درباره ی مقاله ی مندرج در هفته نامه آذر پیام. شماره ی 196 شنبه 26 دی ماه 1385

خبر با این عنوان در صفحه ی دوم این هفته نامه به چاپ رسیده بود:
اسرائیل: به خاطر بهائیان به ایران حمله نمی کنیم.
واصل آن چنین بود:
رژیم صهیونیستی برای توجیه عقب نشینی از تهدید علیه جمهوری اسلامی ایران از فرقه ضاله بهائیت به عنوان ابزار استفاده کرده است.
اولمرت نخست وزیر اسرائیل در جلسه ای که تعدادی از سران فرقه ی بهائی در آن حضور داشتند ضمن رد شایعه حمله اتمی به ایران ارادت خود را به جامعه ی بها ئی اعلام کرد و به این وسیله به سران بیت العدل اعظم اطمینان داد به خاطر احترام به مقدسات بهائیان در ایران از حمله به این کشور منصرف شده است.
بنا به گزارش یک روز نامه ی اسرائیلی بهائیان مذکور بادعوت وزارت خارجه ی اسرائیل در این جلسه حاضر شده بودند و در میان آنها چهره های سرشناس بهائی و یک ایرانی بهائی نیز به چشم می خورند.سال ها قبل نیز روحیه ماکسول از سران و رهبران این فرقه گفته بود سرنوشت و آینده اسرائیل و بهائیگری چون حلقه های یک زنجیر به هم پیوسته است.
بن گوریون از بنیان گذاران رژیم صهیونیستی نیز در نوشته هایش چنین عنوان می کند که از ابتدای تاسیس حکومت اسرائیل بهائیان همواره روابط صمیمانه با دولت اسرائیل داشته اند.
نقد خبر:
این خبر در وهله ی اول یک خبر کاملا معمولی مانند هر خبر سیاسی دیگر به نظر میرسد اما کمی تعمق در فهوای خبر بر غیر طبیعی بودن و مغرضانه بودن آن دلالت نموده و اهداف غرض ورزانه به طرز ماهرانه ای درآن گنجانده شده است.که اکنون به بررسی و تنقید آن می پردازیم.
در قسمت اول خبر به عقب نشینی اسرائیل از موضع خود مبنی بر تهدید ایران به حمله ی نظامی اشاره شده است.اما عاقبت این عقب نشینی تعجب بر انگیز است.و آن این که گویا نخست وزیر اسرائیل به خاطر بهائیان از حمله به تاسیسات اتمی ایران منصرف شده و این انصراف را به اطلاع اعضای بیت العدل اعظم رسانیده است.
در این باره سوالات زیادی مطرح میشود از جمله:
1- تاسیسات اتمی جمهوری اسلامی ایران چه نفعی به جامعه ی بهائیان ایران داردکه اسرائیل به خاطر آن از بمباران آن منصرف شود؟
2- حکومت رادیکال و یهودی اسرائیل به چه دلیل هم نژادان و هممسلکان خود یعنی یهودیان ایران را فراموش کرده و بهائیان را حمایت نمایند؟در حالی که یکی از اصول اولیه ایدئولوژی صهیونیسم حمایت بی چون و چرای دولت اسرائیل از یهودیان عالم است.
3- مهم تر از همه خط مشی سیاسی دولت اسرائیل است که روی هیچ فاکتوری موجودیت خود را به خطر نمی اندازد و مطمئنا اگر تاسیسات اتمی جمهوری اسلامی برای آنها خطر آفرین بود حتی یک لحظه هم درنگ را جائز نمی دانستند و بلافاصله اقدام به نابودی این تاسیسات می کردند. حال چگونه بخاطر بهائیان موجودیت خود را به خطر می اندازند خدا میداند...!
مساله ی سیاسی امنیتی کشورها مسئله ای نیست که روی آن ریسک انجام گیرد و اقدامات انسان دوستانه از نوع مذکور در این مقاله هرگز مانع از اجرای عملیات نظامی وسیاسی برای حفظ موجودیت یک کشور نبوده و نخواهد بود. خلاصه این که خط مشی سیاسی یک کشور به ویزه در مسائل امنیتی هرگز انحراف پیدا نمی کند.آن هم مانند مسائل احساسی و اخلاقی و انسانی مقطعی مگر این که یک هدف استراتژیک پشت این حمایت قرار گرفته باشد.
