اوّلین کاپیتان مسیحی تیم فوتبال ایران

(آقای) روحانی نظرش را به اقلیت ها در ایران معطوف میدارد.

در ایران دانش آموزان یهودی روز شنبه را تعطیل دارند و مسیحیان قادرند که مشروب الکلی برای خود تولید کنند ولی هنوز چالش های زیادی در مورد اقلیت ها در ایران باقی است

نوشته سعید کمالی دهقان، روزنامه گاردین

اول جون ۱۵▪۲

ترجمه مهرداد جعفری (١)

سال گذشته که تیم ملّی فوتبال ایران عازم شرکت در مسابقات جام جهانی گردید، آندرانیک تیموریان در کنار دیگر بازیکنان تیم خویش صف کشید تا قرآن مجید را برای جلب عنایت و رحمت الهی در مراسم تودیع ببوسد.

گرچه اندرانیک تیموریان مسلمان نیست و از اقلیت ارامنه است ولی مایل نبود که باعث اغتشاش و درد سر گردد لذا به بوسیدن قران تن داد که یکی از اساسی ترین مراسم فرهنگ ایران است. فرد روحانی که قرآن را نگه داشته بود بسختی می توانست تعجب خویش را پنهان نماید.

این بازی کن ۳۲ ساله که به "آندو" و یا به دلیل آرایش موی سر خود به " سامورائی" مشهور است ترسی از اظهار نمودن دیانت مسیحی خویش ندارد و نقش صلیب را در ورود به زمین فوتبال روی سینه خویش می کشد. در ماه آپریل، تیموریان برای بوُلتون واندرز ((Bolton Wanderers و فولهام (Fulham) بازی کرد و حال اوّلین فرد مسیحی است که رهبری تیم فوتبال ایران را به عنوان کاپیتان دائمی به عهده گرفته است.

در یک مصاحبه اخیراً اشاره نموده که "به عنوان یک مسیحی بسیار خوشحالم که در یک تیم مسلمان بازی می کنم. رگ و ریشه ارمنی دارم و پاسپورتم هم ایرانی است که باعث افتخارم می باشد و سعی می کنم که پرچم ایران را بلند نمایم و در بیشتر خوشنام نمودن ارامنه در ایران هم سعی فراوان خواهم کرد".

گروه مذهبی ارامنه گروه اکثریتی را در میان سیصد هزار مسیحی ایران تشکیل می دهد و به نحو مطلوبی با تمامی جامعه ایران مختلط شده اند. از نفوس ارامنه مانند موسیقیدان مشهور لوریس چکنواریانLoris Tjeknavorian) ) و سوُمبات هاکوپیان ((Sombat Hacoupian که مؤسس یکی از مشهور ترین تولید کننده لباس های مردانه است و از محبوبیت خاصی در میان خانواده ها برخوردار می باشند را می توان نام برد.

گرچه دیانت اسلام مذهب رسمی کشور است ولی ادیان مسیحی، یهودی و زردشتی از اقلیت هائی هستند که شناخته شده هستند. مؤمنین به این ادیان مجازند که در منازل خویش مراسم مذهبی و عبادتی خویش را انجام دهند و حتی کرسی انتخاباتی هم در مجلس ایران دارند. در کشوری که مصرف نوشابه های الکلی و مصرف گوشت خوک ممنوع است مسیحیان مجازند که مشروب خویش را تولید نمایند و مصرف گوشت خوک هم برایشان آزاد است.

تعداد ششصد کلیسا در ایران وجود دارد که یکی کلیسای مریم مقدس (St. Mary Church) در تبریز است که قدمتش به قرن ششم بر می گردد و حتی در سفر نامه مار کوپولو (Marco polo) هم ذکر شده. استان همجوار، یعنی آذربایجان غربی به داشتن صومعۀ تیودوس مقدس St. Thaddeus)) مباهات می کند که یکی از میراث باستانی شناخته شده یونسکو (Unesco) می باشد.

