برگرفته از:

//www.alayam.com/alayam/local/496774/%D9%85%D8%A8%D8%A7%D8%AF%D8%B…

مجلۀ الایام، شمارۀ 9504 جمعه 17 آوريل 2015 مطابق 28 جمادى الآخر 1436

ترجمه از متن عربی:

گفتمان جهانی در خصوص «تقویت فرهنگ بردباری و صلح در جهان»

از: ليلى الحدى:

جناب عبدالحسین فکری، مُفّکر و پژوهشگر از کشور کویت می گوید که استحکام فرهنگ صلح که بر اساس احترام حقوق انسان و تنوع دینی استوار است مبتنی بر این فهم است که یک جامعه صلح طلب با تنوع فرهنگ اعضای خود قوت می یابد و از طریق تحری حقیقت افراد بصورت مستقل پرورش می یابد، و بواسطه قانونی محکم که حامی حقوق همه اقلیت ها و گروه های جامعه از زن و مرد است نظم و ترتیب می یابد.

اظهارات فوق در خلال نشستی بیان شد که جمعیت «جود» تحت عنوان «تقویت فرهنگ بردباری و صلح در جهان» شب گذشته در مرکز جمعیت در منطقه سند در استان پایتخت بحرین با حضور نایب مجلس اداره جمعیت خالد الکلبان و عضو مجلس اداره جاسم بوحسن و جمعی از جامعه بهائیان در بحرین و علاقمندان به فرهنگ صلح و عضو مجلس اداره باشگاه بحرین خانم طاهره جابری برگذار نموده بود. آقای فکری اضافه نمود که تعصباتی که در دنیا پایه گرفته و اختلافاتی که بر اساس دین یا عقیده بوجود آمده، احتیاج ما را به یک اقدامی محکم و هماهنگ از طرف جامعه بین المللی برای خلق محیطی که در آن بتوانند أفراد دارای عقاید مختلف در کنار یکدیگر همزیستی نموده وزندگی عاری از خشونت واختلاف نژادی داشته باشند، آشکار می کند. قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل در تاریخ ۱۹ دسامبر ۲۰۰۶ تحت عنوان (مبارزه با تحقیر ادیان) کافی و مناسب برای تحقق این اهداف نیست. همچنین اضافه نمود که کوشش هائی در جهان به عمل می آید تا فرهنگی را که به ماهیت مقدس وجدان انسانی مقرّ ومعترف است قبول کند، ماهیتی که به هر یک از افراد این حق را می دهد که با آزادی تحری حقیقت نموده و گفتمان صلح آمیز را که منجر به معرفت می شود تقویت نماید. هرگاه نظرهای متفاوت مطرح گردد، باید هر دو طرف این حق را داشته باشند تا جواب بدهند، البته با روشی صلح آمیز و قانونی تا همه بتوانند به نتیجه ای که شخصا می گیرند برسند، و این مستلزم سیاستی است پیش گیرانه و دراز مدت از برای مبارزه با تحقیر ادیان و عقاید، و در مرحله اول و قبل از هر چیز تمرکز بر روی تربیت اطفال است، و این تربیت شامل فراهم آوردن وسائل سؤال کردن بصورت صلح آمیز برای آنها و بحث و گفتگو بصورت هماهنگ و شرکت آزاد در خلق معرفت، و به این وسیله می توان نسلی کامل برای رویاروئی با نیروهای جهل و تعصب که ساختار فکری و اجتماعی جامعه را از بین می برد آماده نمود.

آقای فکری همچنین بیان کرد که صلح حقیقی و دائمی که همگی دنبال آن هستیم بر اساس اتحاد استوار است، وقتی که اتحاد تنوع را در برگیرد و به آن احترام گذارد می توان همه مشکلات را حل نمود، و برای شروع، اجرای صادقانه این اصل که با دیگران طوری رفتار کن که می خواهی با تو رفتار نمایند– اصلی است که در متن همه ادیان موجود است – می تواند تغییری اساسی در دنیا بوجود آورد. پس برای اینکه رؤسای ادیان نقشی سازنده در شکل دادن به آینده بشریت داشته باشند باید بر روی ارزش های اخلاقی مثبت که در همه ادیان موجود است تمرکز نمایند و پیروان خویش را قولا وعملا بسوی همزیستی مسالمت آمیز با پیروان دیگر ادیان راهنمائی کنند.

آقای فکری در خاتمه گفتند که دنیای ما تغییرات سریعی را شاهد است که هر چه بیشتر آن را بسوی آنچه که بعضی آن را «دهکده جهانی» می نامند نزدیک می کند. تمدن ها و ملت هائی که اکثرا در طول تاریخ از یکدیگر جدا بودند حال بطور روزانه با یکدیگر معامله می کنند. اما متأسفانه، پیشرفت اجتماعی و رشد حکمت و دانائی به همان سرعت با پیشرفت مادی همراه نبوده و لذا این دهکده جهانی جائی نیست که از صلح حقیقی بهره داشته باشد. وقت آن رسیده تا بزرگان دنیا با یکدیگر مشورت نمایند و در مورد آینده فکر کنند.