حافظ شیرازی:

اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل مارا

به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را

صائب تبریزی:

اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را

به خال هندویش بخشم سر و دست و تن و پا را

چو عاشق چیز میبخشد از آن خویش میبخشد

نه چون حافظ که می بخشد سمرقند و بخارا را

استاد شهریار:

اگر آن ترک شیرازی* به دست آرد دل مارا

به خال هندویش بخشم تمام روح و اخراء را

چو عاشق چیز میبخشد بسان مرد میبخشد

نه جون صائب که میبخشد سرو دست و تن و پارا

سرو دست و تن و پارا به خاک گور میبخشند

نه بهر ترک شیرازی که برده جمله دلها را

*نکته: از منابع دیگری به جای "ترک شیرازی" در شعر شهریار "ترک تبریزی" شنیده ام که بنده اطلاع صحیحی از متن اصلی شعر ایشان ندارم

ناتولی درخشان:

اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل مارا

چه جای بخششی دیگر سر و روح و بخارا را

کسی را چیز میبخشند که در وی حاجتی باشد

نه بهر ترک شیرازی که خود بخشیده جانها را**

**نکته(2): از آنجایی که علیمحمد باب که بهاییان او را موعود جمیع ادیان میدانند در شیراز متولد شده است؛ در نگاه ایشان "ترک شیرازی" به نوعی میتواند تمثیلی از این شخصیت بزرگوار باشد. شعر آقای درخشان بر اساس چنین نگاهی به واژگان "ترک شیرازی" سروده شده است.

به نظر میرسد این بیت (و البته ابیاتی دیگر) از حافظ را نیز میتوان اشاره به جنبش بابی -که از شیراز برخاست- دانست که شاعر در حالتی از الهام و وحی قبل از وقوع آن سروده است.

هرچند که به نظر من ادعای عظیم باب آنقدر دلایل متقن و استدلالات کافی دارد که برای اثباتش به این گمانه زنی ها نیاز نباشد، اما این مطالب را برای اثبات حقانیت مقام حضرت باب نگفتم. این نکات پس از شناخت باب و ایمان به ظهور اوست که زیبایی و حلاوت خود را مینمایاند و نه قبل از آن. برای آشنایی بیشتر با جنبش علیمحمد باب و پس از آن میرزا حسینعلی نوری معروف به بهاالله ، تعالیم و احکامشان و نقششان در تاریخ ایران و جهان میتوانید به سایتهای زیر مراجعه نمایید:

www.aeenebahai.org

www.newsaqar.org

//www.newnegah.org