۳ شهرالعظمة ۱۶۶

۱۹ می ۲۰۰۹

احبّای باوفای جمال اقدس ابهی در کشور مقدّس ایران ملاحظه فرمایند

دوستان عزیز و محبوب،

گزارش انجمن های شور روحانی ملّی بهائی در ممالک مختلف نمایان گر احساسات رقیق و عواطف لطیف خواهران و برادران روحانی شما در اطراف و اکناف جهان است که از وابستگی معنوی به آن عاشقان روی دلبر حقیقی به خود میبالند، به سریان قوای روحانی منبعث از استقامت و فداکاری های احبّای ممتحن مهد امر الله واقفند و با پشت گرمی آن، به دفاع از حقوق حقّۀ شما و نشر تعالیم بهائی و ترویج رفاه عالم انسانی مشغولند.

از جمله اخبار خوش واصله در مراسلات متعدّد شما که در پیام مورّخ ۱۴ می ۲۰۰۹ به آن اشاره نمودیم ازدیاد بی سابقۀ فرصت برای رفع سوء تفاهمات هموطنان عزیزتان در مورد تاریخ و تعالیم دیانت بهائی است. اثرات استقامت سازندۀ شما در تمسّک به عقاید و انجام تکالیف روحانی خویش، علیرغم تضییقات شدیده، به قدری همه جانبه و عمیق است که تجزیه و تحلیل کامل آن حال مقدور نیست. تنها مرور زمان تأثیر و نفوذ کامل وقایع پراهمّیّتی را که در طیّ چند سال اخیر با آن مواجه بوده اید نمایان خواهد ساخت. اشتیاق بیش از پیش ملّت ایران به درک حقایق مربوط به امر مبارک و آگاهی فزایندۀ نسل جوان به اینکه رهنمودهای حضرت بهاءالله امیدی نو برای آیندۀ آنان ارائه میدهد از اهمّیّت خاصّی برخوردار است. پس با قلبی مطمئن و روشی حکیمانه به انجام وظایف روحانی فردی خود در چارچوب هدایات قبلی ادامه دهید.

بسیاری از نامه های شما حاوی سؤالاتی مربوط به استحکام و تقویت جامعه میباشد. توجّه به مقتضیات این مسئلۀ بنیادی وظیفۀ هر مؤمن ثابت قدم است. ملاحظه مینمایید که انجام وظایف روحانی فردی چگونه موجب وحدت نظر و ایجاد شوق و شور و احساس وابستگی در بین اعضای جامعه میگردد. همچنین عوامل متعدّدی از قبیل تشکیل کلاس های درس اخلاق، کوشش در جهت تزیید معلومات امری، تشکیل مرتّب ضیافات نوزده روزه و دیگر جلسات بهائی، حفظ و ترویج اتّحاد در جمیع احوال، رعایت حال جوانان و خانواده های محتاج، ملاقات در منازل به منظور گفتگوهای هدف مند و تحکیم رشته های هم بستگی و مودّت به پویایی فزایندۀ جامعه کمک میکند.

هر چقدر اصول و روح امر مبارک در شئون مختلف جامعه بیشتر جلوه نماید تحرّک و کارآیی اقدامات فردی و مساعی جمعی نیز فزون تر خواهد بود. وضع موجود که در آن می بایستی وظایف خود را بدون تشویق یاران و خادمین انجام دهید ایجاب میکند که هر یک از شما بیش از پیش شکیبایی و انضباط از خود نشان داده، تشویق و حمایت یکدیگر را مدّ نظر قرار دهید. در عین حال هر قدر فعّالیّت های فردی شما بیشتر بر اساس برون نگری طرح و تنظیم شود، رسیدگی به امور درونی جامعه نیز آسانتر خواهد شد.

انجام فرایض فردی و جمعی مذکور جزئی از هویّت بهائی و بخشی از تعهّدات مبرم هر یک از پیروان این امر اعظم است. این نحوۀ ابراز عقیده از جمله موازین شناخته شدۀ حقوق بشر میباشد. بنا بر این با اطمینان قلب و رعایت حکمت و با اطاعت از قوانین مدنی و با توجّه به حسّاسیّت های اجتماعی، با کمال جدّیّت در انجام این وظایف کوشا باشید.

