لوح مبارک حضرت بهاءُالله خطاب به ناپلئون سوّم (لوح اوّل) (۱)

وظایف حکومت و رفاهِ بشر

نوشتۀ مایکل کِرتوتی ‌(Michael Curtotti) (۲)

۱۸ آگوست ۲۰۱۷
ترجمۀ مهرداد جعفری

قبلاً ملاحظه شد که حضرت بهاءُالله در شهرِ اَدرنه اَلواحی خطاب به پادشاهان و حکمرانان جهان بطور انفرادی و عمومی نازل و ارسال فرمودند. در این ایّام از لوح اوّل خطاب به امپراطور فرانسه که در آن دوران در اوج قدرت و نفوذ خویش بود باید نام برد.

در این لوح مبارک حضرت بهاءُالله هدف از رسالت خویش را صریحاً همان طوری که در دیگر الواح ملوک نازل فرمودند بیان می فرمایند. قسمتی از آن لوح اشاره به اظهاراتِ ناپلئون سوّم در مورد علتِ جنگِ کِریمه دارد که سالیانی قبل اتّفاق افتاده بود.

«دو فِقره بیانات که از طرف آن سلطانِ زمان ادا گردیده به گوش این مظلوم [حضرت بهاءُالله] رسیده است در حقیقت این بیانات سلطان تمام بیانات است که نظیر آن از هیچ سلطانی شنیده نشده است نخست آن که در جواب دولت روسیه که سؤال کرده بود چرا در کریمه به جنگ پرداخته اید گفته اید نالۀ مظلومان که بدون تقصیر و گناه در دریای سیاه غرق شده اند در سحرگاهان مرا بیدار کرد لذا به جنگ پرداختم ولکن این مظلومان [حضرت بهاءُالله و پیروانشان] ظلمی بالاتر از آن دیده و مصیبتی بیش تر از آن کشیده زیرا بلیات وارده بر آنان بیش از یک روز طول نکشید در حالی که مصائبی که این عِباد متحمّل شده اند بیست و پنج سال امتداد داشته و در هر آن بلیّۀ شدیدتری پدیدار گردیده. بیان متین دیگری که فی الحقیقه برای عالم بَیانِ بدیعی به شمار می رود این بود: ما وظیفه داریم که انتقام مظلومان را کشیده و بی پناهان را پشتیبانی نمائیم. شهرت عدل و انصاف امپراطور بسیاری از نفوس را امیدوار نموده. شایسته است که سلطانِ زمان نظر و توجّه خود را معطوف حالِ ضُعفا سازد. در حقیقت مظلوم تر و بی پناه تر از این آوارگان در روی زمین کسی نبوده ونیست.» (ترجمه) ۳

حضرت ولیِّ اَمرُالله می فرمایند که علّت این بیانات مبارک حضرت بهاءُالله آزمودن صداقت و خلوص ناپلئون در اظهار چنین بیانی بوده- آزمونی که این امپراطور متوالیاً از آن سرشکسته خارج شد. می گویند وی اظهار داشته که «اگر این شخص [حضرت بهاءُالله] خدا هست من دو خدا هستم». ناپلئون چندی بعد لوحی دیگر از حضرت بهاءُالله دریافت نمود که در آن حضرتشان در مورد سرنگونی حکومتش وی را اِنذار فرمودند. چندی طول نکشید که سرنگونی وی اتّفاق افتاد. مقاله ای دیگری [مقالۀ شمارۀ 141] دربارۀ لوح مبارکِ دوّم را ملاحظه خواهید نمود که ابعاد جدید و جالب توجّهی را خواهد داشت.

از قسمتی که از لوح مبارک در بالا آمده اصلی اساسی را در تمامی آثارِ نازلۀ حضرت بهاءُالله می توان دریافت.

«شایسته است که سلطان زمان نظر و توجّه خود را معطوفِ حالِ ضُعفا سازد.» ‌۴

این اصل در مورد مسؤولیّت حکومت که در رفاه نوع انسان بکوشند در مواضیع مختلفه در آثار مبارکۀ بهائی آمده. به عنوان مثال در مورد اعضاءِ مجالس شور:

«یا اَصحابَ المَجالِسِ هُناکَ وَ فیٖ دیارٍ اُخریٰ تَدَبَّرُوا وَ تَکَلَّمُوا فیما یَصلُحُ بِهِ العالَمُ وَ حالُهُ...» ۵
[مضمون به فارسی: ای اصحاب مجالس در آنجا و در دیگر جاها در آنچه که به واسطۀ آن عالم و حال آن بهبود می یابد تدبّر و مشورت کنید.]

