بعد از چاپ انواع و اقسام ويژه نامه ها و فصل نامه هاي تخصصي!! در رد آئين بهائي ، امروز هفته نامه اي دانشجويي ، توسط يكي از دوستان بدست بنده رسيد كه در نوع خود جالب توجه بود . اين هفته نامه با نام نشريه سيزده پنجاه و هفت و به مدير مسئولي محمد حسين رئيسي مي باشد . در زير لوگوي هفته نامه عبارت هفته نامه دانشجويي/فرهنگي/اجتماعي/سياسي دانشگاه شيراز به چشم مي خورد .

از آنجايي كه اين هفته نامه يك نشريه صرفا دانشجويي بوده و در تيراژ بسيار كمي منتشر مي شود شايد مطالب موجود در آن در نگاه اول مهم بنظر نيايد اما اگر كمي دقيق تر شويم و به مخاطبان آن كه طيف گسترده اي از ملت ايران ، دانشجويان را ، در بر مي گيرد متوجه اهميت آن مي شويم .

موضوعي كه يك مقاله ، كتاب و يا نطق را علمي – تحقيقاتي مي كند ، صرفا ادعاي شخص نويسنده مبني بر علمي بودن مقاله و يا انتشار آن در يك محيط علمي مانند دانشگاه نمي باشد . بلكه يك مقاله علمي – تحقيقاتي حاوي اسناد و مدارك بسياري است كه جهت تطبيق با واقعيت توسط نگارنده ارائه مي شود . مقاله مورد بحث از اين نظر نيز بسيار ضعيف و در واقع خالي از هرگونه مدرك و منبعي براي مدعاهاي اعلام شده توسط نويسنده مي باشد . اي كاش نويسنده تحصيل كرده مقاله حداقل از دوستان رهپوياني خود استمداد مي طلبيد و چند سند معتبر از آنان به آريه مي گرفت !! و براي صحت و سقم ادعاي خود بكار مي برد تا حداقل مقاله كمي در ظاهر هم كه شده ، بارعلمي پيدا كند .

مقاله با ذکراین مطلب شروع می شود که پیدایش فرقه های مختلف در دوران معاصر ایران معلول سیاستهای انگلیس است . نویسنده محترم با نام بردن از لژفراماسونری و فرقه بهائی سعی در آوردن گواه برای مدعای خود دارد و با آوردن این دو در کنار یکدیگر پیشاپیش اغراض و اهداف خود را مشخص می کند . در طول مقاله به كرات و متناوبا از انگليس ، آمريكا و اسرائيل بعنوان حامي و سازنده بهائيت نام برده مي شود و خواننده حتي بعد از اتمام مقاله نيز نمي داند كه بلاخره اين فرقه ساخته دست كدام كشور است !!

هدفهایی که در این مقاله از آنان باعنوان اهداف استعمارياد مي شود و در واقع بنوعی تهمت هایی است که به دیانت بهائی نسبت داده شده ، چیزهاي جدیدي نيست ، تهمت هایی مانند خنثی کردن عوامل و عناصر پایداری در برابر فرهنگ بیگانه چیزي است كه به ظن نویسنده از اهداف دیانت بهائی می باشد !! بسیار جالب توجه است که چگونه دیانتی ایرانی می تواند چنین کاری را در برنامه خود داشته باشد ؟ باید از این نویسنده محترم سوال شود که آیا ديانتي که برای ایران در آینده سربلندی را نوید داده است می تواند خواهان نابودی ایران باشد ؟ واضح تر بگویم ، آیا دیانتی که نوید صلح جهانی را می دهد و خواستار وحدت عالم انسانی است می تواند خواهان نابودی و یا استحاله کشوری در كشور ديگر باشد ؟ متاسفانه عدم درک صحیح از وحدت عالم انسانی و وحدت در کثرت که در دیانت بهائی بر آن اشاره شده است سبب ساز چنین سوتفاهماتی شده است .

در ادامه مقاله با نسبت دادن انواع رذایل به بهائیان مانند شیطان ، حزب متعفن و ... سعی بر آن شده تا فضا را برای جوسازی ای که در آخر مقاله به آن اشاره شده آماده کرده و بنوعی با تحت تاثیر قرار داده خواننده وی را اغوا کند !!