هنگامی که (آقای) حسن روحانی در سال ۲٠١٣ به قدرت رسید، وزیر اطلاعات سابق، یعنی (آقای) علی یونسی را به عنوان مشاور امور اقلیت ها انتصاب نمود و این برای اوّلین بار بود که چنین پستی ایجاد می گردید.

گام های بزرگی در این راه برداشته شده ولی هنوز چالش هائی هم باقی مانده.

دولت ایران که اصولاً از گردهمائی مردمان نگران است در ماه آپریل گذشته، همسایه شمالی ایران، ارمنستان، که بزرگداشت صدمین سال (۱۹۱۵) کشتار دسته جمعی ارامنه را بر پا نموده بود، دست به اقدام نادری زد و اجازه داد که ارامنه در ایران تظاهرات اعتراضیه ای در مقابل سفارت ترکیه در طهران بر پا نمایند.

رفتار رسمی (ایران) هم در مقابل دیگر اقلیت ها عوض شده. روزهای تدریس در مدارس ایران در یک هفته از روز شنبه شروع و پنج شنبه خاتمه می یابد ولی در ماه فوریه، (آقای) یونسی اعلام نمود که دانش آموزان یهودی در روزهای شنبه که بر اساس تقویم عبری روز سبت است لازم نیست به مدرسه بروند.

میرجاودانفر، یک ایرانی اسرائیلی که از این تصمیم دولت ایران استقبال نموده در بلاگ خویش نوشته "دلائل بسیار زیادی داشتیم که خانواده ما ایران را در سال ۱۹۸۷ ترک کرد ولی یک دلیل مهم این بود که دولت ایران در آن سال روز مقدس سبت را به عنوان روز تعطیل برای یهودیان به رسمیت نشناخت".

دولت (آقای) روحانی سعی در بهتر نمودن وجهۀ ایران بخصوص در مورد یهودیان دارد بخصوص بعد از اینکه این وجهه در دولت قبلی ( آقای) محمود احمدی نژاد با سخنرانی های ضد یهودی و انکار نمودن مسئلۀ هولوکاست به بد نامی کشیده شده بود.

(آقای) روحانی تنها نمایندۀ کلیمیان در مجلس شورای اسلامی را در اوّلین سفرش به مجمع عمومی سازمان ملل متحد به عنوان همراه با خود برد و کشتار دسته جمعی یهودیان به وسیلۀ آلمان های نازی را تقبیح و جنایتی بر علیه نسل انسان محسوب نموده و در توتیتر خویش سال جدید یهودی را هم تبریک گفته و هم چنین سربازان یهودی که در جنگ هشت ساله ایران و عراق جان خود را از دست داده بودند مورد گرامی داشت ایشان قرار گرفتند.

بعد از انتصاب، (آقای) یونسی که فردی مسلمان و از طبقۀ روحانیان است از کنیسه ها و کلیساها مختلف در سراسر ایران بازدید هائی به عمل آورده. بر اساس روزنامۀ اصلاح طلب "شرق" در یکی از سفر های خویش در شهر شیراز اشاره نموده که "علیرغم هر مذهب و نژاد، ایران متعلق به تمام ایرانیان است و همگی حق دارند که صلح جویانه در کنار دیگر شهروندان زندگی نمایند." مجدّداً ایشان گفته اند "هیچکس اجازه ندارد هیچ اقلیتی را سرکوب و یا حقشان را پایمال نماید. ما همگی حقوقی مساوی داریم."

دولت ایران سال گذشته تقریباً نیم میلیون دلار کمک مالی به یک بیمارستان یهودیان در طهران نمود ولی بسیاری از اصولگرایان با این اقدام مخالفت کرده و ساکت ننشستند و بجای آن مسابقه نقاشی کارتون با عنوان "انکار هولوکاست" در طهران برپا نمودند.