همچنین در لوحی خطاب دسته جمعی به پادشاهان و حُکّام در مورد این مسؤولیّت چنین نازل فرمودند:

«وَ اِنْ لَنْ تَمْنَعُوا الظّالِمَ عَنْ ظُلمِهٖ وَ لَنْ تَأخُذُوا حَقَّ المَظلومِ فَبِأیِّ شَیْءٍ تَفتَخِرُونَ بَینَ العِبادِ وَ تَکونُنَّ مِنَ المُفتَخِرینَ أ یَکُونُ افتِخارُکُمْ بِأنْ تَأکُلوا وَ تَشرَبُوا اَوْ تَجتَمِعُوا الزَّخارِفَ فیٖ خَزائِنِکُمْ اَوِ التَّزَیُّنَ بِأحْجارِ الحُمرِ وَ الصَّفرا وَ لُؤلُؤ بِیضٍ ثَمینٍ وَلَو کانَ الاِفتخارُ بِهذِهِ الأشیاءِ الفانِیَةِ فَیَنْبَغیٖ لِلتُّرابِ بِأنْ یَفتَخِرَ عَلَیکُمْ لِأنَّهُ یَبذُلُ وَ یُنفِقُ عَلیکُمْ کُلَّ ذلِکَ مِنْ مُقدِّرٍ قَدیرٍ.» ۶
[مضمون به فارسی: و اگر ظالم را از ظلمش منع نکنید و حقّ مظلوم را نگیرید پس به چه چیزی بین مردم افتخار می کنید و از مفتخِرین هستید؟! آیا افتخار شما به این است که بخورید و بیاشامید یا زخارف را در خزائنتان جمع کنید یا این که افتخارتان به زینت یافتن به سنگ های سرخ و زرد و مروارید سفید گرانبهاست؟! اگر افتخار به این اشیاء فانی است پس شایستۀ خاک است که به شما افتخار کند چه که خاک همۀ آنها را از جانب [خداوندِ] تقدیر کنندۀ قدیر به شما می بخشد و انفاق می کند.]

همین مسؤولیّت را هم به رؤسای جمهور آمریکا متذکّر شده اند:

«یا مُلوکَ اَمریقا وَ رُؤساءَ الجُمهورِ فیها اِسْمَعُوا... زَیِّنُوا هَیکَلَ المُلکِ بِطِرازِ العَدلِ وَ التُّقیٰ وَ رَأسَهُ بِاِکلیلِ ذِکرِ رَبِّکُمْ فاطِرِ السَّماءِ... اُجْبُروا الکَسیرَ بِاَیادِی العَدلِ وَ کَسِّرُوا الصَّحیحَ الظّالِمَ بِسِیاطِ اَوامِرِ رَبِّکُمُ الآمِرِ الحَکیمِ» ۷ [مضمون به فارسی: ای ملوک آمریکا و رؤسای جمهور در آنجا بشنوید... هیکل ملک را به زینت عدل و تقوی و سرش را به تاج ذکرِ پروردگارتان که آفرینندۀ آسمان است بیآرایید... شکسته را با دست های عدل ببندید و پیوند زنید و صحیح و سالمِ ستمگر را به شلاق های اَوامر و دستوراتِ پروردگارِ آمِرِ حکیمتان بشکنید.]

این بیاناتِ مبارکه متنِ اصلیِ ندایِ حضرت بهاءُالله به پادشاهان است که با یکدیگر«متّحد» گردند. ندائی که حضرت شوقی ربّانی ولیِّ اَمرِ دیانت بهائی فرمودند که تلویحاً اشاره به حکومت متّحدُ المَرامِ جهانی است.

در نهایت تأسّف مشاهده می شود که بسیاری از حکومت ها زیردستان خویش و یا نفوس دیگر در دیگر کشورها را برای تثبیت مقام و قدرت خویش وجهُ المُصالحه قرار می دهند. این نکته ای بود که حضرت بهاءُالله در رفتار ناپلئون سوّم مشاهده نمودند که به اجرا نمی گذاشت.

پاورقی ها:
توجّه: برای «محفوظ بودن حقّ چاپ» به اصل مقاله به انگلیسی مراجعه فرمائید.
(۱). این مقالۀ شمارۀ ۱۳۲ نویسنده می باشد.
(۲).مایکل کِرتوتی به مناسبت جشن دویستمین سالگرد تولّد مبارک حضرت بهاءالله که در ۲۱\۲۲ اکتبر ۲۰۱۷ برگزار می گردد تعهّد شخصی نموده که تا آن روز ۲۰۰ مقاله در مَواضیع مختلفۀ دیانت بهائی بنویسد. برای اصل این مقاله ها به: //beyondforeignness.org/ مراجعه فرمائید.
(۳). «قَدْ ظَهَرَ یَومُ المیعاد»، نسخۀ باز نویسی شده از چاپ استنسیلی مؤسّسۀ مطبوعات امری ایران، صفحۀ ۹۱.
(۴). ایضاً
(۵).نِداءِ الرّبُّ الجُنود، صفحۀ ۲۴.
(۶). نِداءِ رَبُّ الجُنود، صفحۀ ۵۳.
(۷).کتاب مستطاب اَقدس، بند ۸۸.