برگرفته از: //www.tribunezamaneh.com/archives/116668

باجگیری برخی مسئولین یا لجبازی مغازه داران بهایی!؟

پس از گذشت چهارماه از پلمپ گسترده 94 واحد صنفی بهاییان مازندران در تاریخ 11 و 12 آبان 1395که جزء تعطیلات مذهبی بهاییان است، دادستان های شهرستان های مازندران به نحوی هماهنگ شرط بازگشایی این مغازه ها را امضاء تعهدنامه ای به ظاهر ساده عنوان می کنند. برخی از مسئولین ذیربط می گویند مغازه داران بهایی قصد لجبازی با حکومت را دارند که این تعهدنامه را امضاء نمی کنند. از طرف دیگر وقتی متن این تعهد نامه را بررسی می شود، به نظر می رسد که مصداق بارز باجگیری است. متن این تعهدنامه به شرح زیر است:

“بسمه تعالی

تعهدنامه

اینجانب………………….. فرزند…………….دادای کد ملی ……………. دارنده واحد صنفی …………… ضمن احترام به قوانین و مقررات صنفی، چنانچه بنابر هر دلیلی به غیر از تعطیلات رسمی کشور، قصد تعطیلی واحد کسبم را داشته باشم، متعهد و ملزم می گردم، مراتب را حداقل یک هفته قبل به واحد اماکن عمومی و انتظامی شهرستان اعلام و در صورت موافقت آن مرجع محترم، نسبت به تعطیلی مغازه ام اقدام نمایم. ضمنا در غیر اینصورت و مشاهده عمل خلاف متن تعهدنامه بر اساس ضوابط و قوانین با بنده برخورد شود.”

وقتی فردی را مجبور به انجام کاری کنیم که آن را دوست ندارد و درخواست ما مغایر قانون و اخلاق نیز باشد، از وی باجیگیری کرده ایم. از طرفی لجباز کسی است که برخواسته خود تحت هر شرایطی، حتی به ناحق پافشاری می کند. حال استدلال مسئولین ذیربط و مغازه داران بهایی که از امضاء این تعهد نامه اجتناب نموده اند، بررسی می کنیم. در اینصورت دقیقتر می توانیم درک کنیم که کدامیک باجگیری و کدامیک لجبازی می کنند؟
برخی مسئولین که درخواست امضاء این تعهدنامه را نموده اند، چنین استدلال می نمایند: “مگر جز این است که شما بهاییان خود را مطیع قانون می دانید، ما به عنوان مرجعی قانونی از شما درخواست می نماییم که این تعهد نامه را امضاء نمایید. این تعهدنامه چیزخاصّی نیست، شما بزرگش می کنید. امضایش کنید و به کسب و کار خود ادامه دهید.”

از طرف دیگر برخی از صاحبین واحدهای صنفی بهایی این استان، دلیل امضاء نکردن چنین تعهدنامه ای را موارد زیر عنوان نموده اند:

1. این تعهد نامه با سرشت انسان و طبیعت جهان در تناقض است. مسائلی مانند مرگ و میر و بیماری مسائلی نیستند که از یک هفته ی قبل قابل پیش بینی باشند. مثلا اگر همسر فردی فوت نماید و یا فرزندش بیمار گردد و ایشان مجبور شوند، واحد صنفی خود را تعطیل کنند، چطور ممکن است که این مغازه دار بتواند، این موارد را از یک هفته قبل پیش بینی نماید و به اداره اماکن اطلاع دهد؟

2. این تعهدنامه در سربرگ ارگان مشخصی نوشته نشده است، فاقد دیگر مشخصات قانونی نیز می باشد و به راحتی ممکن است، مورد سوء استفاده از جانب برخی مسئولین قرار گیرد. ممکن است مهر و امضای هر ارگان دیگری زیرش بخورد، بدون آنکه کسی که تعهد داده، از آن مطلع باشد.

3. با توجه به اینکه مغازه داران بهایی، مرتکب تخلفی نشده اند، امضاء تعهد نامه دلالت ضمنی بر ارتکاب تخلفی از جانب ایشان در گذشته می نماید.

4. سایر مغازه داران مازندران – به غیر از بهاییان – ملزم به امضاء چنین تعهدنامه ای نشده اند.

5. تجربه تشان داده، چنین تعهدنامه هایی برای اداره اماکن ضمانت اجرایی ندارد. چنانچه تا کنون چندین بار بسیاری از مغازه داران بهایی این استان، به جهت ابراز حسن نیت به اداره اماکن، تعهد داده اند، که تعطیلات مذهبی خود را به این ارگان اطلاع دهند. با این حال علیرغم این اطلاع رسانی به اداره اماکن- حتی چند روز پیش از تعطیلات مذهبی بهایی- باز هم اداره اماکن اقدام به پلمپ مغازه های بهاییان نموده است.

