قانون تبعیض نژادی استرالیا (۱)

نوشتۀ مایکل کِرتوتی ‌(Michael Curtotti) (۲)

۱۱ آگوست ۲۰۱۷
ترجمۀ مهرداد جعفری

بسیاری از نفوس جامعۀ امروزی تنوّع فرهنگی و تنوّع نژادی را تا حدِّ زیادی به عنوان نحوۀ عادی و معمولی زندگی قبول نموده و این امر نکته ای است که در این دوران اخیر امری عادی گردیده. هنگامی که دیانت بهائی به استرالیا رسید زمانی بود که استرالیا فقط معتقد به قانونی بود که فقط سفید پوستان دارای حقوق اجتماعی بودند که باعث نگرانی و آزردگی بسیاری از تازه بهائیان شده بود. چگونه می توانستند احکام تساوی دیانت بهائی را با آنچه که جامعه از ایشان تقاضا داشت تطابق دهند؟

این دوران زمانی بود که حضرت ولیِّ اَمرُالله هدایت جامعۀ بهائی را به عهده داشتند. بطور عمومی جواب این سؤال بسیار ساده و روشن بود زیرا حضرت بهاءُالله برای یگانگی نوع بشر ظهور فرموده بودند و این نکته به عنوان اصلی مذهبی، فلسفی و حقیقتی عملی اعلام شده بود.
ولی زمانی طول کشید تا این که این مسأله مطرح گردید. فقط پنج سال بعد از استقرار دیانت بهائی در استرالیا بود که حضرت ولیِّ اَمرُالله نامه ای دریافت نمودند که مسألۀ قانون تبعیض نژادی استرالیا در آن مطرح شده بود. جوابیۀ صریح حضرت ولیِّ اَمرُالله در زیر آمده.

«در رابطه با سؤال مربوط به «قانون تبعیض نژادی» استرالیا کاملاً مشخّص است که این قانون انعطاف ناپذیرِ جدا نمودن افراد آسیائی با رنگ پوست متفاوت با تعالیم دیانت بهائی کاملاً مغایر است.

حضرت بهاءُالله و حضرت عبدُالبهاء به وضوح و صراحت کامل فرمودند که لازم است از تمامی تعصّبات نژادی و ملّی جهت تساوی عدالت و حقوق بشر اَعَمّ از هر نوع نژاد و رنگ پرهیز نمود. این که سفید پوستان بزور کشوری که قبلاً متعلق به بومیان غیرسفید پوست بوده به کشور خویش ملحق نمایند و دیگر به غیر سفید پوستان اجازه ندهند که در آن مملکت اقامت نمایند، بخصوص کشوری به وسعت استرالیا که مناطقی از آن دقیقاً برای زندگی غیر سفید پوستان مناسب تر از سفید پوستان است واضحاً و مسلماً بی عدالتی محض است.» *

گرچه دریافت چنین جوابی برای آنانی که تبعیض نژادی را امری «عادی» محسوب می نمودند بسیار شگفت آور بود ولی جهت بهبودی جامعه تصمیم به تغییر دادن شرایط نامناسب موجود گرفته شد.

کاملاً مشخّص بود که حتّی اگر راه حلّی برای مسألۀ تبعیض نژادی پیدا می شد مسائل اقتصادی آزادی رفت و آمد و حرکت نفوس را مورد تأثیر قرار می داد.

با توجّه به شرایط زمانی آن دوران اشاره شده بود که «نژاد سفید» تدریجاً آگاه گردیده و دیگر «خود را نژاد برتر» نمی داند و یا با «بهره برداری غیرمنصفانه از نژادِ غیرِ سفید پوست و یا از بین بردن آنان» بر اساس اصل « نسل قوی تر باقی می ماند» دوری می جوید. متأسّفانه این حقیقت آن دوران بود. در این پیام حضرت ولیِّ اَمرُالله در مورد اهمیّت آموزش نفوس در بالا بردن سطح آگاهی و زندگی نفوس غیرِ سفید پوست مطالبی مرقوم نمودند تا حدّی که ظرفیّت های نهفتۀ آنان ظاهر شده و هم چنین آنان بایستی آموزش می یافتند که از تعصّبات نژادی هم در کنار باشند.

پیشنهاد برجسته ای را که حضرت ولیِّ اَمرُالله دربارۀ آزادی رفت و آمد و حرکت اشاره فرموده بودند با شرایط زیر مشخص گردیده:

«دیوان محکمۀ بین المللی که نمایندگان تمامی نژاد های عالم در آن عضویّت خواهند داشت فشار جمعیّت ساکن مناطق مختلفه را در نظر خواهند گرفت...» و غیره «در مورد آنچه که به نفع تمامی جامعۀ نوع بشر خواهد بود» درباره شان تصمیمات لازمه خواهند گرفت.

حتّی امروز این نظریه بیان شده امری طبیعی به نظر نمی رسد. به هر تقدیر در خاتمۀ پیام حضرت ولیِّ اَمرُالله اشاره به «تدریجاً نظر عمومی در تمامی دنیا در قبول اصل اساسی که شصت سال قبل حضرت بهاءُالله مقرّر فرمودند تغییر می نماید» که نهایت این دوران تا سال ۱۹۲۵ بود. حتّی بعد از ۹۲ سال توجّه حضرت ولیِّ اَمرُالله به این نکته هنوز معتبر است و از نظر ایشان این امر دلیلی محکم برای اظهارِ مَظهَریّتِ حضرتِ بَهاءُالله بود.

* ترجمه تحت اللّفظی از بیانات حضرت ولیِّ اَمرُالله

پاورقی ها:

توجّه: برای «محفوظ بودن حقّ چاپ» به اصل مقاله به انگلیسی مراجعه فرمائید.
(۱). این مقاله شماره ۱۲۵ نویسنده می باشد.
(۲).مایکل کِرتوتی به مناسبت جشن دویستمین سالگرد تولّد مبارک حضرت بهاءالله که در ۲۱\۲۲ اکتبر ۲۰۱۷ برگزار می گردد تعهّد شخصی نموده که تا آن روز ۲۰۰ مقاله در مَواضیع مختلفۀ دیانت بهائی بنویسد. برای اصل این مقاله ها به: //beyondforeignness.org/ مراجعه فرمائید.