مدتها ست جمهوري اسلامي ايران سعي دارد براي ظلم وستمي كه به بهائيان ايران كرده ومي كند،دلايل امنيتي بتراشد! چنان كه اخيراً نيزمدعي شده دستگيري هفت مديرجامعهء بهائيان ايران(ياران ايران)، به دلايل امنيتي است ونه عقيدتي. حال آن كه شواهد30 سالهء عملكرد ايشان، عكس اين مدعا را اثبات مي كند.[1] 

رهبر انقلاب هنوزدرپاريس بود كه درجواب اين سؤال كه، "آيا آزادي براي مراسم مذهبي آنها(بهائيان) داده مي شود"، صريحاً جواب داد: "خير"؟![2] 

نيزدرهمان اوايل انقلاب بود كه دولت جمهوري اسلامي ايران براي توجيه بهائي ستيزي هايش،بيانيه اي رسمي تحت عنوان " بهائيّت، منشاء ونقش آن" به سازمان ملل ارائه داد كه جامعهء جهاني بهائي درسازمان ملل پاسخ آن را دراگست 1983 ارائه نمود وبا دلايلي روشن اثبات كرد كه حتي ازخود بيانيهء مزبورنيزآشكاراست كه مظالم وارده علل عقيدتي داشته ونه امنيتي. درجوابيهء جامعهء بهائي ازجمله اثبات شده كه جمهوري اسلامي نه تنها هيچ دليلي براي مدعاي خودارائه نداده، بلكه درمواقع گوناگون اظهارنموده اگريك فرد بهائي متهم ازعقيدهء خودتوبه وتبري كند و" به آغوش اسلام درآيد" ، "ازتمام اتهاماتي كه برعليه او بوده مبري" خواهدشد! 

دراين جوابيه همچنين اشاره شده كه ادعاي دولت ايران مبني براين كه " بهائيان مادام كه درفعاليت هاي ضدحكومتي شركت نكرده اند به موجب قانون اساسي ازحفاظت وحمايت قانوني برخوردارند"، " نيزدروغي بيش نيست"، چه كه اصولاً قانون اساسي ايران بهائيان را به عنوان يك اقليت مذهبي به رسميت نمي شناسد و"بنابراين به موجب احكام اسلامي كه قانون اساسي برمبناي آن تدوين گرديده است بهائيان داراي هيچگونه مقام، حقوق يا صيانت وحفاظتي درقانون اساسي نمي باشند".

درقسمتي ديگرازجوابيهء مزبورآمده است:

"علیرغم انكارهای مكرر دولت ایران روشن است كه تضییقات وارده بر جامعۀ بهائی صرفاً به علت عقاید دینی آنان است و همچنین به وضوح مبرهن و آشكار است كه اتهامات وارده در بیانیۀ رسمی تحت عنوان بهائیت، منشاء و نقش آن فقط اقدامی از طرف دولت ایران برای منحرف كردن توجه بین المللی از تحریكات تعصب آمیز مذهبی كه باعث این تضییقات است و به منظور هدم شهرت نیكی است كه جامعۀ بهائی در سراسر جهان از آن برخوردار است.

تضییقات وارده بر جامعۀ بهائی در ایران و اتهامات كاذبه بر علیه آنان كه به وسیله جمهوری اسلامی ایران وارد آمده است به طور كامل تری در نشریات جامعۀ بین المللی تحت عنوان بهائیان در ایران: گزارشی از تضییقات وارده بر یك اقلیت مذهبی مطرح و ذكر شده است. این گزارش برای اولین بار در جون 1981(خرداد ماه 1360) به چاپ رسیده و طبع دوم آن با اضافات در جولای 1982(تیر ماه 1361) منتشر گردیده است."

همچنين صدورسند محرمانه درخصوص ايجادخفقان مضاعف برجامعهء بهائي ايران ازطرف شوراي عالي انقلاب فرهنگي در1991 با امضاي حجّت الاسلام سید محمد گلپایگانی وتصويب رهبر ثاني انقلاب آيت الله خامنه اي نيزمصداقي ازفتواي آيت الله خميني درپاريس بود كه مُثبت عقيدتي بودن ستم هاي وارده بربهائيان ايران است ونه امنيتي بودن آن. طبق اين سند علاوه براشاره به لزوم تحت نظربودن بهائيان،ضرورت محروميت هاي متنوع ايشان ازحقوق شهروندي نيزمورد تأكيد واقع شده است.[3]

ويا درهمين دوسه سال اخيرهمهء جهانيان شاهدبودند كه وقتي 54 نفرازجوانان مسلمان وبهائي شيرازبا اجازهء خودمسؤولين شهربه ياري كودكان ونوجوانان يكي ازمحلات محروم حاشيهء شهرشيرازپرداختند، دولت همهء ايشان را دستگيركرد وپس ازاطلاع ،مسلمانان را آزادكرد وبهائيان را حبس نمود! به طوري كه هم اكنون سه تن ازايشان درزندان شيراز به سرمي برند.

