به سلامتی احسان الله خان

بقایای شایعه پراکنی ها و داستان پردازیهای آقای عبدالله شهبازی، هنوز در گوشه و کنار اینترنت و بعضی از مطبوعات کشور به چشم می خورد. پنجشنبه چهاردهم آذرماه 1387 ، ویژه نامه ایام که محصول روزنامه جام جم است (1)، مجددا اتهامات بی اساس و غیر تاریخی خود را تکرار کرد . نویسنده، در قسمتی از این ویژه نامه اتهاماتی را نصیب یکی از دستیاران میرزا کوچک خان جنگلی ، به نام مرحوم احسان الله خان دوستدار نموده است و در لابلای سطور مطالب خود ، وی را به جامعه بهائی منتسب نموده و بعد هم به صحرای کربلا زده و درباره جاسوسی بهائیان به نفع «کا گ ب» و اینتلیجنت سرویس و موساد و سیا و غیره قلمفرسایی کرده است.

قبل از آنکه به مرحوم احسان الله خان دوستدار بپردازیم و شایعه بهائی بودن و یا نبودن وی را بررسی کنیم ، باید از نوع استدلالی که در اینگونه مقالات بکار برده می شود انتقاد نمائیم. ملاحظه بفرمائید که همین دو هفته پیش تعدادی از افراد به جرم جاسوسی برای اسرائیل دستگیر شدند. یک نفر به جرم جاسوسی اعدام شد. چند نفر به جرم بمب گذاری در حسینیه شیراز محکوم به اعدام شدند و چندین نفر نیز به جرم قتل نفس و توزیع مواد مخدر و تجاوز به نوامیس در انتظار اعدام هستند و یا شاید تا کنون اعدام گشته اند. در کلیه اخباری که به این افراد مربوط می شد ابدا از دیانت آنان و خانواده آنان نامی برده نشده است. آیا اگر گفته شود که همه این جاسوسها و خانواده آنها مسلمان شیعه اثنی عشری بوده اند ، چه قضاوتی در مورد رسانه ای که این اخبار را منتشر نموده خواهد شد؟ آیا اکثر قریب به اتفاق مجرمین و جانیان و جاسوسان و قاتلان و متجاوزین به نوامیس مردم که در کشور ایران در مقابل دادگاه قرار می گیرند، به صراحت دین خود را اسلام و مذهب خود را شیعه اثنی عشری عنوان نمی نمایند؟ و آیا در همه فرمهای دادگستری و دادگاه این اظهار اسلام آنها ثبت نمی شود و به امضاء شخص متهم و مجرم نمی رسد؟ آیا بر طبق چه استدلالی می توان ارتباطی بین این افراد و اعمالشان با دین اسلام و جامعه مسلمانان ایجاد نمود؟

اما در مورد مرحوم احسان الله خان دوستدار که از چهره های مشهور مبارزین مشروطه بود مطالب ضد و نقیض بسیاری در رسانه ها و اینترنت منتشر شده است .از آنچه در ویژه نامه ایام منتشر شده چنین به خواننده القاء میشود که مرحوم میرزا کوچک خان مبارزی مومن و متدین و انقلابی و اسلامی و دارای همه صفات نیکو و قابل ستایش بود و از طرف دیگر مرحوم احسان الله خان نیز جامع همه صفات نکوهیده و شر و بطور خلاصه فردی نفوذی بود که به همه خیانت می کرد. با سابقه ای که همگان از ویژه نامه ایام و علی الخصوص نوشتجات آقای عبدالله شهبازی دارند ، نباید اعتبار چندانی برای این اظهارات قائل شد. جستجوئی کوتاه در اینترنت و استفاده از یک فیلتر شکن ساده برای رهائی از سانسور و نیز مطالعه کتب تاریخی آن زمان ، نشان می دهد که دیدگاههای مختلفی در مورد این شخصیت تاریخی وجود دارد و اتفاقا چهره تاریخی مرحوم احسان الله خان دوستدار برای بسیاری از افراد از محبوبیت و جذابیت برخوردار است (2). از طرف دیگر بسیاری از اتهامات ذکر شده از طرف آقای شهبازی مبنای منطقی و تاریخی و علمی ندارد و نمی تواند داشته باشد. فی المثل ایشان بعنوان سند تاریخی به نامه یک جاسوس شوروی اشاره کرده و قسمتی از آن را در مقاله خود ذکر می کنند ( که در جام جم نیز عینا نقل می شود) . متن گزارش جاسوس شوروی بطور کاملا واضح، سو گیرانه است. بنا به چه استدلالی می توان گفته های یک جاسوس را معتبر دانسته و آنرا مبنائی برای قضاوت در خصوص یک شخص قرار دهیم. اتفاقا شخصیت مزوّر جاسوسان و ماموران اطلاعاتی و شغل ایشان که لازمه اش دروغ و تزویر می باشد به شدت صحّت اظهارات آنها را زیر سوال می برد. آقای عبدالله شهبازی شنیده است که میتوان در اسناد و گزارشهای ماموران اطلاعاتی مدارکی را بدست آورد و به حقایقی تاریخی دست یافت ، ولی از نحوه بکار بردن این اطلاعات و اسناد بی خبر است و یا خواننده را بی خبر فرض نموده . بلی ، اگر مامور اطلاعاتی و جاسوس شوروی از احسان الله خان طرفداری نموده بود و یا به برنامه و پروژه ای مشترک اشاره نموده بود می توانستیم از این سند استفاده نمائیم و استدلالی تاریخی انجام دهیم. اما از گزارشی که از طرف ماموری ناشناس نوشته شده و اصل سند نیز منتشر نشده و معلوم نیست با چه انگیزه ای سعی در مخدوش کردن وجهه مرحوم احسان الله خان را داشته است نمی توان نتیجه گیری معتبری کرد . مطالبی که آقای شهبازی در مورد احسان الله خان دوستدار ذکر نموده از لحاظ علمی و تاریخی قابل اعتنا نیست.

