با اینکه تقریبا ماه صیام، از نیمه گذشته است، اما برای تبریک گفتن و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما روزه داران عزیز هنوز دیر نیست. سال ٨٨ هم با همه ی فراز و نشیب هایش، روزهای آخر خود را سپری می کند. برای بنده، که این سال خیلی بهتر از سال قبل بود، و امیدوارم که برای همه شما خوانندگان عزیز سال آینده بسیار بهتر از امسال باشد.

اما حالا که صحبت از روزه و ماه صیام است، باید به خبری که در پایگاه اتاق فکر مربیان سپاه ثارالله شیراز، آمده توجه کنیم. تیتر مطالب این بود: «بهائيت چگونه روزه را كه در اسلام يك ماه بيان شده به نوزده روز تغيير داده اند؟ » خب البته تغییر دادنش که کاری ندارد، بلاخره هر پیامبری که مبعوث می شود، برای نماز و روزه، که از واجبات هر دینی است، قاعده و قانونی متناسب با شرایط ظهور خود وضع می کند که البته نه به میل پیامبر که به اذن و اراده ی الهی است. در آن مطلب نکته ی بامزه ای نظرم را جلب کرد: «ماه رمضان را ۱۹ روز می دانند.»

البته بهائیان ماهی بنام ماه رمضان ندارند. رمضان یکی از ماههای اسلامی است. در واقع آخرین ماه بهائی که ماه روزه داری است بنام شهرالعلاء معروف است که بهائیان به آن ماه صیام (صیام به معنی روزه) هم می گویند. این هم طبیعی است که نام ماههای بهائی با اسلام فرق داشته باشد. زیرا که دیانت بهائی، دیانتی مستقل و جدای از اسلام است.

اما در زمانی که دوستان ما در اتاق فکر مشغول تفکر بر روی چرائی نوزده روزه بودن ماه روزه در دیانت بهائی بودند، عده ای دیگر از دوستان آنها، مشغول حمله به فعالین حقوق بشری و دستگیری آنان بودند. در یورش‌های گسترده ۱۱ اسفندماه، تعداد زیادی از فعالان مدنی و حقوق بشر در شهرهای مختلف ایران بازداشت شدند. نوید خانجانی، درسا سبحانی، محبوبه کرمی، بهزاد مهرانی، ابوالفضل عابدینی، حسام فیروزی و نصور نقی‌پور از جمله‌ بازداشت‌شدگان هستند. در میان این بازداشت شدگان، دستگیری خانم سبحانی با دیگران کمی متفاوت بود.

در روز ۱۱ اسفند وقتی نیروهای امنیتی به منزل ایشان رفته بودند خانم سبحانی گویا مسافرت بوده اند و در منزل حاضر نبودند. مامورین هم منزل پدری ایشان را مورد تفتیش قرار داده و وسایل شخصی خانم سبحانی را ضبط کردند. سرانجام این خانم ۲٠ ساله که از فعالین کمپین یک میلیون امضا و حق تحصیل است، و به دلیل اعتقاد به آیین بهایی از تحصیل در دانشگاه هم محروم شده، قابل توجه آقای لاریجانی که گفته بودند "...تعداد زیادی از آنها [بهائیان] در دانشگاهها در حال تحصیل هستند..."، روز دوشنبه ۱۶ اسفندماه طی یورش ۱۲ نیروی امنیتی به منزلش در ساری بازداشت شد.

اما بشنوید از آن طرف ماجرا که آقای لاریجانی، دبیر ستاد حقوق بشر ایران، در دیدار با آقای هن شور مدیر کل وزارت خارجه هلند و خانم آریان هامبورگر سفیر حقوق بشر آن کشور و هیئت همراه، اعلام کردند که "ایران با همه سازمان های حقوق بشری تعامل سازنده دارد" انشالله که همینطور است که ایشان می گویند، اما چرا فعالین حقوق بشری وطنی مرتبا بازداشت می شوند؟ خب البته بنده حدس می زنم ایشان در این سخن خود و آن سخن بالا که نقل کردم، از افعال معکوس استفاده کرده اند. خارجی ها که این چیزها را نمی دانند، اما ما که می دانیم!

