سه بازیگری که آینده را می سازند ـ شهروندان، جامعه و مؤسّسات (۱)

نوشتۀ مایکل کِرتوتی ‌(Michael Curtotti) (۲)

۱۳ ژوئن ۲۰۱۷
ترجمۀ مهرداد جعفری

عنوان این نوشتار بر اساس مفاهیمی است که بیتُ العَدلِ اَعظَم در یکی از پیام های خویش برای جامعۀ بهائی تشریح نموده اند ـ سه بازیگر(هنرمند) افراد، جامعه و مؤسّسات، که با همکاری و شراکت یکدیگر آینده را می سازند. در سه مقالۀ قبلی در مورد اصلاحات و تحوّلاتی که حضرت بهاءالله از طریق آثارشان که مؤسّسات مذهبی، جامعه و نقش افراد جامعۀ بهائی که برای بشر نازل فرمودند و باید مجری گردد مطالبی درج گردید.

هدف برقراری همکاری نزدیک ما بین این سه بازیگر که با بینش و درایت خاص از نفس مقدّس حضرت بهاءالله سرچشمه گرفته اند، در زمان و مکان فعلی که دوران بلوغ بشر است، جز وحدت بشر نیست.

مشکلات همکاری و هماهنگی این سه بازیگر را می توان در حوادث دنیای امروز مستقیماً مشاهده نمود. نوع بشر شاهد تعصّب، انزجار و تفرقه در میان جامعه می باشد که محرّک مستقیم خشونت و جنگ بوده و چگونه سوء استفاده قدرت عامل از بین بردن اعتماد جامعه و علّت ستم و اختلافات سیاسی شده، چگونه افراد با کمبود آگاهی و احساسات شریف انسانی عامل صدمه و آزار همنوعان خویش گردیده اند. مشکلات آن چنان عمیق گردیده که بسیاری از نفوس امیدی به آینده ندارند.

مسائل امروزه جهان که لازمه اش تحوّلات اساسی است بدون همکاری این سه بازیگر امکان پذیر نیست و علاوه بر آن در آینده هم باید شاهد برنامه و طرح های بدیع در زمینۀ همکاری این سه بازیگر هم باشیم.

از جهتی می توان گفت که تا حال جامعۀ بهائی جمعاً سعی در اجرای آنچه که حضرت بهاءالله در نظر داشته و دارند می نمایند. در درجۀ اولی و فعلی جامعه سعی در یادگیری فنون و رموز لازمه جهت پرورش روابط کامل مفید این سه بازیگر دارد.

بسیار باعث شادی و شعف است که حضرت بهاءالله اهداف مشترکی برای مؤسّسات و افراد مشخصّ فرمودند که هدف غائی آن رفاه نوع بشر است. به نظر می رسد که چنین هدفی مشترک یکی از اصول واجب مورد لزوم جامعۀ بشری امروز می باشد.

در سال ۲۰۱۲ بیتُ العَدلِ اَعظم ظهورِ طرحِ عملکردِ جامعۀ بهائی را بنحو زیر بیان نموده اند:

«ولی روابط بین سه همتای این بازیگران در جهان ـ یعنی شهروندان، هیئت اجتماع، و نهادهای اجتماع ـ بالعکس نمایان گر نزاع و نفاقی است که از خصوصیات مرحلۀ متلاطم انتقال و تحوّل می باشد. این سه بازیگر که مایل نیستند به مثابه اجزای وابسته یک کلیّت ارگانیک عمل نمایند، در چنگ تلاشی بیهوده و بی ثمر برای کسب قدرت اسیرند. چقدر متفاوت است اجتماعی که حضرت عبدُالبهاء در الواح و خطابات بی شمار خود ترسیم فرموده اند، اجتماعی که در آن جمیع روابط، از تعاملات روزانه گرفته تا مناسبات میان کشورها، بر اساس آگاهی از وحدت نوع انسان استوار است. هم اکنون بهائیان و دوستانشان در دهکده ها و محلّه ها در سراسر جهان به ایجاد و ترویج روابطی قائمند که مشحون از این آگاهی است و رَوایحِ جان بخش همکاری و اُلفت و مَحَبَّت به مشام می رسد. در چنین فضای بی تکلّف و بی ادّعایی، به جای کشمکش ها و درگیری های رایج در اجتماع، گزینه ای مشهود در حال ظهور و بروز است. بدین ترتیب آشکار می گردد که فردی که مایل است به نحوی مسئولانه به ابراز عقاید شخصی خود بپردازد در مشورت هایی که هدف آن ترویج خیر عمومی است متفکّرانه شرکت می کند و از وسوسۀ اصرار بر عقاید شخصی دوری می جوید، مؤسّسات بهائی با آگاهی از ضرورت اقدام هماهنگ برای حصول نتایج سودمند، هَمِّ‌ خود را صرف تربیت و تشویق می کنند، نه کنترل و سلطه جویی. جامعه ای که مایل است مسئولیّت ترقّی و پیشرفت خود را در دست گیرد اتّحاد حاصله از مشارکت صمیمانه در اجرای نقشه های مؤسّسات را سرمایه ای ارزشمند به شمار می آورد. تحت تأثیر ظهور حضرت بهاءالله، روابط بین این سه عامل، حیاتی تازه و صمیمیّتی بی اندازه می یابد. این روابط در مجموع محیطی را به وجود می آورند که در آن به تدریج یک مَدَنیَّتِ روحانی جهانی که جلوه گاهِ اِلهاماتِ اِلهی است شکوفا می گردد.

چنین مقدّر است که انوار این ظهورِ اَعظَم [ظهور حضرت بهاءالله و دین بهائی] کلّیّۀ مَیادینِ تلاشِ بشری را منوّر سازد. در هر یک از این میادین، روابطی که سبب بقا و دوام اجتماع است باید از نو طرح ریزی گردد و در هر یک، جهان در جستجوی نمونه هایی از چکونگی رفتار انسان ها نسبت به یکدیگر می باشد... نوع بشر از فقدان الگویی از زندگی که بتواند از آن الهام بگیرد به ستوه آمده است. چشم امید ما به شما عزیزان است تا جوامعی پرورش دهید که روش و سلوکشان امیدبخش جهان و جهانیان گردد. » (3)

این چالشی است برای آنانی که چنین هدفی مشترک را دارند.

پاورقی ها:
توجّه: برای «محفوظ بودن حقّ چاپ» به اصل مقاله به انگلیسی مراجعه فرمائید.
(۱). این مقالۀ شمارۀ ۶۸ نویسنده می باشد.
(۲). مایکل کِرتوتی به مناسبت جشن دویستمین سالگرد تولّد مبارک حضرت بهاءالله که در ۲۱\۲۲ اکتبر ۲۰۱۷ برگزار می گردد تعهّد شخصی نموده که تا آن روز ۲۰۰ مقاله در مَواضیع مختلفۀ دیانت بهائی بنویسد. برای اصل این مقاله ها به: //beyondforeignness.org/ مراجعه فرمائید.
(۳). پیام رضوان ۲۰۱۲ بیتُ العَدلِ اَعظَمِ اِلهی
//www.payamha-iran.org/node/16