دوّمین لوح حضرت بهاءُالله خطاب به ناپلئون سوّم: حیاتی جدید (۱)

نوشتۀ مایکل کِرتوتی ‌(Michael Curtotti) (۲)

۲۷ آگوست ۲۰۱۷
ترجمۀ مهرداد جعفری

لوح مبارک دوّم حضرت بهاءُالله خطاب به ناپلئون دارای مضامین بسیار زیادی است که بعد از مدّتی کوتاه از ورود حضرتشان به زندان عَکّا نازل گردید. نباید فراموش نمود که این بیانات صادره از نَفْسِ مقدّسی است که زندانی و مسجونی بوده و خطاب به پادشاهی مقتدر است.

«قَدْ اَتَی المُختارُ فیٖ ظُلَلِ الاَنوارِ لِیُحْیِیَ الاَکوانَ مِنْ نَفَحاتِ اسْمِهِ الرَّحْمنِ وَ یَتَّحِدَ العالَمَ وَ یَجْمَعَهُمْ عَلیٰ هٰذِهِ المائِدَةِ الّتیٖ نُزِّلَتْ مِنَ السَّماءِ.» ۳ [مضمون به فارسی: [خداوندِ] مختار در ابرهایی از نور آمده است تا هستی را از نسیم های خوش اسم رحمانش زنده کند و عالمیان را متّحد سازد و ایشان را بر سرِ این سفرۀ [رِزقِ روحانی] که از آسمان نازل شده جمع فرماید.]

نکتۀ تأسّف انگیز این بود که سرنوشت ناپلئون به مویی بسته بود و برایش امکان داشت که برای بهبودیش روش جدیدی اتّخاذ نماید ولی از این امر سرباز زد.

«‌بِما فَعَلتَ تَختَلِفُ الأمُورُ فیٖ مَملِکَتِکَ وَ یَخرُجُ المُلکُ مِنْ کَفِّکَ جَزآءَ عَمَلِکَ اِذاً تَجِدَ نَفسَکَ فیٖ خُسرانٍ مُبینٍ.» ۴ [بخاطر آنچه کردی امور در مملکتت دگرگون می گردد و مُلک از دستت خارج می شود بخاطر جزایِ عملت. در این صورت خود را در زیانی آشکار می یابی.]

در جنگِ سِدان //www.noghtenazar.org/node/1708 سرنوشت ناپلئون مشخص گردید. ظهور و سقوط پادشاهان در این نوشتار مسأله ای پُر اهمیّت نمی تواند باشد ولی سؤالی را که مطرح می کند این است که دلیل این تذکّرات حضرت بهاءُالله در مورد سرنوشت آنان چه می تواند باشد. با توجّه به مطالعۀ دقیق این خطابات حضرت بهاءُالله می توان دریافت که آنچه را نازل فرمودند به همان اندازه که برای ناپلئون صادق است برای هر یک از افراد بشر هم می تواند صحّت داشته باشد و گرچه خطابی عمومی به عدّۀ بسیار زیادی است ولی در عین حال می تواند خطابی قویّاً شخصی باشد.

در اوایل این لوح مبارک //www.bahai.org/library/authoritative-texts/bahaullah/summons-lor… می توان بیانات زیر را خواند که فرمودند:

«یا مَلِکَ باریسَ نَبِّئِ القِسّیسَ بِأَنْ لایَدُقَّ النَواقیسَ... قَدْ ظَهَرَ النّاقوُسُ الأفْخَمُ... تَدُقُّهُ اَصابِعُ مَشیَّةِ رَبِّکَ العَلیِّ الاَعْلیٰ فیٖ جَبَروُتِ البَقاءِ بِاسْمِهِ الأبْهیٰ‌.» ۵ [مضمون به فارسی: ای پادشاه پاریس به پیشوایان مسیحی خبر ده که دیگر ناقوس ها را به صدا درنیاورند... ناقوس اَعظم ظاهر شده است... انگشتانِ مشیّتِ پروردگارِ بلندمرتبۀ اَعلایت آن ناقوس را در جبروتِ بقاء به اسمِ اَبهایش به صدا در می آورد.]

