سایت نقطه نظر تلاشی برای رفع ابهامات و تعصبات عامه مردم راجع به دیانت بهائی است.
نيويورک
۲۳دسامبر ۲۰۰۸ برابر با ۳ دی ۱۳۸٧
سرويس خبرى جامعۀ جهانى بهائى
ژنو- جامعۀ جهانى بهائى از بسته شدن کانون مدافعان حقوق بشر، که زير نظر خانم شيرين عبادى فعاليت مىکند، به شدت ابراز نگرانى کرد و خواستار بازگشایى اين مرکز شد.
ديان علائى، يکى از نمايندگان جامعۀ جهانى بهائى در دفتر سازمان ملل متحد در ژنو، گفت: «بستن دفتر خانم عبادى ضربهاى جدى به حقوق بشر در سراسر ايران است.»
سخنگوى وزارت امور خارجۀ ايران گفته است دليل بستن اين کانون نداشتن جواز فعاليت است. اما دادن چنين جوازى به آنها عمل سادهاى است. اگر اين کار انجام نشود اقدام حکومت ايران به بستنِ دفتر معروفترين مدافع حقوق بشر در اين کشور، که تنها برندۀ جايزۀ نوبل از ايران و نخستين زن مسلمانى است که به دريافت اين جايزه نائل شده، از نظر مردم جهان گواه ديگریست که اين حکومت حرمتى براى آزادى و حقوق بشر قائل نيست.
خانم عبادى و همکارانش در دفاع از افراد و گروههاى متعددى در ايران نقش دارند و بسته شدن کانون آنها قطعاً بر تلاشهاى آنها تأثير خواهد گذاشت و امکان ارائۀ خدمات حقوقى را، که به آن متعهد هستند، مسدود خواهد کرد.
در ميان کسانى که خانم عبادى و همکاران او از آنها دفاع مىکنند بايد از هفت تن رهبران جامعۀ بهائيان ايران نام برد که در حال حاضر بدون اتهام مشخصى در زندان اوين در تهران زندانى هستند. اين هفت نفر در ماههاى اسفند و اردیبهشت طى حملات گستردهاى که يادآور دستگيرى و اعدام رهبران جامعۀ بهائى دراوایل دهۀ ۱۳۵۰ و اواخر دهۀ ۱۳۶۰ بود بازداشت شدند.
خانم علائى گفت: «علیرغم اقدامات بر عليه مدافعان حقوق بشر در ايران، خانم شيرين عبادى و همکارانش با شجاعت کار خود را پىگيرى مىکنند. ما، به خاطر مصالح ايران، از مقامات کشور مىخواهيم اين مشکل ادارى را برطرف و اجازۀ بازگشایى فورى کانون را صادر کنند.»
نظر خود را بنویسید
علت بسته شدن این کانون بسیار
شاهدارسال شده در : 1387/10/5
علت بسته شدن این کانون بسیار مهم و زحمت کش دفاع از حقوق رنجدیدگان جامعه مقدس ایران به خاطر عدم جواز فعالیت نیست !! بلکه بخاطر این است که در روز 14/ 9/87 پنجشنبه این کانون در همایشی واقع در دانشگاه شهید بهشتی در طالار ابوریحان بیرونی پرده از بعضی از قوانین خطرناک اساسی کشور اسلامی ایران ( این جمله عین بیان آن کانون بود ) برداشتند . این همایش درباره دفاع از حقوق کودکان برگزار شد . و کلیه قوانین اساسی کشور را که بطور ضد و نقیض وضع شده بود مورد مورد را کارشناسان و محققان محترم وکلا با سند و شواهد اعلان نموده خواستار رفع این ناهنجاری در قوانین اساسی کشور شدند تا به داد و نجات حقوق کودکان جامعه ایران برسند ..... ضمنا از حقوق کودکان و نوجوانان اقلیتهای مذهبی هم دفاع شد و با صراحت از نقض کامل حقوق کودکان بهایی و بودایی نیز در آن همایش اشاره شد . و در کمال احترام و محبت آن مدافعان حقوق از نماینده دولت و حکومت اسلامی درخواست نمودند دست به دست هم دهند و این قوانین ضد و نقیض را بر طرف نمایند و بهتر بفکر آرامش و آسایش هموطنان بود . بخدا قسم قصد آنان در آن همایش عشق و همکاری با حکومت بود نه دشمنی . شرح کامل آن همایش را در فرصت مغتنم برایتان ارسال خواهم نمود.
