می‌توان عاشق بیداری بود ولی سدّ راه بیداری شد، آنگاه كه دانایی و حكمتی در میان نباشد. آدم بیدار عربده و های و هوی راه نمی‌اندازد تا دیگران را بیدار كند زیرا با عربده و های و هوی دیوان خفته هم بیدار می‌شوند و در راه بیداری مانع ایجاد می‌كنند. بیداركردن آدم‌ها زینت خرد و زیور حكمت می‌طلبد. باید دانست كه چه كسی را،‌ چگونه و چه موقع می‌توان بیدار كرد. قبل از این باید دانست كه اصولاً چگونه می‌توان بیدار بود و بیدار ماند والا چه بسا، پیش از آنكه به بیداركردن دیگران نائل شویم، خود به خواب رویم و ندانیم. زمانی كه به دیده گشوده انصاف به كسب دانایی همت می‌گماریم می‌توانیم امیدوار باشیم كه رهرو راه بیداری هستیم. بزرگی گفته است: «دانایی خرد از بینایی بصر است. اگر مردمان به چشم خود بنگرند امروز جهان را به روشنایی تازه روشن بینند.»
دانایی یعنی چه؟ كسی كه دانا است وقتی با فردی مواجه می‌شود راه‌هایی را می‌شناسد كه به مدد آنها می‌تواند تشخیص دهد كه طرف مقابل او بیدار است،‌ خواب است یا از زمره كسانی است كه خود را به خواب زده یا می‌زنند. كسی كه دانا است حتی اگر این راه‌ها را بلد نباشد سعی می‌كند آنها را یاد بگیرد. كسی كه دانا است راه‌های بیداركردن آدم‌ها را می‌شناسد و اگر این راه‌ها را نمی‌داند سعی می‌كند آنها را یاد بگیرد. كسی كه دانا است هر خفته‌ای را به همان روشی بیدار می‌كند كه متناسب با نوع خوابیدن او است. كسی كه دانا است از تحمل عواقب بیداركردن دیگران نمی‌ترسد ولی بی‌گدار هم به آب نمی‌زند. كسی كه دانا است از اشتباه‌كردن نمی‌ترسد و سعی می‌كند از اشتباه‌ها درس بگیرد و درست‌تر از قبل عمل كند. كسی كه دانا است ....
چطور می‌توان دانایی را جستجو كرد؟ به نظر می‌رسد كه یك كلید حلّ این مسأله جستجوی اشكال‌ها یا مسائل باشد. هر جا مسأله‌ای هست یا اشكالی وجود دارد احتمالاً می‌توان آنجا راهی به كسب دانایی یافت. وقتی مشكلی وجود دارد خیلی‌ها سعی می‌كنند راه حل‌های خودشان را پیشنهاد یا حتی امتحان كنند. می‌توان این راه حل‌ها را شنید؛ درباره آنها فكر كرد و میزان ثمربخش‌بودن آنها را ملاحظه نمود.