اخیرا با یکی از دوستان دوران جوانی که از ایران آمده بود ملاقاتی دست داد.
سالها بود یکدیگر را ندیده بودیم. از هر دری سخن گفتیم. او به گفته خودش کمونیست باقی مانده بود و می گفت که به خدا و پیغمبر اعتقادی ندارد. ضمنا میدانست که من بهائی هستم. یک روز بطور غیر منتظره به من گفت: اگر روزی بطورعلمی ثابت شود که خدائی وجود ندارد. تکلیف شما مذهبی ها چه خواهد شد؟ سؤال جالبی بود که از دید های مختلف می شد به آن پاسخ گفت. چون با من سابقه دوستی طولانی داشت. ابتدا جوابی طنز آمیز به او دادم وگفتم تازه در آن صورت ما هم مثل شما خواهیم شد! ولی بعد به جای ورود به بحث های فلسفی که معمولا در این گونه موارد خسته کننده است به او این طور پاسخ دادم که این بستگی دارد که آن افراد مذهبی بر مبنای اعتقاداتشان چه کار کرده باشند. گفت منظورت چیست؟ گفتم منظورم این است که اگر کسی به دلیل اعتقادمذهبی خویش به مردم دنیا خدمت و محبت کرده باشد و از مسیر صداقت پاکی انصاف وانسانیت منحرف نشده باشد اگر روزی به فرض ثابت شود که خدائی نیست او دلیلی برای شرمنده شدن و تاسف خوردن ندارد. ولی برعکس اگر کسی به بهانه اعتقادات دینی اش و رسیدن به اهداف مربوط به آن مرتکب آدم کشی و جنایت و اعمال خلاف اخلاق وانسانیت گرددحدّی برای شرمندگی اش نمی توان تصّورنمود کمااینکه مشابه آن دیده شده است یعنی افرادی برای تحقّق اهدافی که در دوره ای از زندگی به آن معتقد بودند وبه نظر شان درست می آمد کار هائی مغایر اخلاق وانسانیّت کردند ودست های خود را به جنایاتی آلودند وبعد که متوجه شدند که اصولا اهدافشان صحیح نبوده دچار پشیمانی شدید گردیدند وسپس به او گفتم: تاآنجا که مربوط به دیانت بهائی است تعالیم آن همه بر محور محبّت و وحدت می چرخد. حضرت بهاءالله موسس دیانت بهائی می فرمایند: ای اهل عالم سرا پرده یگانگی بلند شد به چشم بیگانگان یکدیگر رامبینید. همه بار یک دارید و برگ یک شاخسار.
درجائی دیگر می فرمایند: امروز انسان کسی است که به خدمت جمیع من علی الارض قیام نماید.
(من علی الارض یعنی ساکنین روی زمین)
اصولادراعتقاد بهائی وظیفه دین ایجاد محبت ویگانگی است بطوریکه حضرت عبدالبهاء فرزند ارشد حضرت بهاءالله ومبیّن آثار بهائی میفرمایند:
اگر دین سبب عداوت شود بی دینی بهتر است.
بر مبنای این تعالیم ونظائر آن ها که صدها در آثار بهائی آمده است گوشه ای از تعالیم بهائی را میتوان بصورت زیر بیان کرد.
- بهائیان اعتقاد دارند که بشر درسیر تکامل خود به مرحله اعلای وصول به وحدت عالم انسانی خواهد رسیدو همه فعالیت آنان بایددرجهت رسیدن به این مر حله که هدف نهائی دیانت بهائی است باشد.
- از نظر بهائیان کلیه افراد بشر از ملیّت ها و نژاد ها ورنگ ها واجناس متساوی الحقوقند.
- افرادجامعه بهائی تشبّث به جنگ و زوررامردودمی شمارند وبرای تاسیس صلح عمومی از هیچ کوششی فرو گزار نمی کنند.
- ترک تعصبات جاهلیه اعم از تعصّب مذهبی نژادی سیاسی و ملی از نظر بهائیان لازمه وصول به صلح حقیقی ووحدت عالم انسانی است.
