آثار نازلۀ حضرت بهاءُالله ـ معرّفی مختصر(۱)

نوشتۀ مایکل کِرتوتی ‌(Michael Curtotti) (۲)

۱۲ آپریل ۲۰۱۷
ترجمۀ مهرداد جعفری

«گاهی به لسانِ شریعت و هنگامی به لسانِ حقیقت و طریقت نطق نمودیم...» (3)

این بیان مبارک نسبتاً در اواخر حیات حضرتشان نازل گردیده که بطور خلاصه می توان گفت چکیدۀ تمامی آثار حضرتشان می باشد.

اگر نفسی آشنائی کمی با آثار حضرت بهاءُالله داشته باشد شاید آسان نباشد بتواند نقطۀ شروعی برای مطالعۀ آثارشان پیدا نماید. در واقع یافتن نقطۀ شروع برای هر نفسی با دیگری متفاوت است.

مطالعۀ آثار حضرت بهاءُالله مانند خواندن داستان معمولی و یا راهنمای طرز کار کردن وسائل الکتریکی و الکترونیکی نیست. همان طوری که در بیان بالا حضرت بهاءُالله فرمودند آثار مبارکه هر یک بنحوی و طرزی متفاوت در ایّام مختلفه نازل گردیده. هرکدام از این آثار قسمتی از یک مجموعۀ کلّی را که به هم پیوسته اند تشکیل می دهند و نشان دهندۀ این است که چگونه هر بیانی با بیان دیگر مرتبط می باشد.

در ادامۀ بیان مبارک بالا حضرت بهاءُالله مبحثِ وحدتِ بشر را نازل فرمودند. بیان مبارک بالا جزئی از بیان مبارک است که نَصِّ کامل در زیر آمده:

«گاهی به لسانِ شریعت و هنگامی به لسانِ حقیقت و طریقت نطق نمودیم و مقصدِ اَقصیٰ و غایتِ قُصویٰ ظهورِ این مقامِ بلندِ اَعلیٰ بوده» (4)

مقام بلندِ اَعلیٰ که حضرت بهاءُالله در این بیان نازل فرمودند منظور وحدتِ عالمِ بشری است ـ و حضرتشان نظرِ پیروان خویش را به این مقصد حقیقی جلب می فرمایند. بسیار سودمند خواهد بود که در هنگام مطالعۀ آثار مبارکه این مقصدِ اَقصیٰ را در نظر داشت. چند مثال از این بیانات در زیر آمده:

«الیوم دینُ الله و مذهبُ الله آن که مذاهبِ مختلفه و سُبُلِ متعدّده را سببِ بَغضا ننمایند.» (5)

قبل از این که به قسمت هائی از آثار نازلۀ مهمّۀ حضرت بهاءُالله بپردازیم لازم است به یاد آورد که «منتخباتی از آثار حضرت بهاءُالله» مجموعه ای است که بوسیلۀ حضرت شوقی افندی نوۀ حضرت عبدُالبهاء فرزند اَرشَدِ حضرت بهاءُالله جمع آوری شده و به زبان انگلیسی ترجمه گردیده و همچنین «مجموعه مناجات و اَدعیۀ حضرت بهاءُالله» که همان طوری که از عنوانش بر می آید آثار و مناجات ها و اَدعیۀ حضرتشان می باشد.

اگرچه نمی توان در حقیقت فاصلۀ مشخّصی بین تقسیم بندی آثار حضرت بهاءُالله در نظر گرفت ولی می توان بصورتی ظاهری گفت که آثار عرفانی حضرت بهاءُالله دراوائل حیات مبارک و آثاری که در ارتباط با نظم و انتظام جامعه می باشد در دوران بعد از آن ایّام نازل شده.

به عنوان مثال «کلماتِ مکنونه» مجموعه آثار کوتاه عرفانی حضرت بهاءُالله می باشد و برای مطالعۀ آثار حضرت بهاءُالله کلماتِ مکنونه می تواند نقطۀ شروع خوبی باشد زیرا بطور مختصر است و انعکاسی از سؤالاتی جامع در مورد زندگی، حیات و رابطۀ بین روح انسانی و خالق خویش می باشد.

دو اثر عرفانی دیگر «چهار وادی» و«هفت وادی » می باشد که عموماً بطور توأم منتشر گردیده. این آثار بیانِ سیرِ روحِ انسانی به سوی حقیقتِ اِلهی است که به سفری تشبیه گردیده که در مراحلی متعدّده تحت عنوان وادی گذر می کند تا به مطلوب حقیقی خویش برسد.