و در تاریخ 24/9/87 حسب اطلاع رسانی خود کانون حقوق بشر در همان همایش دفاع از حقوق کودکان قرار شد از فعالان و مدافعان حقوق بشر دفاع شود . و چقدر هم آن مدافعان و فعالین خوشحال بودند که قرار است از ایشان تجلیل شود . اما در روز موعد مقرر نه تنها تجلیل شایسته و به حق از این نفوس بزرگوار نشد بلکه کاملا از فضای حاکم بر آن مراسم بر می امد که حکومت از این فعالین حقیقی دلخور شده (بخاطر همان افشا سازیهای عدم تکاپوی قوانین اساسی کشور برای دفاع از حقوق کودکان ایران اعم از کودکان مسلمان و اقلیتهای مذهبی در تاریخ 14/9/87 )
شرح آن همایش تجلیل از حقوق بشر و دمکراسی مفصل است !!!.
فقط خلاصه همایش 24/9/ 87 صحبت نمایند ه و سخنگوی دولت در حضور جناب هان نماینده سازمان یونسکو و سایر مدعوین و حاضرین این بود : " دولت مقتدر جمهوری اسلامی ایران کلیه قوانین حقوق بشر را بر حسب میزان و معیار قوانین دیانت اسلامی و دستورات فقه اسلامی میسنجد و بعد انتخاب میکند و آن دسته از قوانین سازمان ملل متحد و حقوق بشر که منافات با قوانین فقه اسلامی و اسلام دارد از نظر حکومت رد و باطل است. و چون قانون اساسی کشور در فروردین سال 1358 با اکثریت 98درصد به جمهوری اسلامی رای دادند ما از پشتوانه مکحم مشروعیت این نظام و قوانین بر خورداریم بنابراین ، حقوق بشر نمیتواند تا آنجا که قوانین اسلامی و دستورات فقه اسلامی مغایرت با قوانین حقوق بشر دارد ، به ما انتقاد کند و ایراد بگیرد ..... "
در آن تاریخ 14/9/87 همایش دفاع از حقوق کودکان بعد از سخنرانیهای محققان و پژوهشگران مدافعان حقوق بشر کاملا احساس میشد حکومت دیگر اجازه فعالیت به آنان را نخواهد داد چون حرفهای مستند مدافعان که همه آنها تحت دفتر سرکار خانم شیرین عبادی فعالیت مینمودند ، بر خلاف مذاق خوشایند حکومت ایران بود.
اشکهایی که از وضعیت رقت بار کودکان جامعه ایران به ارایه فیلمهای مستند و ارایه گزارشهای مستند در تاریخ 14/9/87 توسط آن وجوهات فعاله مومنه و مخلصه صورت گرفت ، از دیدگان کل اعضا مدعو در جمع { اعم از حقوق دانان ، روانشناسان ، جامعه شناسان و دانشجویان و علاقه مندان که حاضر در جمع بودند ) جاری و ساری بود یک درام و یک داستان نبود بلکه از دل حساس همنوعان و هموطنانی بود که برای عشق و آسایش و آرامش آسیب پذیر ترین قشر جامعه یعنی کودکان معصوم و مقدس این مرز و بوم بر آمد که زجر کشیدند و گریه کردند و جای تاسف است به جای همراهی با این احساسات رقیق و حقیقی همنوعان و هموطنان دلسوز که طالب کمک و یاری حکومت در آن همایش بودند تا به این وضع رقت بار پایان دهند اینگونه جواب این فروتنی و درخواست کمک از دولت را میدهند .. وااسفا !! وااسفا !!
من مطمینم در آن همایش 14/ 9 / اشکها و زجه هایی که ما زدیم از این همه ظلم و بی احترامی به حقوق کودکان از عالم بالا ارواح انبیا و اولیا و مخلصین نیز خون گریستند و نوحه و ندبه نمودند .
ما نیز از حکومت محترم جمهوری اسلامی ایران به خاطر قداست دین مبین اسلام تقاضا داریم در این حکم خود تجدید نظر نمایند و اجازه فعالیت مجدد این دفتر را صادر نمایند . و تصور نفرمایند با این عمل انسانی چیزی از وجاهت حکومت کم میشود بلکه بر عکس احساس همدلی بیشتر بین شما و همه مدافعان و همه اقلیتهای مذهبی با شما بیشتر میشود . هدف واقعی همه اقشار و اقلیتهای مذهبی آن است که همه در کمال آسایش و عدالت زیر حکومت معدلت پرور اسلامی ایران به عمران و ترقی این کشور مقدس مالوف و مشغول شویم. قصد ما خدای نکرده دشمنی با حکومت اسلامی ایران نیست. بلکه قصدمان همکاری های صمیمانه و محترمانه برای عمران و آسایش آحاد ملت شریف ایران از هر تنوع دینی و قومی است. و الله الخبیر العالمین و مغیث العا لمین .