متاسفانه در هفته هایی که گذشت بازداشت بهائیان شدت بیشتری به خود گرفت. برای بسیاری از این بازداشت های هنوز دلیلی ارائه نشده است. در این میان دستگیری ایقان شهیدی و سما نورانی که هر دو دانشجوی محروم از تحصیل بودند، حدس بالا را که آقای لاریجانی از افعال معکوس استفاده می کنند تقویت می کند. احتمالا منظور ایشان از "دانشگاه" همان "بازداشتگاه" است.

همزمان با این بازداشت ها در شهر لاهه هلند کنفرانس مطبوعاتی در حمایت از حقوق بهاییان و اعتراض به دستگیری‌های آن‌ها در ایران برگزار شد. در این کنفرانس خبری سه سخنران حضور داشتند: پروفسور رنه اسمیتز، استاد دانشگاه آمستردام و فعال حقوق بشر، خاخام آوراهام سوتن دورپ، فعال مدنی و حقوق بشر و لوس باینن کارمند سابق سفارت هلند در تهران و فعال حقوق بشر. و از آنجائی که ایران با همه سازمان های حقوق بشری تعامل سازنده دارد، از سفیر ایران نیز دعوت شده بود که در این کنفرانس شرکت کنند که ظاهرا سفیر برای حضور در جلسه‌ی سفیران در تهران بوده اند و نتوانستند در این جلسه شرکت کنند.

در هفته ی گذشته یک اتفاق مهم دیگر هم افتاد و آن نگارش کتابی است درباره‌ی تاثیرات دین بهائی در تاریخ مدرن ایران. آقای سلی شاه‌وار دست به نگارش کتابی زده است درباره‌ی خدمات اجتماعی و فرهنگی‌ای که دین بهائی به جامعه‌ی ایران عرضه داشته است. این کتاب بر آن است که دموکراسی‌خواهی نزد ایرانیان ریشه در آموزه‌های بهاییت داشته و این تاثیرگذاری یکی از جنبه‌ی پنهان تاریخ ایران است.

اما آقای شاه وار کیست؟ سلی (سلیمان) شاهوار در دپارتمان مطالعات خاورمیانه در دانشگاه حیفا تدریس می کند و در ایران بدنیا آمده ولی تحصیلات خود را در اسرائیل به انجام رسانده است. ایشان از مدرسه مطالعات شرق شناسی و آفریقای دانشگاه لندن مدرک دکترا گرفته اند. از جمله علائق تحقیقاتی آقای شاهوار روابط ایران و اسرائیل و اقلیتهای مذهبی در ایران است. البته کتاب ایشان هنوز به فارسی ترجمه نشده است. آقای شاهوار دلیل این امر را "مشکل بودجه" می دانند و اطمینان می دهند که "در صورت پیداشدن بودجه ترتیب اثر" بدهند.

مطابق معمول همیشه دوست داریم که در پایان گشت و گذارمان در اخبار اسامی کسانی که آزادشده اند را بنویسیم. به گزارش رهانا، زاوش شادمهر، ابراهیم شادمهر، ژینوس سبحانی(غضنفری)، لوا خانجانی (مبشر)، فرید روحانی، مونا میثاقی (هویدایی)، آرتین غضنفری، هوتن سیستانی، بشیر احسانی و ماریا جعفری (مادر بشیر احسانی) با قرار وثیقه آزاد شده اند. همچنین آقای شهرام مودت نیز در تاریخ ۱۶ اسفند از زندان آزاد شدند که همین جا به خانواده ی تمام این عزیزان تبریک می گوییم.

خب فکر می کنم، برای امسال دیگر کافی باشد. انشالله در سال آینده بتوانیم با خبرهای شادتری در خدمت شما خوانندگان عزیز باشیم. پیشاپیش عید صیام و عید نوروز را به همه شما عزیزان تبریک گفته و سالی خوب و خوش را برایتان آرزومندیم.