گرچه بیانات مبارک خطاب به ناپلئون که شهرت و اعتبارش مربوط به علاقه اش به امور دیانت بود، که بعد از مدّتی متوقّف کرده بود، ولی در بعضی از مواقع جنبۀ خصوصی مخصوص به وی را دارد. در عین حال در مواضیعی دیگر خطاباتی است که شامل حال عموم می گردد. در بعضی از قسمت ها خطاباتی مخصوصاً در مورد وظائف وی به عنوان یک پادشاه نازل گردیده //noghtenazar.org/node/1577

«اِعْلَمْ اَنَّ الرَّعِیَّةَ اَماناتُ اللهِ بَیْنَکُمْ أنِ احْفَظوُهُم کَما تَحْفَظوُنَ اَنْفُسَکُمْ اِیّاکُمْ اَنْ تَجْعَلوُا الذِّئابَ رُعاةَ الاَغْنامِ وَ اَنْ یَمْنَعَکُمُ الغُرُورُ وَ الاِسْتِکْبارُ عَنِ التَّوَجُّهِ اِلَی الفُقَراءِ وَ المَساکینَ.» ۶ [مضمون به فارسی: بدان که اَتباع و رَعایا اَماناتِ خدا بین شما هستند آنان را حفظ کنید همان طور که خودتان را حفظ می کنید. مبادا گرگ ها را چوپان و نگهبانِ گوسفندان قرار دهید و مبادا غرور و استکبار شما را از توجّه به فُقراء و مَساکین منع کند.]

با مطالعۀ این لوح مبارک بآسانی می توان دریافت که گرچه حضرتشان در مسجونیّت بودند
//noghtenazar.org/node/1750 ولی اساس راه و طریق حیات جدید را از همان سجن استوار فرمودند. نظرات مبارک در بهبودی مؤسّساتِ ادیان هم در این لوح مبارک دیده می شود //noghtenazar.org/node/1641 که اشاره به راهبان و کشیشان می باشد:

«یا مَلَأ الرُّهْبانِ لاتَعْتَکِفُوا فِی الکَنائِسِ وَ المَعَابِدِ اخْرُجُوا بِاِذْنیٖ ثُمَّ اشْتَغِلوُا بِما تَنْتَفِعُ بِهٖ اَنْفُسُکُمْ وَ اَنْفُسُ العِبادِ... اِعْتَکِفُوا فیٖ حِصْنِ حُبّیٖ هٰذا حَقُّ الاِعْتِکافِ لَوْ اَنتُمْ مِنَ العارِفینَ مَنْ جاوَرَ الْبَیْتَ اِنَّهُ کَالْمَیِّتِ یَنْبَغیٖ لِلْاِنْسانِ أَنْ یَظهَرَ مِنهُ ما یَنْتَفِعُ بِهِ الْأکوانُ... تَزَوَّجُوا لِیَقومَ بَعْدَکُمْ اَحَدٌ مَقامَکُمْ.» ۷ [مضمون به فارسی: ای گروه راهبان در کنیسه ها و معابد گوشه گیر و منزوی نشوید به اِذنِ من خارج شوید سپس به آنچه خود شما و مردمان از آن نفع می برند مشغول گردید... در قلعۀ حُبِّ من معتکف شوید این حقیقتِ اعتکاف است اگر از عارفین باشد. کسی که در خانه گوشه گیری اختیار کند و منزوی شود بدرستی که او مانند مرده است برای انسان شایسته است که از او چیزی ظاهر شود که همۀ عالم از آن منتفع شوند... ازدواج کنید تا بعد از شما کسی بجایتان ظاهر شود.]

مجدّداً با مطالعۀ این بیانات مبارک می توان استنباط نمود که حضرت بهاءُالله طریق نوینی از حیات بشری را هم در مورد عالم مادّی و هم عالم روحانی نشان می دهند.

در بیانات زیر یکی بعد از دیگری این امور لازمه را براحتی می توان مشاهده نمود:

«اِنْ تَقُوُلُوا ما لا تَفْعَلوا فَمَا الفَرقُ بَینَکُمْ وَ الّذینَ قالُوا اَللهُ رَبُّنا فَلَمّا اَتیٰ فیٖ ظُلَلِ الغَمامِ أَعْرَضُوا وَ اسْتَکْبَرُوا عَلَی اللهِ العَزیزِ العَلیم.» ۸ [مضمون به فارسی: اگر می گویید آنچه را که عمل نمی کنید پس چه فرقی است بین شما و کسانی که گفتند خداوند پروردگار ماست پس وقتی در سایه هایی از ابر آمد ایشان اِعراض کردند و بر خداوند عزیزِ علیم استکبار ورزیدند.]

