاری از نُبُوّاتِ کتاب مقدّس اشاره شده که در هنگام مراجعت حضرت مسیح، معبد، تعمیر و مَرمّت خواهد گردید.

در کتاب عهدِ جدید مفهوم ساختمانِ معبد اشاره به نفس مقدّس حضرت مسیح و جمیع پیروان ایشان گردیده.

«پس، از این بعد غریب و اجنبی نیستید، بلکه هموطن مقدّسین هستید و از اهل خانه خدا. و بر بنیاد رسولان و انبیا بنا شده اید، که خودِ عیسی مسیح سنگ زاویه است. که در وی تمامی عمارت با هم مرتّب شده، به هیکل مقدّس در خداوند نموّ می کند. و در وی شما نیز با هم بنا کرده می شوید تا در روح مسکن خدا شوید.» (افسسیان، فصل دوّم، آیات ۱۹ـ۲۲)

در «سورۀ هیکل» مجدداً مفهوم معبد شکل و رویِ جدیدی به خود گرفته و به صورتی «جدید» عرضه گردیده. با بکار گرفتن عنوان هیکل (معبد) حضرت بهاءُالله تلویحاً می فرمایند که تحقّق بازگشت موعود ادیان گذشته می باشند. ادّعائی که در متن همین سورۀ مبارکه مجدداً تأئید گردیده.

در سورۀ مبارکۀ هیکل حضرت بهاءُالله به تفصیل به ارتفاع هیکل (معبد) به نوعی بدیع می پردازند ولی برعکس آنچه که در مورد ساختن بنائی آن طوری که بر اساس کتاب مقدّس بیان شده که از مواد ساختمانی ذکر گردیده حضرت بهاءُالله بنحوی عرفانی و صریح اشاره به هیکلی می فرمایند که دارای صفات عالی انسانی می باشد.

حضرت شوقی افندی، ولیّ اَمرُالله، در مورد سورۀ هیکل می فرمایند مجموعه ای از الواحی است که حضرت بهاءُالله خطاب به پادشاهان و رؤسای مذهبی و مردم جهان نازل و در آن صریحاً اظهارِ رسالت خویش را اعلام و فرمودند سورۀ مبارکه باید بصورت هیکلِ توحید (به شکل ستاره ای پنج گوشه که کنایه از هیکل انسانی است) مرقوم گردد. نحوۀ جمع آوری این الواح هم بخودی خود قابل تأمّل است زیرا خطابات نازلۀ حضرت بهاءُالله همان پیغام هایی را داراست که در ایّام گذشته حضرت محمّد هم به رهبرانی مانند امپراطور روم در قسطنطنیه و پادشاه اسکندریه در مصر و شاهنشاه ایران ارسال فرمودند. در کتاب "قرن بدیع" حضرت شوقی اشاره می فرمایند که «سورۀ هیکل» همان هیکل انسانی است:

«در لوحی خطاب به مَلأ انجیل می فرماید این همان «هیکلی» است که زکرّیای نبی بدان اشاره نموده» ۳

در سورۀ هیکل حضرت بهاءُالله صریحاً و آشکارا هدف از رسالت خویش را بیان می فرمایند که در آن اشاره به معانیِ حوریۀ بهشتی است:

