پاسخی به مطالب مذکوره در مقاله نشانه های ظهور مندرج در روزنامه رسالت مورخ 9 آبان 1385 صفحه 18 مقاله ای با عنوان نشانه های ظهور در روزنامه رسالت مورخ 9 آبان 1385 صفحه 18 به چاپ رسیده است. نویسنده محترم، جناب محمود مطهری نیا در ضمن مطالب خود بطور مختصر و در عین حال ناصواب به دیانت بابی نیز اشاره ای فرمودند. سطور ذیل پاسخی به آن اشارات میباشد:
در ستون سوم این مقاله آمده است: ...دولتهای استعماری امروزه هم خصوصا امریکا و انگلیس از هیچ اقدامی برای جلوگیری از پیروزی مهدی منتظر علیه السلام کوتاهی و چشم پوشی نمیکنند که برخی از این اقدامات را میتوان چنین برشمرد: و در ذیل آن در بند ج چنین نوشته شده است: ج- ظهور و بروز مدعیان بابیت و مهدویت در ایران و دیگر کشورهای اسلامی نظیر احمد قادیانی، محمد علی باب و ...
نگارنده مقاله معلوم نفرموده اند که چگونه دولتهای امروزی می توانند منشاء ظهور دیانتی با قدمت بیش از یکصد و شصت سال باشد. و اگر مقصود ایشان این است که دولتهای مذکوره در گذشته مبداء ظهور بابیه بوده اند که این افترایی است که از شدت استفاده دیگر نخ نما شده است. جناب مطهری نیا، احتمالا میدانند که ادیان بابی و بهایی را زمانی محصول روسیه ، هنگامی دست پرورده انگلیس و وقتی جاسوس اسرائیل و دوره ای مرتبط با امریکا دانسته اند. و البته نگارنده نشانه های ظهور همه مفتریات و مجعولات را در یک ظرف میریزند و تحت عنوان دولتهای استعماری تقدیم به خوانندگان گرامی میکنند. تا همه چیز را در همه جا برای همه زمانها شامل شود. و البته در این سبیل از اینکه نام موسس دیانت بابی را نیز به غلط محمد علی بنویسند ابایی ندارند. امروزه حتی کسانی که آشنایی سطحی و ابتدایی با تاریخ بابیه دارند میدانند که نام ایشان، سید علی محمد بوده است. در نوشته ای که خشت اول را چنین نادرست و کج بگذارند، عجب نخواهد بود که دیوراه مطالب و نتایج آن سر از امریکا و انگلیس در آورد:
خشت اول چون نهد معمار کج تا ثریا میرود دیوار کج
در عین حال در همانجا نوشته اند: ظهور و بروز مدعیان بابیت و مهدویت در ایران و دیگر کشورهای اسلامی نظیر احمد قادیانی، محمد علی باب و ... که علاوه بر اینکه عده ای را گمراه میکنند، قسمت عمده ای از نیروهای مسلمان را برای مقابله به خویشتن معطوف می نمایند.
ذکر فرموده اند عده ای تا تعداد پیروان حضرت باب و آیین جدید تحقیر و تقلیل گردد و کوچک در نظر آید و از طرف دیگر در همان سطر، ناخواسته و ناخودآگاه شهادت بر عظمت و وسعت دیانت جدید میدهند. آنجا که مدعی هستند قسمت عمده ای از نیروهای مسلمانان را برای مقابله به خویش معطوف مینماید نمیدانیم که باید عده ای را باور نمود یا عمده ای را ؟!
ای کاش نیروهای عمده ای که به فرمایش ایشان و از جمله قلم خودشان صرف مقابله با ظهور حضرت باب میشود، لااقل قدری مصروف تحقیق دقیق و تحری حقیقت در ادیان بابی و بهایی میگردید.چرا باید به جای درمان آسیب ها و مفاسد دوره آخرالزمان (آنطور که در نشانه های ظهور اشاره فرموده اند) همّ و غم خود را صرف مقابله با آیینی نمایند که چاره آن دردها را در تقدیس خانواده، تاکید بر اصل مشورت و احترام والدین می داند. ذره ای از عفت و عصمت را اعظم از صدهزار سال عبادت و دریای معرفت می شمرد. امانت را بابی اعظم از برای راحت و اطمینان خلق میداند. کتب آسمانی را از یک سرچشمه و ادیان الهی را از یک مبداء ملاحظه مینماید.
آیا چنین تعالیم مبارکه ای نیروهای عمده ای را به مبارزه می طلبد؟