خلقتی بدیع: بلوغ عالم بشریّت (۱)

نوشتۀ مایکل کِرتوتی ‌(Michael Curtotti) (۲)

۱۲ می ۲۰۱۷
ترجمۀ مهرداد جعفری

ممکن است باور نکردنی باشد که بشر در عصری تازه و بدیع زندگی می کند؟ این دوران حیات با ایّام گذشته بسیار متفاوت است، تفاوتی که تا حال هیچ سابقه ای نداشته. ما حقیقتاً در دورانی زندگی می کنیم که عالم انسانی بسوی مرحلۀ بلوغ خود پیش می رود.

لغات و کلمات قادر به تشریح این «تجدید حیات» نیستند، حتی لغاتی مانند عصر صنعت، عصر اطلاعات، عصر ظهور بشر بر سطح زمین (دورۀ انترپوسین) و تمدّن جدید. جوامعی که در قرون و هزاره های گذشته تحت تغییرات بسیار کمی بوده اند حال کاملاً تغییر شکل داده اند. همچنین روابط مابین زنان و مردان هم از تغییرات محسوسی برخوردار شده که سلسله مراتب امروزی مرتبط به دوران اوّلیۀ جوامع زراعتی گردیده. به همین منوال روابط بین دول مختلفه و شهروندان هم بطور کلّی در مقابل با گذشته کاملاً عوض شده. تساوی مقام و شرافت انسانی مورد قبول و احترام قرار گرفته- هرچند این ارزش ها هنوز بتمامی به مَنصۀ عمل در نیامده. تجربیات شخصی هم در دنیای امروزه با آنچه که پدر بزرگ و مادر بزرگ ما در دوران خویش تجربه می نمودند متفاوت است.

علیرغم چنان تغییرات عظیمی هنوز بعضی رفتارهای غیر مطلوب را بعضی از نفوس انسانی سرسختانه ادامه می دهند. شاید بتوان گفت آنان به دوران دیگری متعلّقند. سلطه و غلبۀ فردی انسانی بر انسانی دیگر در مقایسه با دیگر رفتارهای انسانی امروزه قابل قبول نیست. حدوث جنگ زشت هنوز از رفتار جنایتکارانه ای است که در میان بشر مرسوم است. بسیاری از این رفتارهای قدیمی ریشه ای در ساختارهای قدیمی جامعه دارد. رهایی بشر از این قیود را باید در طرز تفکّر انسان دانست. بینشی که می توان از آثار و کتب حضرت بهاءُالله که دربارۀ «حکومتِ عادل» فرموده اند گرفت نقطۀ عطفی برای پیشرفت عالم انسانی می باشد.

حضرت بهاءُالله می فرمایند:

«لَیسَ الفَخرُ لِمَن یُحِبُّ الوَطَنَ بَلْ لِمَن یُحِبُّ العالَمَ. [مضمون به فارسی: فخر از آنِ کسی نیست که وطن را دوست دارد بلکه از آنِ کسی است که عالَم را دوست دارد.] به این کلماتِ عالیاتْ طیورِ اَفئده [پرندگان قلوب] را پرواز جدید آموخت و تحدید و تقلید را از کتابْ مَحو نمود.» (۳)

این بیان مبارک اشاره ای است در مورد تغییر طرز تفکّر انسان. تغییر از اعماق قلب و روح است که قوای نهفتۀ انسانی را در رفتار انسانی دیر یا زود بطور کلّی ظاهر خواهد نمود.

چنین «تجدّدی» را می توان در بیان زیر پیدا نمود.

«حالْ اَرضْ حامله مشهود؛ زود است که اَثمارِ مَنیعه و اَشجارِ باسِقه و اَورادِ مَحبوبه و نَعْماءِ جَنیّه [میوه های عالی و درختان بلند و گل های دوست داشتنی و نعمت های تازه] مشاهده شود. تَعالَتْ نَسَمَةُ قَمیصِ رَبِّکَ السُّبحانِ، قَدْ مَرَّتْ وَ اَحْیَتْ. طوبیٰ لِلعارِفینَ» (۴) [مضمون به فارسی: متعالی است نسیم پیرهنِ پروردگارِ سبحانت، بتحقیق که مرور نمود و زنده کرد. خوشا به حال عارفین.]

علاوه بر «تجدّد» - ما قادریم رابطۀ بین حقیقتِ موردِ قبولِ امروزِ روحانی بودن بشر را با تجلّیِ امورِ دنیای مادی مشاهده نمائیم. اگر حقیقت روحانیّتِ انسانی را مورد قبول داشته باشیم- می توان توضیحاتی قابل قبول برای تغییرات جهان مادی که امروزه تجربه می نمائیم پیدا نمود. لازمۀ عصرِ جدید طرز تفکّر جدید است ـ تعلّقِ تازۀ قلبی ـ و رفتاری شایستۀ بلوغ جامعۀ بشری.

«امروز روزِ فضلِ اَعظم و فیضِ اَکبر است، باید کلّ بکمالِ اتّحاد و اتّفاق در ظلِّ سِدرۀ [زیر سایۀ درختِ] عنایتِ اِلهی ساکن و مُستریح باشند و تَمَسُّک نمایند به آنچه الیوم سبب عزّت و ارتفاع است. طوبیٰ لِقومٍ تَحَرَّکَ عَلیٰ ذِکرِهِم قَلَمِیَ الأعلیٰ وَ نَعیماً لِلَّذینَ سَتَرْنا اَسمائَهُم حِکمَةً مِنْ عِندِنا. [مضمون فارسی: خوشا برای قومی که قلمِ اعلایِ من بر ذکرِ ایشان متحرّک شد و خوشا به حال کسانی که نام هایشان را به خاطر حکمتی از نزد خود مستور داشتیم.] از حق بطلبید تا جمیع را مؤیّد فرماید بر آنچه لَدَی العَرش [نزد مَظهَرِ ظهورِ اِلهی] مقبولست، زود است بِساطِ عالَم جمع شود و بِساطِ دیگر گسترده گردد. اِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ الحَقُّ عَلّامُ الغُیوبِ» (۵)

حال هنگام آن است که رشد کرده و به بلوغ خود برسیم. زمان آن رسیده که با دیدگاهی جدید و طرز تفکّری تازه دنیا را دید.

پاورقی ها:
توجّه: برای «محفوظ بودن حقّ چاپ» به اصل مقاله به انگلیسی مراجعه فرمائید.
(۱). این مقالۀ شمارۀ ۳۶ نویسنده می باشد.
(۲). مایکل کِرتوتی به مناسبت جشن دویستمین سالگرد تولّد مبارک حضرت بهاءالله که در ۲۱\۲۲ اکتبر ۲۰۱۷ برگزار می گردد تعهّد شخصی نموده که تا آن روز ۲۰۰ مقاله در مَواضیع مختلفۀ دیانت بهائی بنویسد. برای اصل این مقاله ها به: //beyondforeignness.org/ مراجعه فرمائید.
(۳). اَلواح حضرت بهاءُالله بعد از کتاب اَقدس، لوح دنیا، صفحۀ ۴۶.
(۴). اقتدارات و چند لوح دیگر، صفحۀ، ۲۹۹.
(۵). منتخباتی از آثار حضرت بهاءُالله، شمارۀ ۴.