تحصیلات عالیه ـ علوم و صلح (۱)

نوشتۀ مایکل کِرتوتی ‌(Michael Curtotti) (۲)

۳۰ می ۲۰۱۷
ترجمۀ مهرداد جعفری

در طول اسفار خویش در آمریکای شمالی، حضرت عبدُالبهاء به تعداد زیادی دانشگاه برای ایراد خطابه تشریف بردند. در دانشگاه کلمبیا (Columbia) درنیویورک و دانشگاه هاوارد (Haward) در واشنگتن دی. سی. و دانشگاه استنفورد (Stanford) در پالو آلتو (Palo Alto) خطابه هایی ایراد فرمودند.۳ نویسنده که بسیاری از دوران حیات خویش را در محیط دانشگاه گذرانده در سطحی شخصی این خطابات مبارک برایش معنا و مفهوم خاصّی دارد. خاصّه‌ اینکه حضرت عبدالبهاء در دانشگاه های استنفورد و کلمبیا در رابطۀ علم و صلح که یکی دیگر از پیامدهای تطابق دین و علم است بیانات فرمودند.

در دانشگاه هاوارد که در آن زمان تأسیس گردیده بود و امکاناتی برای تحصیل دانشجویان آمریکایی آفریقایی تبار بوجود آورد، حضرت عبدُالبهاء دربارۀ وحدت بشر و اهمّیّتِ مَحَبَّتِ حقیقی بین نژادهای سیاه و سفید آمریکا بیانات فرمودند.

هم چنین در دانشگاه استنفورد بیاناتشان دربارۀ اهمّیّت تحصیلات عالیه منعکس کنندۀ نظرات ایشان بود. نظرات مبارک معطوف به اهمّیّت علوم در ترقّی جامعۀ انسانی بود که دانشگاه را به عنوان «مرکز مهمّ تحصیل» معرفی فرمودند و دست آوردهای حاصلۀ مؤسّساتِ عالیۀ تحصیلی را ستودند، ولی نظرشان این بود که تا آن زمان کافی نبوده و خواستند امور بیشتری باید انجام گیرد:

«علوم مادیّه عامل نورانیّت آنانی است که در میان دیوارهای چنین مرکز مهّمی مشغولند و امیدْ آن که نورِ روحانیّت از بَطنِ نورِ اِلهی نیز که حقیقتِ علم است به این مؤسّسۀ عالیه عظمت بخشد. مهم ترین اصل فلسفۀ اِلهی، وحدتِ دنیای انسان، وحدت نوع بشر، روابطی که شرق و غرب را به همدیگر متّصل می کند، رابطۀ مَحَبَّتِ حقیقی که قلوب را به یکدیگر نزدیک می نماید، می باشد...

لذا وظیفۀ هر یک از ماست که همّتی عالی نموده و تمامی قوای خویش را بکار برده که وحدت و اتّحاد در میان نوع بشر برقرار گردد. هزاران سال است که نوع بشر مشغول جنگ و خونریزی بوده. حال کافی است. دیگر لازم نیست. حال ایّام شرکت در استقرار مَحَبَّت و وِداد است.» ۴

علم و صلح

علوم و صلح با یکدیگر روابط تنگاتنگی دارند. در ماه اکتبر ۱۹۱۲ پیام حضرت عبدُالبهاء با توضیحات بیشتری متمرکز در این رابطه بود و خطابۀ خویش را در میان تمامی جامعۀ دانشگاه ادا فرمودند.

«اَشرَف جمعیتی که در عالم تشکیل می گردد جمعیّتِ عُلماء است و اَشرَف مرکز در عالمِ انسانی مرکزِ علوم و فنون است. زیرا علم سببِ روشنائیِ عالم است.»۵

با توجّه به اینکه وحدت عالم انسانی اساسی ترین تعلیم حضرت بهاءُالله می باشد، حضرت عبدُالبهاء مطلب اساسی بیانات خویش را به واقعیّتِ وحدت که هم به خودی خود و هم از نظر عالم انسانی لازم بوده معطوف فرمودند. علم و دانش عاملی است که بشریّت را از یوغ سلطۀ طبیعت خارج نموده.