«لا تَسْفِکُوا الدِّمآءَ وَ لا تَحْکُمُوا عَلیٰ نَفْسٍ اِلّا بِالحَقِّ... اِنَّ الّذینَ یُفْسِدُونَ فِی الأرْضِ بَعْدَ اِصْلاحِها اولئِکَ تَجاوَزوُا عَمّا حُدِّدَ فِی الکِتابِ.» ۹ [مضمون به فارسی: خون ها را نریزید و بر کسی حُکم نکنید مگر به حقّ... بدرستی کسانی که در زمین بعد از اصلاحش فساد می کنند آنان از آنچه در کتاب حُکم شده تجاوز کردند.]

«قَدْ کَتَبَ اللهُ لِکلِ نَفْسٍ تَبلیغَ اَمرِهٖ وَ الّذیٖ اَرادَ ما اُمِرَ بِهٖ یَنْبَغیٖ لَهُ اَنْ یَتَّصِفَ بِالصِّفاتِ الحَسَنَةِ اَوَّلاً ثُمَّ یُبَلِّغَ النّاسَ لِتَنْجَذِبَ بِقَولِهٖ قُلُوبُ المُقبِلینَ.» ۱۰ [مضمون به فارسی: خداوند بر هر نفسی تبلیغ اَمرش را نوشته است و کسی که اراده کرد به آنچه اَمر شده عمل کند شایستۀ اوست که اوّلاً به صفات نیک آراسته گردد سپس مردم را تبلیغ کند تا از گفتار او قلوب مُقبلِین مُنجَذِب گردد.]

«اِنَّ الّذینَ یَظلِمونَ وَ یَأمُروُنَ النّاسَ بِالعَدلِ یُکَذِّبُهُمُ بِما یَخْرُجُ مِنْ اَفْواهِهِمْ اَهْلُ المَلَکُوتِ... یا قَومُ لَا تَرْتَکِبوُا ما تَضیعُ بِهٖ حُرْمَتُکُمْ وَ حُرْمَةُ الاَمرِ بَینَ العِبادِ وَ اِیّاکُمْ أنْ تَقْرَبوُا ما تُنْکِرُهُ عُقُولُکُمْ اِتَّقُوا اللهَ وَ لاتَتَّبِعُوا الغافِلینَ.» ۱۱ [مضمون به فارسی: بدرستی آنانی که ستم می کنند و مردم را به عدل اَمر می نمایند اَهلِ ملکوت ایشان را به آنچه از دهان هایشان خارج می شود تکذیب می کنند... ای قوم مرتکب نشوید آنچه را که به آن حُرمتِ شما و حرمتِ اَمرِ [دینِ اِلهی] بین مردم ضایع و بی ارزش می شود و مبادا نزدیک شوید به آنچه که عقول شما آن را انکار می کند بترسید از خدا و از غافلین پیروی نکنید.]

«لا تَخُونُوا فیٖ اَموالِ النّاسِ کُونُوا اُمَناءَ فِی الاَرْضِ وَ لاتَحْرِمُوا الفُقَراءَ عَمّا آتاکُمُ اللهُ مِنْ فَضْلِهِ.» ۱۲ [مضمون به فارسی: در اموال مردم خیانت مکنید؛ در زمین از اُمناء باشید و فقرا را از آنچه که خداوند از فضلش به شما بخشید محروم مکنید.]

«قَدْ قَدَّرْنَا التَّبلیغَ بِالبَیانِ اِیّاکُمْ اَنْ تُجادِلوا مَعَ اَحَدٍ.» ۱۳ [مضمون به فارسی: ما تبلیغ را به بیان مُقَدَّر کرده ایم مبادا با اَحَدی مجادله نمایید.]

«اِنِ اطَّلَعْتُمْ عَلیٰ خَطیئَةٍ اَنِ اسْتُروُها لِیَسْتُرَ اللهُ عَنْکُمْ.» ۱۴ [مضمون به فارسی: اگر از گناه و خطائی مطلع شدید آن را بپوشانید [خطاپوش باشید] تا خداوند گناه و خطای شما را بپوشاند.]

چنین اِنذازتی رفتار و اعمال محدودۀ حیات هر جامعه ای را ترسیم می نماید. مراسمِ سرور و جشن تازه ای در مورد امور دیانتی برقرار می نماید. نوزده روز دورۀ صیام و روزه گیری در معتدل ترین ایّام سال را پیشنهاد می فرمایند. این حکم را حضرت بهاءُالله بعداً در کتاب احکام یعنی «کتاب مستطاب اَقدَس» درباره اش توضیحات بیش تری صادر می فرمایند.

در انتهای لوح مبارک حضرت بهاءُالله نظر ما را به سَراب بودن حقیقتِ مادّیات معطوف می فرمایند.

