بنام خداوند توانا

حضور محترم فاضل جلیل و مدیر مسئول مجله چشم انداز ایران جناب لطف اله میثمی
محترماً پس از عرض سلام و درود فراوان بآن عزیز مهربان و تبریک حلول سال نو و عید سعید نوروز باستانی به شما و همه همکاران و پژوهندگان و نویسندگان مجله پر تمکین چشم انداز ایران، امید است رقیمه این پیر ناتوان مورد عنایت آن عزیزان قرار گیرد و عشق و علاقه این عبد به آن دوستاران سربلندی کشور عزیز ایران اعلان گردد. چون چند سالی است از مجله پرمحتوای شما که به طور رایگان توسط یکی از دوستان فرزندم در اختیار ما قرار می گیرد و با وجود اینکه از سیاست و امور سیاسی برکنار و بدورم ولی مقالاتی را که جنبه دینی دارد و با فلسفه و عرفان آمیخته مطالعه میکنم و از مقالات و گفتگوهای مجله که با شما و سایر دانش پژوهان چون جنابان پیمان علوی – تقی رحمانی و همشهری عزیز جناب حسن عرب زاده و بسیاری از فرهیختگان و دانش پژوهان مصاحبه میشود یا مقاله می نویسند بهره میبرم بخصوص از مقالات و سخنرانیهای فاضل جلیل و برادر گرامی جناب لطف اله میثمی که سرآمد صاحب نظران و پژوهندگان این مجله ثمین هستید.
آرزوی این پیر محب شما در این سال نو آنست که همه شما عزیزان بقول حافظ شیرین سخن:
دوستان عیب من بیدل حیران مکنید گوهری دارم و صاحب نظری می جویم
در پس آینه طوطی صفتم داشته اند آنچه استاد ازل گفت بگو میگویم
آنچه با قلم ناتوان و نارسا بر صفحه کاغذ می نویسم با لطف و بزگواری خود پوزش مرا بپذیرید و اگر مطالب قابل درج در مجله نیست در مطالب پیوستی که با عشق تمام برای شما عزیزان جمع آوری شده بیاندیشید و در فهرست کتب و نوشتجاتی که در شش مرحله از منزل بنده برده اند توجه فرموده و اگر نفوذی در ارکانهای انقلاب مانند سپاه پاسداران و اطلاعات سپاه و سازمان اطلاعات دارید و می توانید به آنها دست رسی داشته باشید به بررسی و پژوهش آن آثار بپردازید و اگر محتویات آنرا گوهرهای علمی پر ارزشی یافتید در حق این پیر ستم دیده دعا کنید.
که هیچ آرزوئی در این جهان جز سعادت حقیقی و ابدی برای شما عزیزان و همه مردم ایران و تحقق وحدت عالم انسان ندارم چون مطمئنیم روزی این آرزو بوقوع می پیوندد اگر شما اقدام نکنید نسلهای بعد از شما پس از رنجهای فراوان این آرمان را متحقق خواهند ساخت و البته بهای بس گران و عظیمی را خواهند پرداخت.
برادران عزیز چون به یقین مبین میدانم آینده کشور مقدس ایران در نهایت شکوه و جلال و عظمت و کمال خواهد بود لذا شرط محبت و وفا آن است که با خضوع و خشوع و با خلوص نیت صرفاً به هدف خدمت به آن عزیزان و کسب رضای الهی آنچه لازم بندگی است انجام دهم لذا بقول شاعر:
فاش میگویم از گفته خود دلشادم که بجز مهرو وفا درس نداد استادم
سالها دل طلب جام جم از ما میکرد آنچه خود داشت زبیگانه تمنا میکرد
برادران و خواهران مهربان- چند سالی قبل از انقلاب سال 57 که دوران بازنشستگی را میگذرانیدم و سخت مشغول مطالعه کتب و آثاری بودم که از پدر و پدربزرگم بجای مانده بود (که البته مربوط به آیات و آثار طلعات مقدسه بهائی و پژوهشگران و نویسندگان این آئین بود) با خود می اندیشیدم چه خوب بود که عرفا و علما و پژوهشگران این برهه از تاریخ با اجازه دولت به این آثار آزادانه دسترسی یافته و به اهداف و اصول این آئین پی برده و عامه مردم شریف ایران را در راه مستقیمی که حضرت بهاء الله در طی چهل سال رسالت خویش بعالم انسانی ارائه فرموده اند راهنمایی و هدایت میکردند شاید سرنوشت کشور عزیزمان