تعلیم و تربیت دختران در تساوی حقوق، پیشرفت و صلح امری حیاتی است

نوشتۀ: فلورا تِکیِ (Flora Teckie ) 1
ترجمۀ: مهرداد جعفری

تعلیم و تربیت عمومی شایسته توجّه تمامی حکومت های جهان است

اعلان «ماه ملّی بانوان» فرصتی بوجود آورده که نظری به تعلیم و تربیت، توان بخشی و حقوق مساوی در حقّ بانوان و دختران انداخت در حالی که باید در مقابله با چالش هائی که هنوز در آینده خواهد داشت امیدوارانه در انتظار نشست.

علیرغم اقدامات محسوسی در زمینه های تساوی حقوق و تعلیم و تربیت بانوان و دوشیزگان که در عرض چند دهۀ اخیر انجام گرفته ولی هنوز هم می توان شاهد تبعیضاتی علیه این قشر جامعه بود.

یکی از هدف های برنامۀ «اهداف هزارۀ پیشرفت» که در سال ۲۰۰۰ آغاز گردید شامل به اتمام رساندن دورۀ کامل تحصیل ابتدائی بوسیلۀ تمام دختران و پسران در سال ۲۰۱۵ درسطح جهانی می باشد.

وقتی که یونیسف (UNCEF) جهت بررسی نظری به دست آوردهای این هدف نموده معلوم گردید که «علیرغم دستیابی به ثبت نام قابل توجّهی در تعداد دانش آموزان در عرض ۱۵ سال گذشته متأسّفانه از سال ۲۰۰۷ این هدف در تعلیم و تربیت عمومی متحقّق نشد و نهایتاً هیچ پیشرفتی در کاهش کودکانی که نتوانستند به تحصیل بپردازند حاصل نشده».

مدارک منتشره نشان می دهد که ۵۸ میلیون از خردسالان که به سن تحصیلات ابتدائی رسیده اند و ۶۳ میلیون از نوجوانان هم از حق ادامۀ تحصیل محروم گردیدند که اکثریّت این نفوس دختران می باشند. تعلیم و تربیت و آموزش دختران امری حیاتی در پیشرفت ملّت ها و جوامع مختلفه می باشد. در غیاب و کمبودِ مهارت و کیفیّت های لازمه در میان مردان و بانوان پیشرفت اقتصادی کامل در میان جامعه بشری امری غیرممکن است.

از نظر دیانت بهائی «پیشرفت مَدَنیّت، لازمه اش مشارکت کامل تمامی نفوس بشری از جمله بانوان می باشد. لهذا بانوان باید تحصیل علم نمایند نه تنها بخاطر خدماتی که به جامعۀ بشری در نقش اوّلین معلّم فرزندان خویش اجرا می نمایند بلکه نهایتاً نقش بخصوصی که بانوان باید در ایجاد نظمی جهانی اجرا نمایند، نظمی که باید در برگیرنده شفقت، توانمندی در زمینه هائی که در تاریخ بشریّت تا حال سابقه نداشته می باشد.» 2

دختران مانند پسران باید بطور مساوی از طرف خانواده های خویش و جامعه مورد احترام و قدردانی قرار گرفته و از امکاناتی برابر برای تعلیم و تربیت در تمام میادین خدماتی نوع بشر بهره مند گردند.

در آثار دیانت بهائی آمده که «چنانچه زنان از حقوق مساوی و امتیاز تحصیل برخوردار شوند، به توفیقات فوق العاده ای نایل خواهند آمد و برابری خود را با مردان به اثبات خواهند رساند.» 3 و هم چنین «عالم انسانی را دو بال است یک بال رِجال [مردان] و یک بال نِساء [زنان] تا دو بال متساوی نگردد مرغ پرواز ننماید اگر یک بال ضعیف باشد پرواز ممکن نیست.» 4

پیشرفت، تعلیم و تربیت، رشد شخصیّت، مهارت، توانایی جسمانی و فکری و روحانی از حقوق هر کودکی اَعَمّ از پسر و یا دختر می باشد. تعلیم و تربیت دختران نه تنها حقِّ مادرزادی وی بوده بلکه در سطحی وسیع تر به نفع جامعۀ بشری هم می باشد.