«تَفَکَّرْ فِی الدُّنیا وَ شَأنِ اَهْلِهِا اِنَّ الَّذیٖ خُلِقَ العالَمُ لِنَفْسِهٖ قَدْ حُبِسَ فیٖ اَخْرَبِ الدِّیارِ بِمَا اکْتَسَبَتْ اَیْدِی الظّالِمینَ... هَلْ تَفْرَحُ بِما عِنْدَکَ مِنَ الزَّخارِفِ بَعْدَ الَّذیٖ تَعْلَمُ اَنَّها سَتَفْنیٰ اَوْ تَسُرُّ بِما تَحْکُمُ عَلیٰ شِبْرٍ مِنَ الاَرْضِ بَعْدَ الّذیٖ کُلُّها لَمْ یَکُنْ عِنْدَ اَهْلِ البَهاءِ اِلّا کَسَوادِ عَینِ نَمْلَةٍ مَیْتَةٍ دَعْها لِاَهْلِها ثُمَّ اَقْبِلْ اِلیٰ مَقصودِ العالَمینَ اَیْنَ اَهْلُ الغُروُرِ وَ قُصُورُهُمْ فَانْظُرْ فیٖ قُبُورِهِمْ لِتَعْتَبِرَ بِمٰا جَعَلناها عِبْرَةً لِلنّاظِرینَ...

فَانْظُرْ فیٖ قِلَّةِ عُقُولِهِمْ یَبْتَغُونَ ما لا یَنْفَعُهُمُ بِمُنْتَهَی الجِّدِ وَ الاِجْتِهادِ وَ لَوْ تَسْئَلُهُمْ هَلْ یَنْفَعُکُمْ ما اَرَدْتُمْ تَجِدُهُمْ مُتَحَیِّرِینَ.» ۱۵ [مضمون به فارسی: در دنیا و شأنِ اَهلِ آن تفکّر کن بدرستی کسی که عالم برای او آفریده شد در خراب ترین دیار [عَکّا] به خاطر آنچه دست های ستمگران مرتکب شده محبوس شده است... آیا به آنچه از زَخارف نزدِ توست شادی می کنی بعد از این که می دانی بزودی نابود می شود یا این که به خاطر این که بر یک وجب از زمین حُکم میرانی شاد هستی بعد از این که کلِّ زمین نزد اَهلِ بهاء [بهائیان] نیست مگر همچون سیاهی چشمِ مورچه ای مرده! رها کن آن را برای اَهلش سپس به سوی مقصودِ عالمیان اِقبال کن. کجایند اَهلِ غرور و قصرهایشان؟ پس به قبرهایشان بنگر تا پند بگیری از آنچه که ما آن را عبرت ناظرین قرار دادیم... در کمی عقلشان بنگر آنچه را که به ایشان نفعی نمی رساند به منتهای کوشش و جهد می طلبند و اگر از ایشان بپرسی آیا آنچه را که خواستید نفعی به شما می رساند، ایشان را مُتَحَیِّر می یابی.]

پاورقی ها:
توجّه: برای «محفوظ بودن حقّ چاپ» به اصل مقاله به انگلیسی مراجعه فرمائید.
(۱). این مقالۀ شمارۀ ۱۴۱ نویسنده می باشد.
(۲).مایکل کِرتوتی به مناسبت جشن دویستمین سالگرد تولّد مبارک حضرت بهاءُالله که در ۲۱\۲۲ اکتبر ۲۰۱۷ برگزار می گردد تعهّد شخصی نموده که تا آن روز ۲۰۰ مقاله در مَواضیع مختلفۀ دیانت بهائی بنویسد. برای اصل این مقاله ها به: //beyondforeignness.org/ مراجعه فرمائید.
(۳). الواح نازله خطاب به ملوک و رؤسای اَرض، صفحۀ ۹۶.
(۴). ایضاً صص: ۱۰۲ ـ ۱۰۳.
(۵). ایضاً صفحۀ ۹۵.
(۶). ایضاً صفحۀ ۱۰۶.
(۷). ایضاً صص: ۹۹ ـ ۱۰۰.
(۸). ایضاً صفحۀ ۱۰۹.
(۹). ایضاً صص: ۱۰۹ ـ ۱۱۰.
(۱۰). ایضاً صص: 110- 111.
(۱۱). ایضاً.
(۱۲). ایضاً صفحۀ ۱۱۱.
(۱۳). ایضاً.
(۱۴). ایضاً صفحۀ ۱۱۲.
(۱۵). ایضاً صص: ۱۱۵ ـ ۱۱۶.