«فَلَمّا رَأیتُ نَفسی عَلیٰ قُطبِ البَلاءِ سَمِعتُ الصّوتَ الاَبدَعَ الاَحلیٰ مِنْ فَوقِ رَأسیٖ فَلَمّا تَوَجَّهتُ شاهَدْتُ حُوریَّةَ ذِکرِ اسْمِ رَبّیٖ مُعَلَّقَةً فِی الهَوآءِ مُحاذِی الرَّأسِ وَ رَأیْتُ اَنَّها مُستَبشَرَةً فیٖ نَفسِها کَاَنَّ طِرازَ الرِّضوانِ یَظهَرُ مِنْ وَجْهِها وَ نَضْرَةَ الرَّحمٰنِ تَعْلُنُ مِنْ خَدِّهٰا وَ کانَتْ تَنطِقُ بَینَ السّمواتِ وَ الاَرضِ بِنِدآءٍ تَنجَذِبُ مِنهُ الاَفئِدَةُ وَ العُقولُ وَ تُبَشِّرُ کُلَّ الجَوارِحِ مِنْ ظاهِریٖ وَ باطِنیٖ بِبشارَةٍ اسْتَبْشَرَتْ بِهٰا نَفْسیٖ وَ اسْتَفْرَحَتْ مِنْهٰا عِبادٌ مُکْرَمُونَ وَ اَشارَتْ بِاِصْبَعِهٰا اِلیٰ رَأسیٖ وَ خاطَبَتْ مَنْ فِی السّمواتِ وَ الاَرضِ تَاللهِ هٰذا لَمَحبوبُ العالَمینَ وَلکِنْ اَنتُمْ لا تَفقَهُونَ. هٰذا لَجَمالُ اللهِ بَینَکُمْ وَ سُلطانُهُ فیٖکُمْ اِنْ اَنتُمْ تَعرِفُونَ وَ هٰذا لَسِرُّ اللهِ وَ کَنزُهُ وَ اَمرُاللهِ وَ عِزُّهُ لِمَنْ فیٖ مَلَکوتِ الأمرِ وَ الخَلقِ اِنْ اَنتُمْ تَعْقِلونَ.» ۴ [مضمون به فارسی: پس زمانی که خود را در مرکز بلاء دیدم صدای بسیار بدیع و شیرینی از بالای سرم شنیدم. پس وقتی که توجّه کردم حوریۀ (فرشته) ذکر اسم پروردگارم را معلّق در هوا در برابر سرم مشاهده کردم و دیدم که او در نفسِ خود شاد است گویی زینتِ رضوان و رضای خدا از وجهش ظاهر می شود و درخشش و شادابیِ رحمٰن از رخساره اش آشکار می گردد و او بین آسمان ها و زمین به آوازی ناطق می شد که از آن قلب ها و عقل ها منجذب می شوند و همۀ اعضای ظاهر و باطنم را به بشارتی مژده می دهد که به آن روحم شادمان گردید و بندگان بزرگوار از آن شاد شدند. و او با انگشتش به طرف سرِ من اشاره کرد و آنانی را که در آسمان ها و زمین اند مورد خطاب قرار داد که قسم به خدا که این هرآینه محبوبِ عالمیان است ولی شما نمی فهمید، این هرآینه جمالِ خداست بین شما و مَظهَرِ سلطنتِ او در شماست اگر آگاه شوید و این هرآینه سِرِّ خدا و گنج او و اَمر او و عزّتِ او است در ملکوتِ اَمر و خلق اگر شما درک کنید.]

بسیار قابل توجّه است که حضرت بهاءُالله خطاب به هیکل می فرمایند:

«اَنْ یا عَینَ هٰذَا الهَیکَلِ لاتَلتَفِتیٖ اِلَی السَّمآءِ وَ مٰا فیٖهٰا وَ لا اِلَی الأرضِ وَ مَنْ عَلَیْهٰا اِنّا خَلَقناکِ لِجَمالیٖ» ۵ [مضمون به فارسی: ای چشمِ این هیکل به آسمان و آنچه در اوست و به زمین و آنان که بر اویند نگاه مکن. بدرستی که ما تو را برای جمالِ خود آفریدیم.]

«اَنْ یٰا سَمْعَ هٰذَا الهَیکَلِ طَهِّرْ نَفْسَکَ عَنْ نَعیٖقِ کُلِّ ناعِقٍ مَردُودٍ ثُمَّ اسْمَعْ نِدآءَ رَبِّکَ...» ۶ [مضمون به فارسی: ای گوش این هیکل خود را از صدای ناخوشِ هر مدّعیِ باطل پاک کن سپس ندای پروردگارت را بشنو...]

«اَنْ یا هٰذَا الهَیکَلَ قَدْ جَعَلناکَ آیَةَ عِزّیٖ بَیْنَ مٰا کانَ وَ مٰا یَکُونُ وَ جَعَلناکَ آیَةَ اَمریٖ بَینَ السّمواتِ وَ الأرضِ بِقَولیٖ کُنْ فَیَکونُ» ۷ [مضمون به فارسی: ای هیکل زنده و موجود بتحقیق که ما تو را نشانۀ عزّتِ خود بین آنچه بود و هست قرار دادیم و تو را نشانۀ امرِ خود بین آسمان ها و زمین قرار دادیم به قول خود که می گوییم باش پس می شود.]