چالش های امروزه این است که چگونه می توان شرایطی را بوجود آورد که دختران بتوانند تمامی مهارت نهفتۀ خویش را کاملاً به مَنَصۀ ظهور برسانند. ایجاد این شرایط است که در آینده نه تنها باید به حدّی برسد که بتوانند هوشمندانه تغییر بنیادی در ساختار جامعه دهند بلکه متساویاً بتواند تغییرات اساسی لازمۀ فردی در نفوس را هم بوجود آورد. چنین تغییراتی باید در برگیرنده تمامی اقشار جامعه از جمله مردان، بانوان، پسران و دختران باشد و در حقیقت این تغییرات باید در ارزش ها، رفتار و بینش نفوسِ جامعه باشد.

تعلیم و تربیت در دیانت بهائی امری جامع و عمومی است و دختران هم باید امکانات تحصیل همانند پسران داشته باشند. بیانه ای از بیتُ العدلِ اَعظم، مَعهَدِ عالیِ حاکمۀ دیانت بهائی در این مورد اظهار داشته که چنین است «مشروع تعلیم و تربیت جهانی... نیاز به حمایت دارد که دُوَل می توانند در آن سهیم شوند. زیرا بدون شک بی سوادی علّت اصلی سقوط و تنزّل ملّت ها و استمرار ظلم است. هیچ ملّتی پیروز نخواهد شد مگر آن که همۀ مردم آن از تعلیم و تربیت بهره مند گردند...

مؤسّسات تصمیم گیری زمانی مسیر صحیح را طی خواهند کرد که اولویّت اصلی کار خود را به تعلیم و تربیت زنان و دختران اختصاص دهند، زیرا مؤثّرترین و سریع ترین روش برای گسترش فواید دانایی از طریق مادرانِ تربیت شده امکان پذیر است، شرایط عصر حاضر هم چنین ایجاب می کند که مفهوم جهانْ وطنی در برنامه های مدرن تربیتی هر کودک گنجانده شود.» 5

همان طوری که دختران و پسران در خلقت از نظر هوش، استعداد های نهفته در خدمات انسانی یکسان می باشند لذا از نظر تحصیلی هم باید یکسان مورد تعلیم و تربیت قرار گیرند. باید شرایط و امکاناتی ایجاد گردد که دختران و پسران بتوانند بطور برابر در تمام زمینه های مجاهدت های انسانی مانند علوم، هنر، کشاورزی، صنایع و علومِ حکمرانی وارد گردند. طبیعت هیچ گونه محدودیّتی برای قابلیّت های بانوان قائل نشده.

بسیار عادی است که منافع تعلیم و تربیت بانوان را منحصراً در زمینه های پیشرفت های اقتصادی و اجتماعی در نظر گرفت ولی بهبودی امور مادی فقط یکی از جنبه های این منافع است که جامعه از تعلیم و تربیت دختران و بانوان بهره مند می گردد.

از نظر دیانت بهائی شرکت کامل و مساوی بانوان در تمامی زمینه های جامعۀ بشری نه تنها امری اساسی در پیشرفت اجتماعی و اقتصادی است بلکه لازمۀ جامعۀ متّحد جهانی در ریشه کن کردن جنگ و استقرار صلح نیز می باشد.

* اصل این مقاله به زبان انگلیسی در روزنامۀ (The Star) به تاریخ ۲۴ اگوست ۲۰۱۷ در آفریقای جنوبی منتشر گردیده.

توضیحات:
1. فلورا تِکی ( Flora Teckie) نویسندۀ این مقاله ارشیتکت می باشد که علاقه به نویسندگی مربوط به امور جامعه دارد.
2. ترجمۀ تحت اللّفظی از انگلیسی از بیانیۀ جامعۀ جهانی بهائی منتشره در تاریخ هفتم مارچ ۱۹۹۰.
3. انوار هدایت، شمارۀ ۲۰۸۲.
4. منتخباتی از مکاتیب حضرت عبدُالبهاء، صفحۀ ۲۹۱، شمارۀ ۲۲۷.
5. انوار هدایت، شمارۀ ۲۰۸۴، ترجمه از بیانیۀ بیتُ العدل اعظم به تاریخ اکتبر ۱۹۸۵.