6. تمام کسبه به جهت دریافت پروانه کسب، تعهد نامه ای مبنی بر اجرای قوانین صنفی را امضاء می نمایند. امضاء تعهدنامه ای مشابه بی دلیل است.

7. ارگان مربوط به صدور حکم پلمپ، اتحادیه ها و اصناف می باشند. در نتیجه گرفتن چنین تعهدنامه ای از جانب اداره اماکن – که صرفا یک ضابط اجرایی است- ، بلاوجه می باشد. اینکه اداره اماکن به عنوان ضابط اجرایی طرف حساب بهاییان باشد، باعث می شود که هویت مرجع صادر کننده ی این حکم، پنهان بماند.

8. بر اساس ماده 28 قانون نظام صنفی، صاحبین واحدهای صنفی می توانند تا 15 روز متوالی محل کسب خود را بدون اطلاع اتحادیه تعطیل نمایند. امضاء چنین تعهدنامه ای در تناقض با این ماده نظام صنفی می باشد.

9. با وجود اینکه مقامات مازندران علت پلمپ مغازه های بهاییان را تعطیل کردن مغازه ها در تعطیلات مذهبی بهایی عنوان نموده اند، در متن تعهدنامه هیچ نشانی از علت پلمپ مغازه ها نیست و عنوان شده صاحب واحد صنفی باید به غیر از تعطیلات رسمی، مراتب را به اداره اماکن اطلاع دهد. علت پنهان کردن نام دیانت بهایی در متن تعهدنامه تنها به این دلیل می تواند باشد که عاملین پلمپ، علت عقیدتی این پلمپ ها را در مجامع قضایی و بین المللی کتمان نمایند!

10. تعطیل کردن واحد صنفی در تعطیلات مذهبی، مساله ای عقیدتی می باشد. درخواست کسب اجازه برای تعطیل کردن مغازه ها در تعطیلات مذهبی از سوی اماکن، مصداق تفتیش عقیده و مغایر با اصل 23 قانون اساسی می باشد.

11. با توجه به اینکه بستن مغازه های بهاییان، از جانب برخی مسئولین ذیربط، مصداق تبلیغ یک نماد مذهبی شناخته می شود، و از نظر ایشان، این عمل، تبلیغ علیه نظام است. دادن چنین تعهدنامه ای مسئولیت کیفری نیز برای امضاء کننده آن به همراه خواهد داشت.

12. این تعهد نامه دارای تناقض درونی است. از طرفی از مغازه داران بهایی می خواهد قانون را رعایت کنند، از طرفی خودِ این تعهد نامه ناقض چندین اصل و ماده قانونی است و کسی که آن را امضاء کند، خود به خود ناقض قانون شمرده خواهد شد.

13. از آنجا که این مغازه داران بهایی خود را مطیع قوانین حکومت جمهوری اسلامی ایران می دانند، می توانند از امضاء تعهدنامه ای که مغایر با قوانین جمهوری اسلامی ایران است، اجتناب نمایند.

پس از خواندن متن تعهدنامه به عنوان خواسته مسئولین ذیربط و دلایل برخی بهاییان به جهت امضاء نکردن آن، این تعهدنامه مصداق بارز نقض حقوق انسانی و شهروندی بهاییان به نظر می رسد. همواره باجگیرها اعمال خود را طبیعی و استقامت سازنده طرف مقابل را لجبازی می خوانند. آنقدر “باجگیری” علیه بهاییان در ایران عادی شده است که تلاش فرد برای حفظ حریم و حقوق خود اقدامی “لجبازانه” قلمداد می شود.

پلمپ همزمان 94 واحد صنفی بهاییان مازندران، اقدامی به جهت نابودی پایه های اقتصادی این جامعه است. اقدامی که زندگی این جامعه را نشانه رفته است. درست مانند این است که فردی گلوی شما را فشار می دهد و می خواهد شما را بکشد و وقتی شما برای زنده ماندن و حفظ حیات خود تلاش می کنید، به شما بگوید داری برای زنده ماندن لجبازی می کنی! کسی که قصد جان شما را کرده است، درک نمی کند که حریم انسانی شما را نقض کرده و تلاش شما برای زنده ماندن واکنشی طبیعی است و لجبازی به حساب نمی آید. درست مانند واکنش مغازه داران بهایی نسبت به خواسته کسانی که 94 واحد صنفی ایشان را 4 ماه است بی هیچ دلیل قانونی پلمپ کرده اند و حالا از ایشان می خواهند که یک تعهدنامه غیرقانونی را هم امضاء کنند. در حال حاضر شاید بزرگترین کمک این است که جوانب حقوقی این تعهدنامه بررسی شود، تا شاید از فضای مه آلود باجگیری کاسته شود و تصمیمی آگاهانه نسبت به این تعهدنامه توسط بهاییان این استان گرفته شود.

بهمن نیروانی