مجدّداً در سورۀ هیکل اشارۀ صریح حضرت بهاءُالله را نسبت به عدمِ ظلم و ستمِ مذهبی می فرمایند:

«اِیّاکُمْ اَنْ تَسْفِکُوا الدِّماءَ اَنْ اَخْرِجُوا سَیفَ اللِّسانِ عَنْ غِمْدِ البَیانِ لِأنَّ بِهٖ تُفْتَحُ مَدائِنُ القلوبِ اِنّا رَفَعْنٰا حُکمَ القَتلِ عَنْ بَینِکُمْ اِنَّ رَحْمَتیٖ سَبَقَتِ المُمکِناتِ اِنْ اَنتُمْ تَعْلَمُونَ ثُمَّ انْصُرُوا رَبَّکُمُ الرَّحمٰنَ بِسَیفِ التِّبیانِ اِنَّهُ اَحَدُّ مِنَ البَیانِ وَ اَعلیٰ مِنْهُ لَوْ اَنتُمْ فیٖ کَلِماتِ رَبِّکُمْ تَنْظُرُونَ.» ۸ [مضمون به فارسی: مبادا خون ها بریزید. شمشیر زبان را از غلافِ بیان بیرون آورید چه که به آن شهرهای قلب ها گشوده می گردد. بدرستی که ما حُکمِ قتل را از بین شما برداشتیم بدرستی که رحمتِ من ممکنات را سبقت گرفت اگر شما بدانید. سپس پروردگارِ رحمانتان را به شمشیرِ فهم و ادراک و تبیان یاری نمائید بدرستی که شمشیر تبیان از بیان برنده تر و برتر است اگر شما در کلماتِ پروردگارتان بنگرید.]

حضرت بهاءُالله بیانات خویش را با نکات زیر خاتمه می دهند:

«کَذلِکَ عَمَّرْنَا الهَیکلَ بِأیادِی القُدرَةِ وَ الاِقتِدارِ اِنْ اَنتُمْ تَعْلَمُونَ. هٰذا لَهَیکَلُ الَّذیٖ وُعِدْتُمْ بِهٖ فِی الکِتابِ. تَقَرَّبُوا اِلَیْهِ هٰذا خَیرٌ لَکُمْ اِنْ اَنتُمْ تَفقَهُونَ. اَنْ اَنْصِفُوا یا مَلَأَ الأرضِ هٰذا خَیرٌ اَمِ الهَیکَلُ الَّذیٖ بُنِیَ مِنَ الطّینِ تَوَجَّهُوا اِلَیْهِ.» ۹ [مضمون به فارسی: این چنین این هیکل را به دست های قدرت و اقتدار ساختیم اگر شما بدانید. این هیکلی است که در کتاب [اشاره به بشارات کتاب مقدّس] به آن وعده داده شدید. به آن نزدیک شوید که این برای شما بهتر است اگر شما بفهمید. ای اهل زمین انصاف دهید این هیکل بهتر است یا هیکل و معبدی که از خاک و گل بنا شده. به سوی آن توجّه کنید.]

پاورقی ها:
توجّه: برای «محفوظ بودن حقّ چاپ» به اصل مقاله به انگلیسی مراجعه فرمائید.
(۱). این مقالۀ شمارۀ ۹۲ نویسنده می باشد.
(۲).مایکل کِرتوتی به مناسبت جشن دویستمین سالگرد تولّد مبارک حضرت بهاءالله که در ۲۱\۲۲ اکتبر ۲۰۱۷ برگزار می گردد تعهّد شخصی نموده که تا آن روز ۲۰۰ مقاله در مَواضیع مختلفۀ دیانت بهائی بنویسد. برای اصل این مقاله ها به: //beyondforeignness.org/ مراجعه فرمائید.
(۳). کتاب قرن بدیع، صفحۀ ۴۲۶.
(۴). آثار قلم اعلی، جلد 1.
(۵). ایضاً.
(۶). ایضاً.
(۷). ایضاً.
(۸). ایضاً.
(۹). ایضاً.