اخیراً شنیدم گلستان جاوید یزد مورد تخریب و توهین قرار گرفته و تعداد زیادی از قبور تخریب و درختان سرسبز ریشه كن شده غسالخانه اش منهدم شده و نظم و ترتیبش به پریشانی و ویرانی مبدّل گشته. بسیاری از قبور آنچنان صاف و تسطیح گردیده كه گویا اینجا هرگز مرقدی نبوده، به یادم آمد كه حضرت بهآءالله فرموده اند: «همچو مدان بلایایم از قبل بوده از بعد هم خواهد بود» مگر مرقد حضرت محمّد چندین مرتبه مورد هجوم اعداء واقع نشد.
مگر مرقد حضرت علی بارها مورد توهین قرار نگرفت مگر مرقد امام حسین (ع) قریب 40 سال محلّ كشت و زراعت معاندین نبود این مظالم در اوائل دوره ی اسلام نیز بسیار شدید بود مرقد بسیاری از ائمه ی اطهار هنوز به درستی معلوم نیست چه كه بعضی از پیكرهای مطهر آنها را در نیمه های شب و با احتیاط تمام در جائی دفن كردند كه هرگز بر آیندگان مكان دقیق آن معلوم نشد و برخی از آن مراقد كه اكنون مورد پرستش مسلمین است از روی حدس و گمان می باشد امّا آیا چه شد؟ آیا دشمنان چه طرفی بستند و چه توفیقی یافتند، جز آنكه عزت و شهرت اسلام روز به روز بیشتر و قدرت و عظمتش جهانگیرتر شد. حال هم همین خواهد بود این گلستان را كه در نهایت زیبائی بود دشمنان امرالله منهدم كردند به تصوّر آنكه این خشت و گل ها و این خاك و سنگ ها پایه و اساس نظم بدیع دیانت مقدس بهائی است به گمان آنكه این توهین و تخریب ها مانع رشد و تعالی دیانت مقدس بهائی است، دشمنان واقعاً نمی دانند این حركات چه ثمراتی دارد و نمی خواهند بدانند اگر این دیانت بر حق بود وقتی حضرت اعلی را به كوه های آذربایجان تبعید و مسجون كردند محو شده بود اگر این دیانت بر حق نبود وقتی حضرت اعلی را شهید كردند محو شده بود اگر این دیانت بر حق نبود حتّی حضرت بهآءالله را در مخوف ترین زندان به زنجیر كشیدند و حبس كردند محو شده بود اگر آن دیانت بر حق نبود وقتی حضرت بهآءالله را به كشورهای دوردست اسلامی تا فلسطین تبعید و مدّت 40 سال زندانی كردند محو شده بود اگر این دیانت بر حق نبود در مقابل هجوم این همه دشمنان امرالله محو شده بود اگر این دیانت بر حق نبود بیش از 400 نفر از علمای بزرگ ایران به آن مؤمن نشده بودند اگر این دیانت بر حق نبود بیش از 20000 نفر در راه ترقّی و تعالی آن جان شیرین خویش را فدا نكرده بودند و اگر این دیانت بر حق نبود بعد از 164 سال گلستانی نبود كه دشمنان آن را تبدیل به مغولستان كنند.
نه تنها این بنده بلکه تمام بهائیان دنیا از این مبلغین بی سر و پا ممنونند چه که با نیرنگ و خصومت بارها چنان شهرت و عظمتی برای امر مبارک به وجود آوردند که هزاران مبلغ بهائی از چنین اقدام و تأثیری عاجز بودند.