فروتنیِ زمین (۱)

نوشتۀ مایکل کِرتوتی ‌(Michael Curtotti) (۲)

۱۷ اکتبر ۲۰۱۷
ترجمۀ مهرداد جعفری

در فرهنگ عمومی امروزه بندرت می توان دید که صفت فروتنی چندان صاحب ارزشی باشد. خاضع بودن آن چنان اطمینان و اعتماد به نفسی ایجاد نمی کند و باعث افتخار هم نمی گردد. در حالی که نفوسی خاضع و فروتن دقیقاً همان عناصری هستند که عامل بهودی اوضاع جامعۀ بشری خواهند بود. شاید معنای حقیقی آن این است که:

حَلیمان (فروتنان) وارثِ زمینند ۳

این آیۀ انجیل بیانی کاملاً بجا و مناسب است. زیرا لغت فروتنی در زبان انگلیسی (humility) از زبان لاتین ریشه گرفته که آن (humus) می باشد که بطور خلاصه به انسان «افتادگی» را می آموزد.

بسیار جالب و قابل توجّه این که حضرت بَهاءُالله هم همین تشبیهِ زمین را برای بیانِ صفتِ فروتنی به کار می گیرند.

«اَحِبّایِ اِلهی [بهائیان] در هر مَجمَع و مَحفلی که جمع شوند باید بقسمی خضوع و خشوع از هر یک در تَسبیح و تقدیسِ اِلهی ظاهر شود که ذرّاتِ تُرابِ آن مَحَلّ شهادت دهند به خلوصِ آن جمع و جذبهٴ بیاناتِ روحانیّهٴ آن اَنْفُسِ زَکیّه ذرّاتِ آن تُراب را اَخذ نماید نه آن که تُرابْ به لِسان [زبانِ] حالْ ذکر نماید اَنَا اَفْضَلُ مِنْکُمْ [من از شما بَرتَرَم] چه که در حَملِ مَشقّاتِ فَلّاحین [کشاورزان] صابرَم و به کُلِّ ذیٖ رُوح [صاحبِ روح/ موجودات زنده] اِعطایِ فیضِ فَیّاض که در من وَدیعه گذارده نموده و می نمایم. مَعَ [با] همهٴ این مقاماتِ عالیه و ظهوراتِ لاتُحْصیٰ [بی شمار] که جمیعِ مایُحتاجِ وُجود از من ظاهر است به اَحَدی فَخر ننموده و نمی نمایم و بکمالِ خُضوع در زیرِ قَدَمِ کُلّ ساکنم...» 4

همچنین در مقامی دیگر حضرت بهاءالله میفرمایند:

«اِنَّ الْاِنسانَ مَرَّةً یَرْفَعُهُ الخُضُوعُ اِلیٰ سَماءِ العِزَّةِ وَ الاِقتِدارِ وَ اُخْریٰ یَنْزِلُهُ الغُرورُ اِلیٰ اَسْفَلِ مَقامِ الذِّلَّةِ وَ الْاِنْکِسارِ.» ۵ [مضمون به فارسی: بدرستی که خضوع و فروتنی انسان را یک بار به آسمانِ عزّت و اقتدار بالا می برد و غرور بار دیگر او را به پست ترینِ مَقامِ ذلّت و عجز پایین می آورد.]

در واقع به نظر می رسد با این تشبیهات و بیانات صفتِ فروتنی شاید صفتی است مخالف در خدماتِ روحانی و با آن سَرِ ناسازگاری داشته باشد در حالی که حضرتِ شوقی اَفَندی، ولیِّ اَمرِ دیانتِ بهائی در مورد وظائفِ خادِمینِ بهائی می فرمایند:

«... باید وظائف خویش را در نهایت تواضع، با کوششی بَلیغ، اَفکاری دور از غَرَض، داشتن عالی ترین حسِّ عدالت و مسؤولیّت، شفقت، فروتنی، با از خود گذشتگی تامّ در بهزیستی و مصلحت یاران، خدمت به اَمرُالله و نوعِ بشر که بتوانند نه تنها اعتماد و حمایت راستین و احترام نفوسی که به خدمتشان قیام کرده اند به دست آورده بلکه اعتبار و مِهرِ حقیقی آنان را نیز به خود جلب نماید.» ۶

پاورقی ها:
توجّه: برای «محفوظ بودن حقّ چاپ» به اصل مقاله به انگلیسی مراجعه فرمائید.
(۱). این مقالۀ شمارۀ ۱۸۸ نویسنده می باشد.
(۲).مایکل کِرتوتی به مناسبت جشن دویستمین سالگرد تولّد مبارک حضرت بهاءالله که در ۲۱\۲۲ اکتبر ۲۰۱۷ برگزار می گردد تعهّد شخصی نموده که تا آن روز ۲۰۰ مقاله در مَواضیع مختلفۀ دیانت بهائی بنویسد. برای اصل این مقاله ها به: //beyondforeignness.org/ مراجعه فرمائید.
(۳). انجیل مَتّی، فصل ۵ آیۀ ۵.
(۴). مُنتخباتی از آثار حضرت بَهاءُالله، شمارۀ ۵.
(۵). مجموعه اَلواح نازله بعد از کتابِ اَقدَس، کلماتِ مبارکۀ فِردوسیه، صفحۀ ۳۵.
(۶). ترجمۀ تحتُ اللّفظی از توقیع حضرت ولیِّ اَمرُالله مورّخ ۲۳ فوریۀ ۱۹۲۴.