بتحولی معجزه آسا به تعالی و ترقی و پیشرفتی که بحق مستحق آنست برسد و بتلافی آنچه در این یکصد و چهل سال که از ظهور آئین بهائی در ایران میگذرد به مظهر امر و پیروانش وارد شده روسا و امراء و علما پس از بررسی کامل و مشورت با جوامع بهائی آنچه صلاح ملک و ملت است اختیار کنند و هادی و راهنمای تمام کشورهای جهان شوند (البته این آرزوهای این عبد بود) تا انقلابات شدت یافت در سالهای 59-61-63-77-84 از ارگانهای مختلف انقلابی مانند کمیته- دادگاه انقلاب- سپاه پاسداران اطلاعات و غیر با مجوز و بی مجوز به خانه ما آمده آنچه از کتب دینی و غیر دینی و آثار و علائم مذهبی ما بود بدون دادن رسیدی با خود بردند و ما را به زندان انداختند البته در اوایل گرفتاری این امیدواری برای بنده بوجود آمده بود که مسلماً این کتب و آثار بدست مسئولین امور و روسا و علمای جمهور رسیده و چون اهل دین و خداشناس و خداترسند با عدل و انصاف در آنها غور و تفحص فرموده و بموجب آیه شریفه ای که در اوایل انقلاب بیان میکردند:
«فبشر الذین یستمعون القول و یتبعون الاحسنه» چنین راهی را انتخاب و جامعه بهائی در ایران پس از سالها تحمل بلایای لاتحصی در سایه پرچم اسلام و حکومت عدل علی به آرامش نسبی دست خواهد یافت ولی متاسفانه چنین نشد بلکه برعکس بر آزار و اذیتها و کشتارها و اخراج از ادارات و توقیف و مصادره املاک و قطع حقوق بازنشستگی کارمندان کشوری و لشگری و ... افزوده گشت و از همه دردناکتر در رسانه ها و بعضی مجلات و روزنامه ها به بیان و درج مطالبی مملو از کذب و تهمت و افتراء پرداختند و مطالب برعکس اهداف آئین جهانی بهائی منعکس نموده و اذهان مردم عادی و عامی را مشنوب نموده و بر مخالفت با جامعه شورانیدند و پیش آمد آنچه آمد.!!
برادر بزرگوار جناب لطف اله میثمی. این حقیر اغلب مقالات و سخنرانیها و اظهار نظرهای شما را که در مجله چشم انداز ایران درج شده مطالعه نموده و مینمایم و به احاطه علمی و در مسائل سیاسی و مبارزات پردامنه ای که در راه سربلندی و پیشرفت ایران عزیز و آگاهی بینش هموطنان شریف انجام داده و میدهید کم و بیش آگاهی دارم و شما را یکی از دانشمندان و فضلای این زمان میدانم و چون با بعضی از برداشتهای شما که با باورهای این حقیر مطابقت ندارد موافق نیستم لذا با خضوع تمام و پوزش فراوان مطرح میکنم امید است مورد عنایت قرار گیرم و اگر اشتباه می اندیشم هدایت فرمائید. چراکه هدف کشف حقایق است نه تفوق در کلام و چون حقیر مدعی علمی نیستم و مطلبی را نمی توانم اثبات کنم لذا باورهای دینی خود را بیان مینمایم. مطلب جالبی که از متن سخنرانی شما در شماره 21 بعنوان (عقلانیت وحی) درج شده بود این بود که همه انسانها حتی لائیکها و یا شیطان به وجود خدا و خلقت او اعتقاد دارند که این ادعا را دارد که می تواند بینائی برای همه جهانیان داشته باشد وقتی انسان خداجو شد می تواند مخاطب خدا قرار گیرد و خدا به او وحی می کند که البته وحی در معنی خاص به مظاهر مقدسه الهیه شریعت است و در معنی عام در نهاد سرشت سایر موجودات فی المثل در قرآن مجید به زنبور عسل وحی فرموده در این مورد بحق عارف جلیل جناب حامد علوی با تبین اشعار حضرت مولانا حق مطلب را اداء فرموده و حضرت بهاءالله نحوه قرار گرفتن این عطیه الهیه را که بر پیامبران و نفسشان نازل شده در اثار خویش بخصوص لوح سلطان ایران (ناصرالدین شاه قاجار) توضیح میدهند (مراجعه فرمائید به شرح حال میرزا بزرگ نیشابوری موسوم به بدیع حامل لوح سلطان).
