در جهانی پر از بی عدالتی زندگی می کنیم. به هر کشوری می نگریم، مخصوصاً در کشورهای موسوم به جهان سوم، توده ای ناراضی تحت سلطهء عده ای قدرتمند قرار دارند: قدرت سیاسی، قدرت اقتصادی، قدرت مذهبی، قدرت رسانه ای ...

چون قدرتمندان هرچه می خواهند می کنند، تودهء مردم نیز می اندیشند که برای رسیدن به خواسته های خود باید قدرت را به دست بگیرند. اینجاست که شورشها و انقلابات در می گیرد: هزاران، صدها هزاران، بلکه میلیونها نفر جان می بازند تا قدرت در اختیار گروهی دیگر قرار گیرد. اما باز تودهء مردم همچنان خود را تحت سلطه می یابند. در همهء حکومتها، حتی در دموکراسی، همه جا این سلطه کم و بیش و به شکلهای متفاوت وجود دارد.

بشر برای رسیدن به عدالت همهء راههای سیاسی و اقتصادی را تجربه کرده است: کاپیتالیسم، سوسیالیسم، کمونیسم، لیبرالیسم، ناسیونالیسم، فاندامنتالیسم، ... و همهء ایسمهای دیگر. اما هرگز به عدالت دست نیافته است.

آیا این دور باید همچنان ادامه یابد؟ آیا راهی برای فرار نیست؟ چه باید کرد؟

بهائیان بر این باورند که زمان رهایی از این وضع فرارسیده است و روز موعودی که همهء ملل جهان منتظر آنند تا عدالت برقرار گردد آغاز شده است. ارادهء خداوند بر این تعلق گرفته است که این نظم کهن را برچیند و نظمی جدید بر مبنای عدالت و وحدت در جهان برقرار نماید.

شوقی افندی، ولی امر دیانت بهائی، چنین می فرمایند: "هرگاه مرامهای متداول و مؤسّسات ديرينه و مفاهيم اجتماعی و عقائد مذهبی نتواند رفاه و سعادت قاطبهء نوع انسان را ترويج نمايد و هرگاه نتواند حوائج و نيازهای بشری را که پيوسته بسوی تکامل متحرّک است اخذ نمايد چه بهتر که آنها را بيکسو افکنيم و بطاق نسيانشان اندازيم و از زمرهء عقائد متروکشان شمريم . زيرا جهان محکوم بقانون کون و فساد است لهذا آن قواعد و عقائد نيز از تغيير و تبديل و کون و فساد که دامن همه را می گيرد مستثنی نيست . از اين گذشته هر قانونی و هر مکتب سياسی و اقتصادی فقط برای آن خلق شده که حافظ منافع بشری من حيث المجموع باشد و برای آن نيست که بشر برای حفظ آن قوانين و مرامها فدا شود."

نظم جدیدی که بهائیان ایمان دارند مقدر است در این دور در عالم مستقر گردد و به سهم خود در برقراری آن می کوشند نظمی است جهانی و روحانی. جهانی است، یعنی مبتنی بر این باور است که یک کشور نمی تواند به تنهایی به رفاه و سعادت دست یابد، بلکه برای رسیدن به سعادت در کشور خود باید به فکر سعادت همهء جهان باشیم زیرا در دنیای امروز که همهء کشورهای جهان به هم وابسته اند نفع جزء در گرو نفع کل است. روحانی است، یعنی مبتنی بر این باور است که مادیات به تنهایی برای سعادت انسان کافی نیست و در حل مشکلات باید از عوامل روحانی هم در کنار عوامل مادی کمک گرفت.

تعالیم بهائی همه به منظور استقرار چنین نظمی مطرح شده است. چرا بشر که همهء راهها را امتحان کرده و به نتیجه نرسیده این راه را نیز امتحان نکند؟ به قول نعیم:

مدتی رنج دشمنی بردیم حالیا عیش دوستی ببریم

این است که از هموطنان عزیز دعوت می کنیم به تعالیم بهائی به دیدهء انصاف بنگرند و فارغ از تعصبات به بررسی و نقد آنها پردازند و اگر آنها را برای سعادت ایران و جهان مفید دیدند به آنها عمل کنند. اگر بهاءالله را به عنوان فرستادهء الهی نمی پذیرند، نظرات او را به عنوان یک متفکر ایرانی که تعالمیش در سراسر جهان مورد پذیرش میلیونها نفر قرار دارد با احترام بنگرند و منصفانه و به دقت در آن نظر کنند. باشد که راهی به سوی عدالت و سعادت در آن بیابند.