«و حال آن که اسیر طبیعت نیستیم خودمان را اسیر می کنیم و به اقتضای طبیعت حرکت می نماییم.» ۶

حضرت عبدُالبهاء خطابۀ خویش را با این بیانات خاتمه می دهند:

«خداوند یک کُره خلق کرده، یک نوع انسان خلق نموده این کرۀ اَرض موطن کلّ است ما آمده ایم یک خطوطِ وَهمیّه فرض کرده ایم در صورتی که این خطوط وهم است یکی را گفتیم آلمان است دیگری را فرانسه و با هم جنگ می کنیم که این وطن آلمان مقدّس است سزاوار پرستش است سزاوار حمایت است ولی آن قطعۀ دیگری بد است مردمانش کشته شود اموالشان تاراج شود اطفال و زنانش اسیر گردد. چرا به جهت این خطوطِ وَهمیّه انسان خونریزی نماید و اَبناءِ نوع خود را بکشد به جهت چه به جهت تعلّق به این خاک سیاه و حال آن که چند روزی این انسان روی این خاک زندگانی نموده بعد قبرِ ابدی او شود.‌ آیا سزاوار است به جهت این قبرِ اَبدی این همه خونریزی نمائیم؟... این چه جهالتی است این چه نادانی است این چه بی فکری است. امیدوارم که جمیع ملل در نهایت مَحَبَّت و اُلفت مانند یک عائله چون برادران و خواهران و مادران و پدران با یکدیگر در کمال صلح زندگانی نموده و کامرانی کنند.» ۷

چند جملۀ امیدوارانۀ پایانی بیاناتِ مبارک بخصوص نکاتی را متذکّر می گردند که بویژه امروزه ناظریم دنیا به سمت آتش سوزانندۀ اختلافات در حرکت است. قبل از ترک آمریکا در کشتی سِدریک حضرت عبدُالبهاء از آنچه در آینده جامعۀ انسانی با آن روبرو خواهد شد اِنذار فرمودند. ۸

فراتر از جنبۀ تاریخی خطاباتِ مبارکِ حضرتِ عبدُالبهاء تصویری از تطابق علم و دین را نشان می دهند که دین به بهبودی علم کمک نموده و تا آنجا که علم تطابقی با دین داشته باشد عاملی خواهد بود که جهت صلح و رفاه جامعۀ بشری به کار گرفته خواهد شد. زیرا جنگیدن به خاطر قبور جهالت محض است. قبلاً در یکی از مقالاتِ این سری، مطالبی دربارۀ این که علم با حمایت خود دین را در مقابل خرافات محافظه می نماید نوشته شد.

//beyondforeignness.org/wp-content/uploads/2017/05/Assembly-Hall-…
زیر نوشت تصویر:
دو هزار نفر از دانشجویان و استادان در ۸ اکتبر ۱۹۱۲ در دانشگاه لیلاند استنفرد به بیانات حضرت عبدالبهاء گوش دادند.

پاورقی ها:
توجّه: برای «محفوظ بودن حقّ چاپ» به اصل مقاله به انگلیسی مراجعه فرمائید.
(۱). این مقالۀ شمارۀ ۵۴ نویسنده می باشد.
(۲).مایکل کِرتوتی به مناسبت جشن دویستمین سالگرد تولّد مبارک حضرت بهاءالله که در ۲۱\۲۲ اکتبر ۲۰۱۷ برگزار می گردد تعهّد شخصی نموده که تا آن روز ۲۰۰ مقاله در مَواضیع مختلفۀ دیانت بهائی بنویسد. برای اصل این مقاله ها به: //beyondforeignness.org/ مراجعه فرمائید.
(۳).
Columbia University in New York and Howard University in Washington D. C and Stanford University in Palo Alto.
(۴). ترجمه به مضمون از بیانات مبارک که در دانشگاه استنفورد در تاریخ ۱۹ آپریل 1912 ایراد گردیده.
(۵). خطابۀ مبارک در دانشگاه لیلاند استنفورد، ۸ اکتبر ۱۹۱۲. خطاباتِ مبارکه، جلد دوّم، صفحۀ ۲۶۷.
(۶). ایضاً، صفحۀ ۲۷۴.
(۷). ایضاً، صص: ۲۷۸ ، ۲۷۹.
(۸). ایضاً، صص: ۳۴۳، ۳۴۴.