و نیز در مصاحبه با خبرنگار مجله شماره 40 تحت عنوان (زمان در متن دین) به استناد آیه 7 از سوره آل عمران در مورد آیات محکمات و متشابهات و ارتباطشان با یکدیگر از رموزیست که جز علم الهی و صاحبان این علم که جز پیامبران (دریافت کننده وحی خاص) هیچ کس نمی تواند برموز کتب آسمانی پی برد و این در مخزن علم حق است که موقع ظهور مظهر جدید بندگانش را که ادعای ایمان نمایند بیازماید و سعید را از شقی تفکیک کند عدم اطلاع علمای ظاهری در تفسیر و تبین این آیات سبب افتراق و انشقاق و تحزب در ادیان گشته اگر علمای یهود در زمان ظهور مسیح ملیح رموز مندرج در تورات را از او که مخزن علم الهی بود سوال میکردند و به هواهای نفسانی خود به تفسیر این رموز نمی پرداختند حکم به قتل آن مظهر علم الهی نمی دادند و امت خود را از درک لقایش محروم نمی ساختند و همچنین علمای انجیل در ظهور سید مرسلین و خاتم نبیین. باز آن عالم بزرگوار را به تبین عارف جلیل سید حامد علوی در مقاله (آگاهی اسرار آمیز وحی) که در شماره 40 مجله آمده جلب مینمایم و نیز به آثاری از حضرت رب اعلی (سید علی محمد باب) مانند قیوم الاسماء- دلائل سبعه- اثبات نبوت خاصه- بیان فارسی و عربی و آثار حضرت بهاءالله بخصوص کتاب مستطاب ایقان که به طور مفصل رموز کتب مقدسه بخصوص آیات متشابه را تبیین و تشریح فرموده اند و نیز مفاوضات که مبین آیاتشان حضرت عبدالبها در پاسخ سوالات یکی از خانمهای مسیحی اروپا تدوین گشته مراجعه فرمائید. تا مطمئن شوید که خداوند علیم و حکیم به عهد خود وفا کرده و پیش از زمان لازم شریعتش را به بشر ارائه نموده و اصول و فروع تعالیمش را به عرفا و علما و روسا و سلاطین عالم ابلاغ فرموده و دردهای اجتماعی و انفرادی را تشخیص داده و آن طبیب الهی نسخه شفا بخش آلام و اسقام بشری را در نهایت محبت در سجن و زندان با مظلومیت تمام به ما بشر دوپای خودخواه ارائه فرموده ولکن در نهایت شقاوت و بی عدالتی و بی انصافی با آن دو مظهر الهی و پیروانش کردند آنچه کردند! به تاریخ مطالع الانوار تالیف نبیل زرندی و کتاب قرن بدیع بقلم حضرت ولی امر بهائی بزبان انگلیسی بنام گادپاسزبای و ترجمه جناب مودت مراجعه فرمائید.
بفرموده حضرت بهاءالله (دین نوریست مبین و حصنی است متین راه نماید و نجات بخشد) جهت تنویر خاطر آن عزیز فقراتی از آیات الهی را که از آثار حضرت بهاءالله استخراج شده تقدیم میدارم خود مقایسه کنید با مفتریاتی که دشمنان دین و این کشور مقدس در کتب و مجلات و روزنامه ها بخورد مردم عادی و عامی میدهند و مدعی دین و دینداری هستند و به روز جزا معنقدند و نمی دانم درآن عالم نزد مقربین درگاه چه پاسخی خواهند داد؟ (وای اگر از پس امروز بود فردائی) که مسلماً هست عدل الهی حتمی است . باید اندیشید و تامل کرد که فرمود یک ساعت تفکر بهتر از هفتاد سال عبادت است.
برادران عزیز اکنون یکصد و شصت و چهارمین سال آئین بهائی در سراسر عالم جشن گرفته شده و جامعه بهائی در سراسر عالم باین کشور عشق می ورزند و پیروانش از هر نژاد و ملت و کشوری ایران را مقدس می شمارند ولی پیروانش در موطن اصلی خود به انواع تهمتها و آزارها وبی عدالتیها گرفتارند.
رفع این مظالم وارده و تعدیات متعدده فقط بعهده پژوهندگان و نویسندگان و صاحبان قلم و بیان است تا با نهایت شهامت و شجاعت پس از تحری حقیقت حقایق مودوعه در این آثار را که نمونه اش را در پیوست تقدیم میکنم به سمع اولیای محترم امور و مسئولین جمهور بخصوص علمای اعلام برسانند باشد که با تحقیق دقیق به اهداف این ائین یزدانی که مقصدش وحدت عالم انسانی و صلح عمومی و اتحاد و اتفاق بین ابناء بشریت پی برند و بتلافی رفتار اسلاف خود اخلاف را به دوستی و محبت دعوت نمایند تا در آخرت برضای الهی توفیق و بکل خیر فائز شوند امید است این خدمت مورد رضایت شما عزیزان قرار گیرد.
جانتان خوش باد دوست و برادر حقیقی شما علی ق