در پیام مورّخ ۱۸ مارچ ۲۰۰۹ به نقش مؤثّر مشورت در بلوغ و کارآیی جامعه اشاره نمودیم و از اینرو خبر گسترش بیشتر آن موجب کمال خوشوقتی و سرور این جمع شد. حضرت بهاءالله حکم مشورت را یکی از اصول بنیادین آیین بهائی مقرّر داشته و «بلوغ و ظهور خرد» را موکول به آن دانسته و تأکید فرموده اند که تمسّک به مشورت «سبب و علّت آگاهی و هوشیاری و خیر و سلامتی بوده و خواهد بود.» همچنین میفرمایند: «مشورت بر آگاهی بیفزاید و ظنّ و گمان را به یقین تبدیل نماید اوست سراج نورانی در عالم ظلمانی راه نماید و هدایت کند.» مشورت راه گشای امور فردی و اجتماعی بوده رشد و پیشرفت و اتّحاد پایدار جامعه را تضمین مینماید و برای تمشیت امور بشری ضروری است. حضرت عبدالبهاء آن را «سبب فتوح کلّی در امور» و «جاذب عون و عنایت حقّ» دانسته اند.

همان طور که مطّلع هستید، مشورت بهائی باید در نهایت محبّت و صمیمیّت و اتّحاد صورت گیرد. کسانی که به مشورت میپردازند باید با تبتّل و ابتهال و اشتیاق به کسب تأییدات از افق ابهی، نظرات خود را با کمال آزادی و بدون پافشاری بر عقاید شخصی و با رعایت ادب و احترام کامل ابراز دارند و به منظور نیل به اتّحاد نظر با دقّت و تمعّن و انصاف به اظهارات دیگران توجّه نمایند. حضرت عبدالبهاء توصیه میفرمایند که اگر تصمیم گیری در مورد موضوعی به بحث های طولانی و یا خدای ناکرده مشاجره و اختلاف منجر گردد میتوان آن را موقّتاً متوقّف ساخت و در وقت مناسب دیگری مجدداً به آن پرداخت. مطمئن باشید که با مساعی خالصانۀ خود در اجرای این اصول از طریق مشورت در بین خانواده ها و یا در گروه های کوچک و به مدد تأییدات الهی و به قوّۀ میثاق به حلّ و فصل اکثر مسائل توفیق خواهید یافت. در این مورد باید توجّه داشت که هدف از مشورت همیشه وصول به تصمیمی نهایی نیست بلکه در بسیاری از موارد منظور تبادل افکار جهت روشن تر شدن مواضیع و ایجاد وحدت نظر است. البتّه به این نکته نیز واقفید که رسیدگی به بعضی از مسائل به نحو مطلوب شاید در شرایط فعلی امکان پذیر نباشد لذا باید آن را در نهایت صبر و بردباری به آینده موکول نمود.

بعضی از دوستان سؤالاتی راجع به ضیافات نوزده روزه مطرح نموده بودند. ضیافت منصوص کتاب مستطاب اقدس است و از سالهای اوّلیّۀ تاریخ امر مبارک یکی از خصوصیّات حیات روحانی و اجتماعی جامعۀ اسم اعظم و امری اساسی جهت پیشرفت افراد و جامعه بوده است و تشکیل مرتّب آن البتّه باید با رعایت حکمت و ملاحظۀ اوضاع و احتیاجات محلّی صورت گیرد. در چارچوب هدایات صریح در بارۀ ماهیّت و هدف ضیافت، احبّای عزیز آزادی عمل قابل توجّهی در طرز برگزاری این جلسات دارند.

در اعتاب مقدّسۀ علیا با قلبی مسرور از ثبوت و استقامت شما عزیزان دست شکرانه به درگاه کبریا بلند میکنیم که الحمد لله مصداق این بیان مبارکۀ صادره از قلم معجز شیم حضرت مولی الوری هستید:

ای یاران روحانی و دوستان رحمانی در هر عهد مؤمن بسیار ولی ممتحن کمیاب حمد کنید خدا را که مؤمن ممتحنید و در سبیل ربّ مهیمن اسیر هر نوع آلام و محن گشتید در آتش امتحان مانند ذهب خالص رخ برافروختید و در نائرهٴ ظلم و جفای ستمکاران سوختید و ساختید و هر مؤمنی را رسم و آداب ثبوت و استقامت آموختید.

[امضا: بیت العدل اعظم]