بهشت (۱)

نوشتۀ مایکل کِرتوتی ‌(Michael Curtotti) (۲)

۲۸ سپتامبر ۲۰۱۷
ترجمۀ مهرداد جعفری

«سورۀ وفا» در جواب بسیاری از سؤالات نازل گردیده. یکی از سؤالات در مورد جَنَّت [بهشت] می باشد. مانند تمامی دیگر آثارِ حضرت بَهاءُالله عقاید مذهبی گذشته به نوعی بدیع تشریح گردیده که در مورد بهشت هم شاهدش هستیم.

در زیر قسمتی از پاسخ حضرت بَهاءُالله آمده.

«اَمَّا الجَنَّةُ حَقٌّ لا رَیْبَ فیٖهِ وَ هِیَ الْیَومَ فیٖ هٰذَا العالَمِ حُبّیٖ وَ رِضائیٖ وَ مَنْ فازَ بِهٖ لَیَنْصُرُهُ اللهُ فِی الدُّنیا وَ بَعْدَ المَوتِ یُدْخِلُهُ فیٖ جَنَّةٍ اَرْضُهٰا کَاَرْضِ السَّمٰواتِ وَ الاَرْضِ وَ یَخْدِمَنَّهُ حُوریّاتُ العِزِّ وَ التَّقدیسِ فیٖ کُلِّ بُکورٍ وَ اَصیلٍ وَ یَسْتَشْرِقُ عَلَیهِ فیٖ کُلِّ حینٍ شَمْسُ جَمالِ رَبِّهٖ وَ یَسْتَضیٖءُ مِنْهٰا عَلیٰ شَأنٍ لَنْ یَقْدِرَ اَحَدٌ اَنْ یَنْظُرَ اِلَیْهِ کَذٰلِکَ کانَ الاَمْرُ وَلکِنَّ النّاسَ هُمْ فیٖ حِجابٍ عَظیمٍ وَ کَذلِکَ فَاعْرِفِ النّارَ وَ کُنْ مِنَ المُوقِنینَ وَ لِکُلِّ عَمَلٍ جَزاءٌ عِنْدَ رَبِّکَ وَ یَشْهَدُ بِذلِکَ نَفْسُ اَمْرِاللهِ وَ نَهْیِهٖ وَلَوْ لَمْ یَکُنْ لِلْاَعْمالِ جَزاءٌ وَ ثَمَرٌ لَیَکُونُ اَمْرُهُ تَعالیٰ لَغْواً فَتَعالیٰ عَنْ ذلِکَ عُلُوّاً کَبیر وَلکِنَّ المُنقَطِعینَ لَنْ یَشْهَدُنَّ العَمَلَ اِلّا نَفْسَ الجَزاءِ وَ اِنّا لَوْ نُفَصِّلُ ذلِکَ یَنْبَغیٖ اَنْ نَکْتُبَ اَلواحاً عَدیٖد.» ۳ [مضمون به فارسی: امّا بهشت صحیح است و شکّی در آن نیست و آن امروز در این جهان حُبِّ و رضایِ من است و کسی که به آن فائز شد حتماً خداوند او را در دنیا یاری می فرماید و بعد از مرگ او را داخل در بهشتی می کند که زمین آن مانند زمین آسمان ها و زمین است و او را حُوریّاتِ عزّت و تقدیس در هر صبح و غروب خدمت می کنند و در هر حین بر او خورشیدِ جَمالِ پروردگارش می درخشد و از آن به شأنی نورانی می گردد که اَحَدی قادر نیست به او بنگرد. اَمر اینچنین بود ولی مردم در حجابِ عظیمی هستند و به همین ترتیب آتش [جهنّم] را درک کن و از موقنین باش و برای هر عملی جزائی نزدِ پروردگارِ تو است و خودِ اَمر و نَهیِ خدا به آن شهادت می دهد. و اگر برای اعمال جزاء و ثمری نبوده باشد همانا امرِ خداوندِ بلندْ مرتبه بیهوده است پس [چنین نیست] خداوند از این [نقص] بسیار بسیار متعالی است. ولکن وارستگان و منقطعین هرگز عمل را جز خودِ جزاء نمی بینند و بدرستی که ما اگر این را تشریح کنیم لازم است اَلواحِ معدود بنویسیم.]

این جواب اشاره به مطالب عمیق تری می باشد، اگرچه ظاهراً به نظر می رسد که تکرارِ مجدّد همان عقاید مذهبی قدیمی است. در همین حال با توجّه به آثار دیگر حضرت بَهاءُالله می توان گفت که به عُمقِ جدید چنین تشریحاتی می توان پی برد.

به همین مناسبت می توان بیانی دیگر در «اِشراقات» را در مورد جنّت یافت:

«قالَ اَیْنَ الجَنَّةُ وَ النّارُ قُلِ الْاَوْلیٰ لِقائیٖ وَ الْاُخْریٰ نَفْسُکَ یا اَیُّهَا المُشْرِکُ المُرْتابُ.» ۴ [مضمون به فارسی: گفت بهشت و جهنّم کجاست بگو اوّلی لِقاء و دیدارِ من و دیگری نَفْسِ تو است ای مُشرِکِ شکّاک.]