- بهائیان معتقدند که عالم به محبّت خلق شده و کل به وداد واتّحاد مامورند.
- بهائیان به جامعه بشری اعلام میکنندکه مذهب الهی از برای محبت واتحاد است آن را سبب عداوت واختلاف منمائید.
- دیانت بهائی علم ودین راموافق یکدیگر ومانند دوبال که برای پرواز عالم انسانی ضروری است می داند.
- رفاه وسعادت عالم انسانی راموکول به تعدیل معیشت عمو می می شناسند.
- به تساوی حقوق زن ومرد معتقد است.
اکثر این تعالیم حدود یکصد و پنجاه سال پیش مطرح شد یعنی زمانی که حتی در کشورهای پیشرفته اثری از آن ها دیده نمی شد. بیان تعالیم واعتقادات بهائی با دستورالعمل زیر از طرف حضرت بهاءالله همراه است که می فرمایند: ای مردمان گفتار را کردار باید چه که گواه راستی گفتار کردار است و آن بی این تشنگان را سیراب ننماید وکوران را درهای بینائی نگشاید.
نتیجه چنین اعتقاداتی این است که امروز ملیون ها نفر ازمردم جهان از رنگ ها ونژاد ها وقبائل مختلف ازدانشمندان واستادان دانشگاه گرفته تا طبقات عادی اجتماع در زیر خیمه وحدت بهائی گردآمده اند وافرادی که تادیروز با یکدیگر دشمن بوده اند به محض پیوستن به جامعه بهائی دشمنی دیرینه را فراموش کرده اند.درحالیکه به خوبی میدانیم هیچیک از سیستمهای فکری جهان اعم از سیاسی ومذهبی تاکنون به چنین موفقیتی دست نیافته اند و حتی اختلافات بین خودشان را نتوانستند حل نمایند وبطوری که هر روز شاهدیم به کشتار یکدیگر مشغولند. منظور این است که بهائیان بر مبنای اعتقادات دینی خود جز ایجاد محبّت ووحدت هدفی ندارند ونسبت به هیچ دسته وگروهی عداوت و دشمنی نمی ورزند و تر جیح می دهند به جای ورود به بحث های بی حاصل درجهت هدف خود که وحدت عالم انسانی است گام بردارند. مخصوصا که مردم دنیا نیز از حرف خسته شده اند و زمان زمان عمل است. جامعه جهانی بهائی متشکل از نژاد ها ورنگ هاوملیّت های مختلف که با آمیزه محبّت به هم پیوسته اند مدل ونمونه دنیای آینده است آینده ای که بشر ناگزیر به سوی آن پیش خواهد رفت.
تردیدی نیست که هر انسان آزاده و شرافتمندی باید ازچنین اهدافی حمایت کند ولو آنکه برای آنها جنبه الهی قائل نباشد. بنابراین دوست عزیز با توجه به آنچه بهائیان به آن معتقد هستند و آنچه انجام دادند هیچگاه دلیلی برای شرمنده شدن نخواهند داشت.
نکته آخر اینکه در طول تاریخ و مخصوصا سالهای اخیر عده زیادی از دین سوء استفاده کردند وآن را وسیله رسیدن به اهداف مادی وسیاسی خویش قرار دادندوبنام دین مرتکب جنایات و مظالم بی شمارشدند درنتیجه درمیان عده ای ازمردم آن چنان بدبینی نسبت به دین ایجادکردند که مردم اغلب معتقدین واقعی به ادیان را نیز مورد سرزنش قرار میدهند درحالیکه اعمال آنان نباید درقضاوت ما نسبت به دین داران واقعی که خیلی از آنان به خدمات انسانی واجتماعی می پردازند تاثیر بگذارد. دوستم حرف های مرا تصدیق کرد اما همچنان نسبت به سوء استفاده ها و جنایات و اعمال خلاف افرادی که سنگ دین را به سینه میزنند و خود را دین دار معرفی میکنند معترض بود وبه نظر من حق هم داشت.