اندرزهای حضرت بَهاءُالله (۱)

نوشتۀ مایکل کِرتوتی ‌(Michael Curtotti) (۲)

۱۴ اکتبر ۲۰۱۷
ترجمۀ مهرداد جعفری

حضرت بَهاءُالله در «لوحِ مبارکِ دُنیا» به پیروان خویش نصیحت می فرمایند که از دست ایشان نباید به هیچ نفسی اَذیّت و آزاری برسد.

«نَصایحِ قَلَمِ اَعْلیٰ [حضرت بَهاءُالله و قَلَمِ حضرتشان] را به گوش هوش بشنوید، عمومِ اَهلِ عالَم باید از ضُرِّ دست و زبان شما آسوده باشند.» ۳

اصل «عدمِ صدمه زدن» بِنَفْسِه اصلی است قدیمی که هم در غرب و هم در شرقِ عالَم بسیاری جوامع و مردمان بدان اعتقاد دارند. ریشه این اصل به بُقراطِ معروف بَرمی گردد که یکی از نکات برجستۀ «سوگندِ بُقراطِ یونانی» در موردِ پزشکان و یا شفا دهندگان می باشد. اصلِ به کسی آزار نرساندن به عنوان «آهیسما ahisma« در مذاهبِ شرقی مانند هندویسم، مذهب جِیْنْ و بودائی می باشد. در طبِّ شرقی گفتارهای معتبر زاهدِ پارسا کنفوسیوس به نام اصل مِنزی «Mengzi» آمده که معنای آن «صدمه به کسی نزن» می باشد.

به طوری دقیق باید گفت که در دیانت بهائی اشارۀ حضرت بَهاءُالله مربوط به آگاه بودن به این اصل است. باید «آگاه» بود که هیچ صدمه ای زده نشود. شاید این نکته اشاره ای است به این که سپری نمودن دوران حیات بدون این که صدمه ای به کسی وارد شود اَمری است بسیار سخت و دشوار، زیرا نیّتِ بَد تنها عاملی نیست که می تواند باعث صدمه گردد. در مواردی صدمه از رفتار، اعمال و یا عدمِ اِقدام به عملی و یا صدمه زدن از روی ناآگاهی، بصیرت و بینش و یا محدودیّت در درک موقعیّت است که حاصل می گردد. به نظر می رسد آنچه را که حضرت بَهاءُالله در ذهن خویش داشتند منحصر به اعمال نیست بلکه گفتارِ انسانی را هم در مَدِّ نظر قرار داده اند.

نکتۀ مورد توجّه این که اصل عدم صدمه زدن بنحوی بارز درخواست از شفا دهنده در موقع نیاز به شفا ایراد می شود- زیرا حضرت بَهاءُالله خویشتن و دیگر مَظاهِرِ ظُهورِ اِلهی را شفادهندۀ دردهای دنیا محسوب می فرمایند. از نظر فردی هر یک از نفوسِ انسانی هم قادرند نقش خویش را به عنوان یک شفا دهندۀ دردهایِ دیگران ایفا نمایند.

«پیمبران چون پزشکانند که به پرورشِ گیتی و کَسانِ آن پرداخته اند تا به درمان یگانگی بیماریِ بیگانگی را چاره نمایند... هرگز مُرغِ بینشِ مردمانِ زمین به فرازِ آسمانِ دانشِ او نرسد.» ۴

با توجّه به مطالبِ «لوحِ دنیا» حضرت بَهاءُالله علاوه بر آنچه که باعث صدمه زدن می شود و در بالا ذکر گردید، نکاتی دیگر را هم بیان می فرمایند و نوع بشر را بدان مُتذکّر می گردند.

«نِزاع و جِدال شَأنِ درّنده هایِ اَرض... ای دوستانْ حِکمت را از دست مَدهید.» ۵

«این مظلومْ [حضرت بَهاءُالله] حزبُ الله [بهائیان] را از فَساد و نِزاع منع فرمود و به اَعمالِ طَیِّبه و اَخلاق مَرضیّۀ روحانیّه دعوت نمود.» ۶

«مُکرّر وصیّت نموده و می نمائیم دوستان را که از آنچه رائحۀ فَساد اِستشمام می شود اِجتناب بَلْ فرار اختیار کنند. عالَمْ مُنقلب است و اَفکارِ عِبادْ مختلف.» ۷

«لوحِ دنیا» یکی دیگر از اَلواحِ مهمّ حضرت بَهاءُالله می باشد که برای عالم بشری به وَدیعه گذاشته اند که در مقالات بعدی اَبعادِ دیگرِ این لوحِ مبارک هم مورد نظر قرار خواهد گرفت.

پاورقی ها:
توجّه: برای «محفوظ بودن حقّ چاپ» به اصل مقاله به انگلیسی مراجعه فرمائید.
(۱). این مقالۀ شمارۀ ۱۸۴ نویسنده می باشد.
(۲).مایکل کِرتوتی به مناسبت جشن دویستمین سالگرد تولّد مبارک حضرت بهاءالله که در ۲۱\۲۲ اکتبر ۲۰۱۷ برگزار می گردد تعهّد شخصی نموده که تا آن روز ۲۰۰ مقاله در مَواضیع مختلفۀ دیانت بهائی بنویسد. برای اصل این مقاله ها به: //beyondforeignness.org/ مراجعه فرمائید.
(۳). مجموعه اَلواحِ نازله بعد از کتابِ اَقدَس، لوحِ دنیا، صفحۀ ۴۷.
(۴). مُنتخباتی از آثارِ حضرت بَهاءُالله، شمارۀ ۳۴.
(۵). مجموعه اَلواحِ نازله بعد از کتابِ اَقدَس، لوح دنیا، صفحۀ ۴۷.
(۶). ایضاً، صفحۀ ۴۹.
(۷). ایضاً، صفحۀ ۵۴.