حال برگردیم به مسئله ی اول و ببینیم جامعه بهائی ایران که بر اساس اعتقادات خود از دخالت در امور سیاسی منع شده است و اعضای این جامعه 28 سال است که از کلیه حقوق خود محروم شده اند و به ادارات و دوایر دولتی و سیاسی و نظامی راهی ندارند چگونه می توانند ممد استراتژیک اسراعیل در ایران باشند؟ اهداف سیاسی واطلاعاتی دولت اسراعیل درایران با کدام امکانات سیاسی و نظامی بهائیان بر آورده میشود؟یک کارمند شاغل در ادارات دولتی بهتر می تواند اطلاعات جمع کند یا یک کارگر پیشه ور و...وآزاد؟درجایی که کسب اطلاعات به وسیله گروه های مسلح و نفوذی و چهره عوض کرده مملکت دقیق و آسان است چه نیازی به بهائیانی است که از همه جا رانده شده اند؟؟
پس مدعیان حمایت های اسرائیل از بهائیان هدف هایی غیر از یک اطلاع رسانی ساده را دنبال می کنند.
4- تاسیسات اتمی ایران در نقاط مشخص و محدودی از ایران قرار دارند و هیچ نزدیکی جغرافیایی بین اماکن متبرکه ی بهائی و مرکز اتمی ایران وجود ندارد واگر حمله ای صورت گیرد هیچ خطری متوجه اماکن متبرکه ی بهائیان نخواهد شد.
علاوه بر این اکثریت اماکن متبرکه ی بهائی به وسیله ی جمهوری اسلامی یا تخریب شده اند یا مصادره و به مراکز دیگر تبدیل شده اند.بنابر این بهانه قرار دادن اماکن متبرکه برای انصراف از حمله به ایران چیزی جز دروغ پردازی توسط سازندگان این خبر نیست. علاوه بر مخدوش بودن قسمت اول خبر در قسمت دوم آن نیز پریشانی به چشم می خورد در قسنت اول خبر ذکر شده است که سران بیت العدل اعظم با اولمرت دیدار کرده اند هما در قسمت دوم خبر مجددا به افراد دعوت شده به وزارت خارجه ی اسرائیل اشاره شده است معمولا نخست وزیر مدعوین خود را در مقر نخست وزیری می پذیرد نه در وزارت خارجه. معلوم است که حافظه نویسنده خبر خیلی زود مطلب قسمت اول را فراموش کرده است. در ادامه ی همین مطلب به یک موضوع کاملا متناقض با مسئله اول مطلب اشاره شده است و آن این که خانم روحیه ماکسول گفته است که سرنوشت بهائیان و اسرائیل چون حلقه های زنجیر به هم پیوسته است آوردن این مطلب و عدم ارتباط آن با خبر قسمت اول نشان می دهد که طراح خبر هدف مکنونی در ادامه این مطلب دنبال می کند. و ذکر مسئله ی مربوط به اظهار نظر بنگوریون در باره جامعه بهائی نیز در راستای همین هدف و سیاست است.
نتیجه: از مشاهده ترکیب متناقض این خبر چنین بر میآید گه نویسنده آن سعی در مرتبط نمودن جامعه بهائی ایران با دولت اسرائیل دارد،نه صرفا یک خبر رسانی ساده. مسائل مذکور در خبر به نحو مغرضانه و هدفمند طراحی و تدوین شده اند.البته این کار تازگی ندارد زیرا در سال 1334نیز فردی بنام فاسفی اقدام به این تحریکات نموده تا بلکه جامعه ایران را بر علیه بهائیان بشوراند و اکنون نیز همین هدف را دنبال می نمایند. و در خاتمه خود سازندگان این خبر و خبر های مشابه میدانند که جامعه بهائی چه در ایران و چه در سایر نقاط جهان هر گز در تحریکات سیاسی که چیزی جز دشمنی و کینه ورزی به دنبال ندارد شرکت نمی کنند و اقدام به این گونه تحریکات از کینه عمیق تاریخی آنان به آئین جهانی بهائی سر چشمه می گیرد. آنان تلاش می نمایند که با وابسته نشان دادن بهائیان به اسرائیلی که اکنون به واسطه درگیری با فلسطین مورد نفرت مسلمانان است، اهل بها را بی اعتبار و درنزد عامه مردم چهره ای نامطلوب از آن تصویر نمایند البته اهل حقیقت و عامه مردم آنقدر بیدار شده اند که حق را از ناحق تشخیص دهند.