نویسنده مقاله سپس با معرفی مالک هتل داریوش کیش بعنوان فردی معلوم الحال که ظن زیادی در رابطه با بهائی بودن وی وجود دارد نسبت به فعالیت اقصادی وی در شیراز ابراز ناخشنودی می کند ؟!! بسیار جای تعجب دارد که فردی مسلمان و تحصیل کرده فقط بر ظن خود تکیه کرده و بدون دلیل و مدرک خاصی چنین بی محابا با آبروی کسی بازی کند . يادآوري يك حكايت از امام هفتم شعيان را در اينجا بسيارمفيد ميدانم باشد كه آن نويسنده نيز چنانچه اين مطلب رااز ياد برده است دوباره بياد بياورد و سيره و سلوك امامان خود را سرلوحه خويش قرار دهد :

محمد بن فضیل می‌گوید. به امام هفتم عرض کردم: بعضی از افراد موثق برای من خبر آوردند که یکی از برادران دینی درباره‎ی‌ من مطلبی گفته که آنرا نمی‌پسندم از او در این باره سؤال کردم، او انکار نمود تکلیف من چیست؟ حضرت فرمود: گوش و چشمت را نسبت به برادرت تکذیب کن بطوریکه اگر پنجاه عادل در نزد تو گواهی بدهند که فلانی درباره‎ی تو چنین مطلب نادرستی را مطرح ساخته تو باید آنان را تکذیب، و برادر ایمانی خود را تصدیق کنی و آنچه را که باعث ریختن آبروی او میشود اشاعه ندهی که در غیر این صورت ازمصادیق آیه‎ی: ان الذین یحبون ان تشیع الفاحشه فی الذین امنوا، خواهی بود.
بنابراین مادامی که میتوانی باید قول و فعل مؤمن را حمل بر صحت، و به خیر و صلاح توجیه کنی و نباید به او بدبین و بد گمان باشی و امر او را بر فساد و بدی حمل نمائی، حتی اگر از دهان مؤمنی بوی شراب به مشامت رسید نباید به او سوء ‌ظن پیدا کنی که او شراب خورده، و مرتکب فعل حرام گشته، ‌بلکه باید محمل خوبی برای آن بیابی مثلاً بگوئی که شاید طبق تجویز پزشک به منظور مداوا و درمان نوشیده و یا فساق او را مجبور به شرب خمر کرده‌اند و یا اشتباها بجای شیشه‌ی سرکه بطری شراب را برداشته و بدهان ریخته و هنگامی که متوجه شده که شراب است بلافاصله آنرا بیرون ریخته و حتی قطره‌ای هم فرو نبرده است.

جالب است كه امام مي فرمايند حتي اگر پنجاه عادل نيز شهادت دهند .... آن وقت نويسنده فقط و فقط به ظن خود اكتفا كرده و براساس آن حكم صادر مي كند .

در حالی که دولت درتلاش است بستر مناسبی را جهت حضور سرمایه گذاران خارجی در ایران مهیا کند ، آیا چنین تهمت هایی باعث فراری دادن سرمایه گذاران داخلی نمی شود و دیگر آیا رغبتی برای سرمایه گذاران خارجی برای حضور می ماند ؟

بيشتر كساني كه در شيراز زندگي مي كنند مي دانند كه عمده فعاليتهاي اقتصادي صورت گرقته در شيراز طي گذشته و حال عمدتا توسط سرمايه گذاراني صورت گرفته كه اصالتا شيرازي نبوده اند . اما چرا نويسنده مقاله اين چنين بي مهابا به شخص خاصي تهمت مي زند ، را بايد در جايي ديگري جستجو كرد . لحن مقاله به هيچ عنوان رنگ و بوي ديني و دفاع از ارزشها را نداشته و بيشتر حسي اقتصادي در آن جريان دارد ؛ حسي كه حاكي از كشمكش بر سر رقابتهاي اقتصادي ميباشد و بازنده در اين وسط راهي جز تهمت به طرف مقابل ندارد و البته چه تهمتي بهتر و بالاتر از بهائي بودن كه اين روزها البته خريدارهم بسيار دارد .

چندي قبل افشا شد كه وزارت اطلاعات ايران دستور داده است كه فعاليت تك تك بهائيان زير نظر گرفته شود و از ميزان دارايي تا حسابهاي بانكي آنان كنترل گردد . حال بايد پرسيد چطور است كه اگر يك بهائي در همين شيراز بخواهد پروانه كسب بگيرد بايد ماهها در ادارات مختلف سرگردان باشد تازه دست آخر اگر موفق به گرفتن پروانه بشود . اما ورود و سرمايه گذاري يك فرد بهائي و ساخت و ساز عظيمي چون هتل داريوش كيش از نظر آنها دور مانده است ؟!

در جهاني كه در همسايگي ما ، در امارات متحده عربي ، هر روز برجها و ساختمانهاي گوناگون و مختلف الشكل ساخته مي شود و سرازيري ارز به آن تمامي ندارد ، بهتر نيست دانشگاهيان محترم بجاي اين تهمت ها وبه دنبال ظن هاي خود رفتن ، در جستجوي راهي براي بهبود وضعيت معيشتي مردم ايران باشند؟!

در آخر اميد است كه قشر دانشجو ، كه آينده ايران در دستان آنهاست ، از برخورد سطحي و يكسويه با مسائل دوري كرده و ضمن دوري از تعصبات گروهي و ديني ، سعي در آباداني ايران عزيز نمايند .

به اميد صلح