در این بیان مبارک کاملاً واضح است که مقامِ بهشت و جهنّم «مَحَلِّ» بخصوصی نیست بلکه «شرایطی» است که روحِ انسانی خود را در آن می یابد. یکی از آن «شرایطِ» بهشت که در این بیان مبارک نازل شده، خصیصۀ «ارتباط» می باشد و آن رابطه با قادر متعال و ارتباط با دیگر ارواح می باشد. به همین جهت است که در «کلماتِ مکنونه» چنین نازل گردیده:

«رِضْوانُکَ حُبّیٖ وَ جَنَّتُکَ وَصْلیٖ فَادْخُلْ فیٖهِ وَ لا تَصْبِرْ هٰذا ما قُدِّرَ لَکَ فیٖ مَلَکُوتِنَا الْأعْلیٰ وَ جَبَرُوتِنَا الْأسْنیٰ.» ۵ [مضمون به فارسی: بهشتِ تو حُبِّ من و جنّتِ تو وصلِ من است پس در آن داخل شو و صبر مکن. این است آنچه که در مَلکوتِ اَعلیٰ و جَبَروتِ روشن ترینِ ما مُقَدَّر شد.]

در مورد حالتِ روحِ انسانی بعد از صعود [درگذشت] می فرمایند:

«طُوبیٰ لِرُوحٍ خَرَجَ مِنَ البَدَنِ مُقَدَّساً عَنْ شُبُهاتِ الْاُمَمِ اِنَّهُ یَتَحَرَّکُ فیٖ هَوآءِ اِرادَةِ رَبِّهٖ وَ یَدْخُلُ فِی الجَنَّةِ العُلیا وَ تَطُوفُهُ طَلَعاتُ الفِرْدَوْسِ الأعْلیٰ وَ یُعاشِرُ اَنبیاءَ اللهِ وَ اَولِیائَهُ وَ یَتَکَلَّمُ مَعَهُمْ وَ یَقُصُّ عَلَیْهُمْ ما وَرَدَ عَلَیْهِ فیٖ سَبیلِ اللهِ رَبِّ العالَمینَ لَوْ یَطَّلِعُ اَحَدٌ عَلیٰ ما قُدِّرَ لَهُ فیٖ عَوالِمِ اللهِ رَبِّ الْعَرْشِ وَ الثَّریٰ لَیَشْتَعِلُ فِی الحیٖنِ شَوْقاً لِذاکَ المَقامِ الْأمْنَعِ الْأرْفَعِ الْأقْدَسِ الْأبْهیٰ...» ۶ [مضمون به فارسی: خوشا برای روحی که در حالی که از شُبُهاتِ مردمان مقدّس است از بدن خارج شد. بدرستی که او در هوایِ اِرادۀ پروردگارش حرکت می کند و در بهشتِ برترین داخل می شود و طَلَعاتِ بهشتِ برترین او را طواف می کنند و با اَنبیاءِ خدا و اولیائش مُعاشر می شود و با ایشان صحبت می کند و برای ایشان آنچه را که در سبیلِ خداوندِ پروردگارِ عالمیان بر او وارد شده نقل می کند. اگر اَحَدی بر آنچه برای او در عَوالِمِ خداوندِ پروردگارِ عَرش و زمین مُقَدَّر شده اطّلاع یابد هرآینه فوراً به شوقِ آن مقامِ منیعِ رفیعِ پاکِ اَبهیٰ مشتعِل می گردد.]

در همین مورد ارتباط روح انسانی با عالَمِ مادّی اثراتی هم بر روح بعد از صعود از عالَمِ خاکی دارد:

«اَنبیا و مُرسَلین مَحضِ هدایتِ خلق به صِراطِ مستقیمِ حَقّ آمده اند و مقصود آن که عِباد تربیت شوند تا در حینِ صعود [درگذشت] با کمالِ تقدیس و تَنزیٖه و انقطاعْ قَصدِ رَفیقِ اَعلیٰ نمایند لَعَمْرُاللهِ اِشراقاتِ آن اَرواح سببِ ترقیّاتِ عالَم و مقاماتِ اُمَم است ایشانند مایۀ وجود و علّتِ عُظمیٰ از برای ظهورات و صنایعِ عالَم بِهِمْ تَمْطُرُ السَّحابُ وَ تَنْبُتُ الْأرْضُ. [مضمون به فارسی: به واسطۀ ایشان ابر می بارد و زمین می روید] هیچ شیء از اشیاء بی سبب و علّت و مَبدَء موجود نَه و سببِ اَعظمْ اَرواحِ مُجَرَّده بوده و خواهد بود.» ۷

پاورقی ها:
توجّه: برای «محفوظ بودن حقّ چاپ» به اصل مقاله به انگلیسی مراجعه فرمائید.
(۱). این مقالۀ شمارۀ ۱۶۹ نویسنده می باشد.
(۲).مایکل کِرتوتی به مناسبت جشن دویستمین سالگرد تولّد مبارک حضرت بهاءالله که در ۲۱\۲۲ اکتبر ۲۰۱۷ برگزار می گردد تعهّد شخصی نموده که تا آن روز ۲۰۰ مقاله در مَواضیع مختلفۀ دیانت بهائی بنویسد. برای اصل این مقاله ها به: //beyondforeignness.org/ مراجعه فرمائید.
(۳). مجموعه اَلواح نازله حضرت بَهاءُالله بعد از کتابِ اَقدَس، سورۀ وفا، صص: ۱۱۷،۱۱۸.
(۴). ایضاً، لوح مبارکِ اِشراقات، صفحۀ ۶۸.
(۵). کلماتِ مکنونۀ عربی، شمارۀ ۶.
(۶). منتخباتی از آثارِ حضرت بَهاءُالله، شمارۀ ۸۱.
(۷). ایضاً.