ويا محروميّت 30 سالهء جوانان بهائي ازتحصيلات دانشگاهي كه جزبه صرف بهائي بودن ايشان نبوده ونيست واحدي دراين كرهء خاكي آن را امنيّتي تصورنكرده ونمي كند!

ويا هزاران صفحه دروغ وافترا وتحريفاتي كه كتب ومجلات وروزنامه ها وسايت هاي اينترنتي وصدا وسيماي جمهوري اسلامي ايران عليه عقايد ديني بهائيان منتشرساخته اند كه چنان برجريدهء عالم ثبت شده كه احدي نمي تواند آن راانكاركند.[4] 

ازميان آن هزاران صفحه اين افتخارنصيب روزنامهء كيهان است كه درخبري ويژه تحت عنوان " شيعه امّا حامي بهائيان" دسته گلي چنين آشكاربه آب داده، درانتقادازخانم شيرين عبادي ناخواسته فاش مي سازد كه مشكلش با بهائيان مشكلي عقيدتي است ونه امنيتي!خوب به كلماتي كه به كاربرده دقت فرمائيد!

شيرين عبادي بهرغم انكار بهايي شدن دخترش، بر دفاع از اين فرقه صهيونيستي و انگليس ساخته تأكيدكرد.در پي انتشار برخياخبار درباره بهايي شدن دختر شيرين عبادي، مادر خبر بهايي شدن دخترش را كه مقيمكانادا است، تكذيب كرد و به راديو آمريكا گفت: من به شيعه بودن خود و خانواده امافتخار مي كنم.عباديهمچنين درباره وكالت 7تن از سران بهايي متهم به جاسوسي كه در بازداشت به سر مي برندمدعي شد من هميشه از متهمان سياسي دفاع مي كنم. من افتخار مي كنم به شيعه بودن امااز بهائيان دفاع مي كنم براي اينكه آنها حق دفاع دارند. اين ادعاي دوگانه در حالي مطرح مي شود كهعقايد انحرافي بهائيت در تقابل كامل با اعتقادات ديني شيعه است و معلوم نيست چگونه مي توان هم شيعه بود و هم از اعضاي فرقه اي ضداسلامي- به بهانه وكالت- دفاع كرد.همچنان كه دفاع نامبرده از هركس كه عليه نظام شيعي و مردمي جمهوري اسلامي اقدام ميكند جاي پرسش دارد.[5]

      
همچنين درآخربايد اشاره كرد كه اينك ايرانيان عزيزنيز ازهرگروه وعقيده براين شهادت مي دهند كه آزار بهائيان توسط جمهوري اسلامي ايران،به صرف دلايل عقيدتي است ونه امنيّتي.[6] 

اما اين كه چرا جمهوري اسلامي مي كوشد ستم بربهائيان را بجاي عقيدتي ، امنيّتي جلوه دهد،امري است كه برخوانندگان عزيزوهوشيارپنهان نيست ولزومي به طرح آن نمي باشد.

[1] ازجمله رجوع شود به: //www.radiofarda.com/Article/2008/05/21/f1_sarkouhi.html 

و //isna.ir/Main/NewsView.aspx?ID=News-1134669&Lang=P 

[2] تاريخ سياسي معاصرايران،دكترسيّدجلال مدني،ج2،صص311-312. نيزصحيفهء نور،ج4،ص108.

[3] دراين موردازجمله رجوع شود به :

//www.negah28.info/index.php?option=com_content&task=view&id=79&Itemid=24 

[4] به عنوان نمونه اي ازصدها مورد رجوع شود به ://www.roozonline.com/archives/2008/05/post_7576.php

[5] //www.kayhannews.ir/870520/2.htm#other214 

[6] به عنوان نمونه رجوع شود به مقالهء "عقيدتی کردن مسائل امنيتی، مرز مخدوش عقيده و امنيت"، ازآقاي فرج سركوهي، درآدرس مذكوردريادداشت شمارهء1.