هر ایرانی با نگاهی به رسانه ها متوجه میشود كه بعضی از آنها ها هدف اصلی خود رافراموش كرده به جای اطلاع رسانی وایجاد وحدت وآرامش بیشتر به دنبال ایجاد تفرقه و نفرتی كاذب بین مردم هستند.
براستی بعضی از رسانه ها(كیهان) بادروغ پراكنی وتهمت زدن چه هدف شومی را دنبال میكنند؟، البته هر انسان اندیشمندی براحتی كذب بودن مطالب را متوجه می شود اما متاسفانه این اتهامات ودروغ پردازیها باعث تحریك تعدادی از مردم ساده دل میشود كه این نفوس عامل آشوب هائی كوچك وبزرگ درایران میشوند.
اگر در یزد ضرب وشتم بهائیان آن هم درمنزلشان وآتش زدن مغازه و ویران كردن آرامگاه بهائیان زیر نظر بعضی مسئولین صورت نگرفته، بی شك بعضی رسانه ها نفوس ساده دل را با دروغ وتهمت های خود تحریك به این عمل كرده اند. وقتی كه یك جوان غیرتمند مسلمان در روزنامه ای میخواند كه جامعه بهائی درایران مشغول به جاسوسی خیانت وبی عفتی وفسادهست... ایا براستی برای ثواب هم كه شده به جنایاتی دست نخواهد زد.؟
جالب اینكه این رسانه ها حتی یك بار مطالب و پاسخهای ارسالی جامعه بهائی را چاپ نمیكنند تا تشخیص حقیقت به عهده مردم باشد. خیلی دور از انصاف است كه این رسانه ها فكر میكنند حقیقت فقط نزد ایشان است و ایشانند كه درست فهمیده اند و هیچكس دیگری در سراسر ایران بهتر از ایشان قادر به درك حقیقت نیست و هیچ ایرانی حق بیان ودفاع از خود را ندارد.
یا اینكه چون قلم در دست ایشان است فكر میكنند كه تنها ایشان برحقند ودیگران كه به گونه ای دیگر میاندیشند باطل وشیطانی فكر میكنند ونباید فرصتی برای بیان داشته باشند، غافل از اینكه تشخیص حق وباطل با خدای داناست نه انان .
آری موقعی كه بعضی رسانه های كشورمان می نویسند كه مرد بهائی بی غیرت وزن بهائی بی عفت وجامعه بهائی خیانت كار وجاسوس وهمه بهائی ها احمقند چون به فرقه ضاله ایمان دارند، ویا... ایا جامعه بهائی نباید دفاعی كامل انجام دهد؟
وقتیكه هیچ مسئولی حرف بهائیان را گوش نمی دهد و زمانی دیگر در ان سوی مرزها، رسانه یا سازمانی بین المللی (به هر نیتی) از جامعه بهائی دفاعی میكند همان مسئو ل باز فریاد میزند كه چرا اجنبی از اینها دفاع میكند و سپس نتیجه میگیرد كه این بهائیها وابسته به اجنبی هستند.
آیا چون جامعه بهائی در مجلس ویا ارگان ورسانه ای نماینده ویامدافعی ندارد این رسانه ها آزادند كه هرچه می خواهند بنویسند ؟، ویك بهائی با مطالعه تهمت های روزنامه حق ندارد حرفی بزند ودفاعی كند؟ چون مسئولین محترمی كه تا حال نسبت به رسانه ساكت بوده اند فریاد خواهند كشید كه چرا تبلیغ می كنید، یا چرا تشویش اذهان عمومی میكنید؟
چرا رسانه ها به جای چاپ مطالبی كذب وبی ریشه مثل جاسوسی ویا خیانت كه حتی «مسئولین اطلاعاتی» كشور نیز كوچكترین سند ومدركی دررابطه با این تهمتها در دست نداشته وندارند، قسمتی از صفحه خویش را به گفتمان اختصاص نمیدهند كه جامعه بهائی نیزدر ان صفحه به دفاع از نظرات واتهامات بپردازد تا:
اولا این گفتمان نشانی باشد بر آزادی مطبوعات
دوما مردم بهتر حقیقت راتشخیص بدهند.
سوما وازهمه مهمتر اینكه رسانه با این گفتمان هم نسبت به وظیفه سنگین اطلاع رسانی خدمتی صادقانه انجام داده.و هم اینكه باعث جلب توجه و اعتماد بیشترمردم به رسانه خود میشوند.
ودر پایان من این سوال را ازمسئولین وارباب جراید دارم، اگر جامعه بهائی كه بزرگترین اقلیت مذهبی درایران است، تابه حال نتوانسته نظرات وعقاید حقیقی خود را در رسانه ای بیان كند ونسبت به اتهامات وارده در یك محیطی ارام وخالی از تنفر دفاعی مناسب انجام دهد، پس چگونه مسئولین محترم بدون شناخت حقیقی وحتی یك صحبت دوستانه با جامعه بهائی توانسته اند براحتی خط بطلان برچندین هزار بهائی هموطن بكشند؟
ایا این عمل زشت بعضی رسانه ها یعنی دروغ پراكنی تقرقه افكنی وایجاد اشوب در یك كشور اسلامی جرم نیست كه مسئولین محترم بی تفا وت از كنار این مهم میگذرند؟
ایا رسانه هانسبت به تهمت هائی كه به جامعه بهائی میزنند نباید به قوه قضائیه پاسخگو باشند؟