گمان نمی رود که استدلالهای ضعیف آقای شهبازی ، به رغم دسترسی گسترده وی به کتابخانه وزارت اطلاعات و اسناد و مدارک بسیار، از اقبالی در بین دانشگاهیان و محقّقین و مورّخین برخوردار باشد. اما کسانی که این نوشتجات را نشر می دهند اهداف دیگری را دنبال می کنند که ایرانیان باید با هوشیاری و دقت نظر با آن مقابله کنند. خوانندگان روزنامه های حکومتی حتماً متوجه شده اند که این سلسله حملات به آئین بهائی و جامعه بهائی ایران چند سالی است که رونق گرفته و روزنامه های مختلف وابسته سیل حملاتی را بطور منظم و مستمر شروع کرده و با استفاده از بودجه خاص پی گیری می نمایند. هدف انتشار این شایعات همانا گل آلود کردن آب و تیره کردن فضا می باشد تا بتوانند در این فضای آلوده ، متعصبین مذهبی به حملات خود بر علیه بهائیان شدّت بخشند و مخالفت افکار عمومی نیز به حداقل برسد.اکثریت مردم ایران دوستان و همسایگان و همکاران و اقوام و خویشان بهائی داشته اند . آنچه آنان را به دفاع در مقابل حملات سر سختانه بر علیه کودکان و دانش آموزان و دانشجویان و خانواده های بهائی تحریک می کرد آن بود که در طول سالیان دراز در کنار افراد بهائی زندگی کرده و بهائیان را انسانهائی صدیق و شرافتمند و صحیح العمل شناخته بودند. لذا هنگامی که می بینند در مدارس به دانش آموزان بهائی اهانت می شود و یا اخراج می گردند، داوطلبین کنکور و دانشگاه به علت اعتقاد قلبی به آئین بهایی از ادامه تحصیل محروم می شوند، محل کار و کسب بهائیان مورد هجوم قرار می گیرد، خانواده های بهائی با محدودیت و حتی بازداشت خودسرانه روبرو می شوند، گورستانهای بهائی مورد تهاجم قرار می گیرند، اعتراض می کنند و اعمال بعضی از مامورین امنیتی حکومت را تقبیح می نمایند و از بهائیان دفاع می کنند. مخالفین بهائی نیز در طول این سالها نتوانستند حتی یک برگ مدرک در دادگاههای رسمی بر علیه بهائیان ارائه دهند که صحّت اتهامات را ثابت نماید و افکار عمومی را بر علیه بهائیان بشوراند. لذا دست به دامان امثال آقای شهبازی شده اند و این ماموریّت را به آنان داده اند تا با جو سازی و شایعه پراکنی ، فضای موجود در بین ایرانیان داخل و خارج از کشور را تغییر دهند . کتابخانه معظم وزارت اطلاعات و مرکز اسناد را در اختیار آقای شهبازی قرار دادند و ایشان پس از سالها رنج و زحمت یکی دو گزارش مغرضانه از دو مامور مجهول الهویه ساواک و یک گزارش مغرضانه دیگر از مامور اطلاعاتی بلشویک پیدا کرده و با چرب زبانی خواسته است تا به خواننده متوسط القاء نماید که بهائیان سر و سرّی با سازمانهای اطلاعاتی دارند، ضد اسلام هستند ، مشروبخوارند، تریاک می کشند، و آدم می کشند. در حالیکه متن و محتوای همین گزارشات بر بطلان آنها گواهی می دهد. حتی از سوی یکی از صاحب نظران لحن گزارش منسوب به مامور اطلاعاتی شوروی علامتی بر جعلی بودن آن عنوان شده است زیرا معمولا ماموران اطلاعاتی با چنین لحن و محتوائی گزارشات خود را تنظیم نمی کنند.