بعد از اسرائیل ایران پرجمعیت ترین جامعه کلیمی را در خاور میانه دارد ولی این جمعیت بعد از انقلاب اسلامی رو به تنزل گذاشته که بسیاری به اسرائیل و یا کشور های دیگر مهاجرت نموده اند.

علیرغم دشمنی بین اسرائیل و ایران، بر اساس آمار منتشره از ((Anti-Defamation League یا "اتحادیۀ ضد تهمت" مردم ایران با مقایسه دیگر کشورهای خاور میانه احساسات ضد یهودی کمتری دارند. گرچه یهودیان آزادند که مراسم مذهبی خویش را به انجام رسانند ولی طبق بعضی از گزارش ها هنوز هم به عنوان هموطن درجۀ دو محسوب می شوند.

شرایط زردشتیان بسیار بهتر است. ایرانی ها قبل از این که اسلام به ایران برسد، مؤمن به دیانت حضرت زردشت بودند و فرهنگ کشور مخلوطی است از فرهنگ اسلامی و زردشتی. بسیاری از رسوم مانند نوروز به عنوان سال نو که روزی مقدّسی برای زردشتیان است ازهمان فرهنگ باقی مانده که برای میلیون مسلمان ایرانی یکی از مهم ترین روزهای تعطیلی میباشد.
در میان این بهبودی ها یک استثنا وجود دارد و آن دیانت بهائی است که هنوز در ایران ممنوع است و بهائیان مورد ستم و آزار قرار گرفته و حتی به زندان افتاده اند.

یکی از زندانیان بهائی فاران حسامی است. فاران مادر فرزندی چهار ساله است که به علت بهائی بودن و تدریس به افراد جامعه بهائی که از پذیریش به دانشگاه های ایران ممنوع شده اند زندانی گردیده. هم چنین هفت نفر از مدیران جامعۀ بهائی هم هفت سال است که زندانی شده اند و هر کدام محکومتی بیست ساله دارند.

خانم دیان علائی (ِDiane Ala’i) نمایندۀ جامعۀ بین المللی بهائی در سازمان ملل در ژنو اظهار داشته : "حدود صد بهائی فقط به خاطر اعتقادشان مظلومانه زندان گردیده اند، هزارها از ادامۀ تحصیل در دانشگاه ها محروم گشته اند و جامعۀ بهائی بطور کلی از نظر استخدام هم مورد تبعیض قرار گرفته و از گردهمائی دلخواه خویش برای انجام مراسم مذهبی و عبادت ممنوع شده اند".

علاوه بر اینها ایران در مورد مسئلۀ تغییر مذهب هم حساست خاصی نشان می دهد. مسلمانانی که دیانت خویش را تغییر دهند خود را در خطر دستگیری قرار می دهند. از این گروه بیش از نود نفر آنان پشت میلۀ زندان هستند که می توان از کشیش سعید عابدینی که امریکائی ایرانی تبار و تبعۀ امریکا می باشد نامبرد. مسلمانانی هم که فرقه شان مانند دراویش گنابادی مورد قبول دولت نیست مورد ستم و آزار قرار می گیرند که بسیاری از ایشان هم در زندان هستند.

(آقای) روحانی سعی می کند که شرایط اقلیت های نژادی را هم بهتر نماید. ایران برای اوّلین بار امسال کتابی به زبان کُردی را روبرداری کرد که رسماً در مدارس مناطق کرد نشین تدریس شود ولی ستم و آزار بسیاری در مورد فعالان عرب، کرد و آذری دیده می شود.

در دسامبر سال ۲٠١٣ در شرایط نادری یکی از سیاستمداران گروه اقلیت سنی بلوچ، خانم سمیّه بلوچ زهی به عنوان شهردار یکی از شهر ها انتصاب شدند.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
١- برای اصل مقاله بانگلیسی مراجعه کنید به:
//www.theguardian.com/world/2015/jun/01/first-christian-football-c…