مهم ترین اثر مبارک در مورد مطالبی الهی و مذهبی که بسیاری از سؤالاتی در مورد حقیقتِ مَظاهِرِ ظهور و دیانتِ اِلهی را توضیح می دهد کتاب «ایقان» است. اثری که می توان مطالبی شبیه آن را در «جَواهِرُ الاَسرار» که اثری دیگری می باشد یافت.

آنچه در بالا ذکر گردید آثاری است که در بغداد قبل از سال ۱۸۶۳ میلادی نازل گردیده. بعداً دوران زندانی و تبعید حضرت بهاءُالله متزایداً سخت تر می گردید و در این دوران بود که الواح مبارکی خطاب به رؤسا و پادشاهان زمین نازل فرمودند که حتّی شامل پادشاهانی بود که حکمِ تبعید و زندان حضرتشان را هم صادر کرده بودند. این الواح مبارکه شاملِ اِنذاراتِ نُصحیّه در مورد نحوۀ حکومت ایشان بود که مجموعاً کتاب «نداءِ رَبُّ الجُنُود» را تشکیل می دهد.

چند سال بعد در سال ۱۸۷۳ میلادی در مدینۀ مُحَصَّنۀ عَکّا کتاب مُستطابِ «اَقدَس»، کتاب احکام خویش را نازل فرمودند.

در سال های بعدی بسیاری از الواح خطاب به پیروانِ دین بهائی و یا آنانی که از حضور حضرتشان سؤالاتی نموده بودند می باشد که از میان این آثار می توان الواحِ مُهَیمنی مانند لوح دنیا، کِتابُ عَهدی، لوحِ کَرمِل، بشارات و لوحِ مقصود را نام برد. این الواحِ مقدّسه از مُتممّاتِ تعالیم و اصول دیانت بهائی می باشد. تمامی این الواح تحت عنوان «مجموعه الواح مبارکه نازله بعد از کتاب اقدس» به صورت یک مُجلّد منتشر گردیده.

نهایتاً در سال ۱۸۹۱ میلادی حضرت بهاءُالله «رسالۀ اِبنِ ذِئب» را نازل فرمودند که خطاب به یکی از دشمنانی بود که صدمات فراونی به بهائیان وارد آورده بود و مجموعه ای از تعالیم مبارکۀ بهائی را شامل می شود.

علاوه بر این آثار در "کتابُ عَهدی" حضرت بهاءُالله فرزند خویش، حضرت عبدُالبهاء را به عنوان مُبَیِّنِ تعالیم خویش منتصب نمودند. بر اساس این انتصاب آثار حضرت عبدُالبهاء را هم می توان دنباله و امتداد آثار معتبر و رسمی دیانت بهائی محسوب داشت. آثاری مانند (Paris Talks) و (The Promulgation of Universal Peace) که به زبان انگلیسی می باشند که مجموعه ای از خطابات مبارکه به مخاطبین خویش در اروپا و امریکا ایراد گردیده و در بسیاری از موارد توضیحات مفصّلی در مورد تعالیم حضرت بهاءُالله می باشد. بسیاری از آثار حضرت عبدُالبهاء که به زبان فارسی و عربی می باشد به زبان انگلیسی و زبان های دیگر هم ترجمه شده که در دسترس می باشد.

کلیّه آثار ذکر شده را می توان به صورت های مختلف در وب سایت های بهائی پیدا نمود، از جمله (//www.bahaiebooks.org/fa/) (//www.bahai.org/fa/library/). کتابخانۀ اینترنتی هم علاوه بر آثاری در معرّفی دین بهائی شامل تعداد بسیاری از کتب نویسندگان بهائی نیز می باشد.

همچنین هر یک از جوامع مختلفۀ بهائی دارای دوره های کوتاهی در معرّفی دین بهائی هستند که براحتی در دسترس همگان قرار دارد که علاقمندان می توانند در تماس با جوامع خویش تهیّه نمایند.

پاورقی ها:
توجّه: برای «محفوظ بودن حقّ چاپ» به اصل مقاله به انگلیسی مراجعه فرمائید.
(۱). این مقالۀ شمارۀ ۶ نویسنده می باشد.
(۲). مایکل کِرتوتی به مناسبت جشن دویستمین سالگرد تولّد مبارک حضرت بهاءالله که در ۲۱\۲۲ اکتبر ۲۰۱۷ برگزار می گردد تعهّد شخصی نموده که تا آن روز ۲۰۰ مقاله در مَواضیع مختلفۀ دیانت بهائی بنویسد. برای اصل این مقاله ها به: //beyondforeignness.org/ مراجعه فرمائید.
(۳). رسالۀ اِبنِ ذِئب، صفحۀ ۵.
(۴). ایضاً.
(۵). ایضاً، صفحۀ ۴.