در پایان نگاهی نیز به آئین بهائی و جامعه بهائی می اندازیم تا بینیم اتهاماتی که جام جم سعی در ترویج آنها دارد تا چه اندازه صحیح است. اولین نکته که در نوشتجات آقای شهبازی بسیار به آن اشاره شده است ، وجود اقوام بهائی برای اثبات بهائی بودن یک فرد است. باید این نکته را در نظر داشت که دیانت بهائی ارثی نیست و هر جوان بهائی وقتی به سن پانزده سالگی رسید باید خودش تصمیم بگیرد که آیا می خواهد عضوی از جامعه بهائی باشد و یا خیر(3). در دیانت بهائی حکم ارتداد وجود ندارد و بهائیان با همه افراد از هر دین و عقیده با خوشروئی و مهمان نوازی معاشرت می نمایند.لذا نمی توان داشتن اقوام بهائی و یا معاشرت با بهائیان را دلیلی بر ایمان یک فرد به آئین بهائی شمرد. دومین نکته آنست که بهائیان در گروهها و احزاب سیاسی عضو نمی شوند و نهایت تلاش خود را می نمایند تا جامعه بهائی را از دسائس و بازیهای سیاسی دور نگاه دارند(4) . لذا اگر فردی از خانواده ای بهائی در گروههای سیاسی داخل شد صراحتا و علنا عدم انتساب وی را به جامعه بهائی اعلام می نمایند( که در خصوص مرحوم احسان الله خان دوستدار نیز چنین شد؛ پدر و مادر وی بهائی بودند ولی وی ترجیح داد که در احزاب سیاسی وارد شود.(5)) نکته بعد آنکه مصرف مشروبات الکلی در دیانت بهائی نهی شده است و استفاده از این مشروبات در جامعه بهائی جائی ندارد(6) . تریاک و افیون و سایر مواد مخدر نیز از حرمتی به مراتب شدید تر برخوردارند و بهائیان نه تنها از استعمال آنها بلکه از خرید و فروش و مبایعه نیز شدیدا نهی شده اند(7) . البته ممکن است افرادی که به استفاده از مشروبات الکلی عادت داشته اند و یا به مواد افیونی معتاد باشند ، پس از اطلاع از پیام دیانت بهائی ، ایمان خود را به این آئین اعلان نمایند. در چنین شرایطی باید توجه داشت که بهائیان از اعمال خشونت آمیزی که در ادیان سابقه وجود داشته (از قبیل حبس و شلاق و غیره) استفاده نمی کنند و به این افراد از طرق دیگری کمک می نمایند تا بر این اعتیاد خود غلبه یابند. لذا به هیچ طریقی نمی توان جامعه بهائی را به آلودگی به مواد مخدر و یا مشروبات الکلی منسوب نمود. همچنین قتل نفس و کشتن افراد و جهاد مذهبی و یا هر بهانه ای برای استفاده از خشونت و قوای قهریه در دیانت بهائی منع شده است(8) . بهائیان حتی از بکاربردن الفاظ تند و خشن نیز نهی شده اند و لذا اتهام قتل و کشتار مخالفان به جامعه بهائی ، دروغی بی شرمانه بیش نیست.

صرف نظر از اتّهاماتی که نویسندگان ایّام نصیب مرحوم احسان الله خان دوستدار نمودند - و البته خوانندگان فهیم و آگاه به قرائت این مطالب اکتفاء نکرده و خود از متون مختلف به تحقیق و بررسی در این مورد می پردازند- اتّهامات و جوّ سازیهای این نشریه بر علیه بهائیان سراسر کذب و دروغ و بی اساس است. بهائیان نه جاسوس هستند و نه وطن فروش، نه شرابخوار هستند و نه معتاد به افیون. نه تنها تروریست نیستند بلکه از هرگونه اعمال خشونت و قوای قهریّه و جبریّه بیزارند. نهایت سعی خود را می نمایند تا با اعمال حسنه و گفتار محبت آمیز آتش اختلاف و تفرقه را از بین ملل جهان محو کنند و وحدت و یگانگی نوع انسان را به اثبات برسانند. حتی برای نویسندگان کم مهر ویژه نامه ایّام و آقای عبدالله شهبازی نیز دعا می کنند تا دست از لجاج و عناد بر دارند و به تدارک مافات قیام کنند. امیدواریم مرور زمان و ارتقاء مطالعات این قبیل نفوس موجب شود که دست از این اتّهامات بی اساس بردارند و بی جهت خود را شریک جرم عده ای قلیل از متعصّبین مذهبی که مبارزه با بهائیان را شعار خویش قرار داده اند ، نسازند.

1- منتشر شده در آدرس های اینترنتی ذیل:
//www.jamejamonline.ir/papertext.aspx?newsnum=100956068136
//www.jamejamonline.ir/papertext.aspx?newsnum=100956071097
//www.jamejamonline.ir/papertext.aspx?newsnum=100956072322

2- به عنوان نمونه نگاه کنید به مقاله ذیل و زیر نویسهای آن :
//www.shomaliha.com/ehsan.html
و نیز:
//www.kar-online.com/melli/melli_12.html
//www.iichs.org/magazine/sub.asp?id=605&theme=Green&magNumber=69&m…
و همچنین کتاب ذیل قابل تهیه در آدرس اینترنتی ذیل:
//www.farsiebook.com/ebook/2592.htm?err=2592

3- " اس اساس این امر در تحری حقیقت است و این امر هر اندازه که به ما مربوط است به اطفال ما هم مربوط است . آنها باید آزاد باشند که هر دینی را می خواهند برای خود انتخاب نمایند. – شوقی ربانی ( ولی امر بهائی ) انوار هدایت شماره 523 صفحه 200
« یک طفل در رسیدن به سن 15 به بلوغ روحانی می رسد و بر اوست که اعلام دارد آیا می خواهد عضوی از جامعه باقی بماند یا خیر» مرقومه بیت العدل اعظم 12 دسامبر 1975 خطاب به محفل روحانی برزیل مندرج در انوار هدایت شماره 520 صفحه 199

4- « امر الهی نسبت به منافع واقعی هیچ کشوری مخالفت نمی ورزد و بر ضد هیچ حزب و دسته ای نمی باشد. از جمیع مشاجرات و منازعات کناره می گیرد و در ورای تمامی آنها عمل می نماید، و این در حالی است که به پیروان خود وفاداری نسبت به دولت و میهن پرستی معقول را تجویز می کند. اهل بهاء محبتشان را به وطن خود با خدمت به منافع آن در زندگی روزمره و یا فعالیت در سازمانهای اداری به جای فعالیت از طریق سیاستهای حزبی و یا دیپلماتیک و یا مقامات سیلسی نشان می دهند. بهائیان می توانند و به واقع تشویق هم می شوند که با تمام طبقات اجتماع ، چه مقامات عالیه و شخصیتهای ممتازه و چه توده مردم محشور شوند و امر الهی را به نان ابلاغ کنند ، ولی در انجام چنین کاری باید موکدا از مربوط کردن خود و نیز امر الهی با هدفهای سیاسی و برنامه های حزبی اجتناب کنند. » بیت العدل اعظم خطاب به محفل روحانی ملی افریقا 8 فوریه 1970 - مندرج در انوار هدایت شماره 1460 صفحه 562

5- //www.shomaliha.com/ehsan.html

6- لیس للعاقل ان یشرب ما یذهب به العقل – کتاب اقدس بند 119
حضرت عبدالبهاء در توضیح این آیه می فرمایند: استعمال مسکرات به نص کتاب اقدس مذموم است خواه مسکرات قویه و خواه مسکرات خفیفه . و مذمتش این است که عقل زائل گردد و سبب ضعف بنیه شود.
کتاب اقدس – چاپ مرکز جهانی بهائی – حیفا - صفحات 26 و 95 و 201

7- « حرم علیکم المیسر و الافیون اجتنبوا یا معشر الخلق و لا تکونن من المتجاوزین. ایاکم ان تستعملوا ما تکسل به هیاکلکم و یضر ابدانکم انا ما اردنا لکم الا ما ینفعکم. یشهد بذلک کل الاشیاء لو انتم تسمعون.»
مضمون آیات مبارکه به زبان فارسی چنین است « بر شما قمار و تریاک حرام شد. ای گروه خلایق ، از آنها اجتناب کنید و از حد تجاوز مکنید مبادا چیزی را مصرف کنید که هیاکل شما را بیمار کرده و به بنهایتان آسیب برساند. همانا ما برای شما چیزی نخواستیم مگر آنچه به شما نفع می رساند . همه اشیاء به آن شهادت می دهند اگر شما نیز بشنوید

8- کتاب مستطاب اقدس بند 155 و 156

منبع: //www.iranglobal.info/I-G.php?mid=19&news-id=376