بیتُ العَدلِ اَعظَم و جهانی مرتّباً در حال تغییر (۱)

نوشتۀ مایکل کِرتوتی ‌(Michael Curtotti) (۲)

دهم سپتامبر ۲۰۱۷
ترجمۀ مهرداد جعفری

آثار نازله از قلمِ حضرت بهاءُالله که مُجَلَّداتِ متعدّدِ قطوری مَملو از عنایات و مطالبِ اِلهی است توجّه مخصوصی نسبت به حیات نوع بشر داشته. همین آثار راهنمایی مشخّصی است در مورد رشد و شکوفاییِ جوامعِ بهائی که بعد از صعودِ [درگذشتِ] حضرت بهاءُالله تدریجاً به وجود آمده و رشد خواهند کرد. در رابطه با همین موضوع در کتابِ مستطابِ اَقدَس حضرت بهاءُالله چنین می فرمایند:

«قُلْ یا قَومُ لا یَأخُذُکُمُ الاِضطِرابُ اِذا غابَ مَلَکوتُ ظُهُوری وَ سَکَنَتْ اَمواجُ بَحرِ بَیانیٖ اِنَّ فیٖ ظُهُوریٖ لَحِکمَةً وَ فیٖ غَیبَتیٖ حِکمَةً اُخْریٰ مَا اطَّلَعَ بِها اِلَّا اللهُ الفَردُ الخَبیرُ وَ نَراکُمْ مِنْ اُفُقِیَ الاَبْهیٰ وَ نَنْصُرُ مَنْ قامَ عَلیٰ نُصرَةِ اَمریٖ بِجُنودٍ مِنَ المَلَأِ الاَعلیٰ وَ قَبیلٍ مِنَ المَلائِکَةِ المُقَرَّبینَ.۳ [مضمون به فارسی: بگو ای قوم زمانی که ملکوتِ ظهورم نهان شد و امواج دریای بیانم ساکن گردید[اشاره به وفاتشان] شما را اضطراب نگیرد. بدرستی که در ظهورم حکمتی است و در نبودنم حکمتی دیگر که اَحَدی به آن جز خداوند فردِ آگاه اطلاع نیافت. و ما شما را از افقِ ابهایمان می بینیم و کسی را که بر یاری امرم قیام کند با لشکرهایی از ملأ اعلی و گروهی از ملائکۀ مقرّب نصرت می کنیم.]

در این مقام این بیانات هم مانند آنچه در چندین مقالۀ قبلی ذکر گردیده به ادامۀ مستمرِّ حقیقتی روحانی اشاره می کند. //noghtenazar.org/node/1765 و
//noghtenazar.org/node/1766 هم چنین شاهد نصایح حضرتشان در امورِ دنیایِ مادّی هستیم. باز همان طوری که در یکی از مقالات اشاره شد اوّلین امری که لازم بود انجام گیرد و گرفت انتصاب حضرت عبدُالبهاء //noghtenazar.org/node/1523 به عنوانِ مُبَیِّنِ آیاتِ اِلهی و تعالیم حضرت بهاءُالله بود و «مرکزی» که بعد از صعودِ حضرتشان تمامی نفوس جامعه باید به ایشان متوجّه گردند. حال می دانیم که وجود حضرت عبدُالبهاء تا چه اندازه ای در متّحد نمودن آحادِ جامعه و هم چنین استقرارِ اساسِ وحدتِ عالَمِ انسانی بعد از صعودِ حضرت بهاءُالله حیاتی و حسّاس بوده و هست.

در مورد این موضوع وحدت و در مقام دیگر که نظر حضرت بهاءُالله را نشان می دهد و در کتابِ اَقدَس و دیگر مُتمِّماتِ نازله بیان فرمودند استقرارِ «بیتُ العَدلِ اَعظمِ اِلهی» است. علاوه بر این که بیتُ العَدلِ اَعظم هیئتِ حاکمۀ بینُ المِللیِ دیانتِ بهائی است مرکز و بنیانِ اِتّحادِ نوعِ بشر هم می باشد. در میان وظائف بیتُ العَدل تصمیم گیری در اموری است که صریحاً در آثارِ نازلۀ اَمرِ اِلهی نیامده. بیتُ العَدل مأمور به «قانون گذاری» می باشد و نه تنها قانون گذاری بلکه مختارند قوانینِ (غیرِ مَنصوصه) را هم تغییر دهند.

«باید اُمَنایِ بیتِ عدل مشورت نمایند، آنچه را پسندیده مُجریٰ دارند. اِنَّهُ یُلْهِمُهُمْ ما یَشاءُ وَ هُوَ المُدَبِّرُ العَلیمُ.» ۴ [مضمون به فارسی: بدرستی که او [خداوند] اِلهام می کند به ایشان آنچه را که می خواهد و او تدبیرکنندۀ بسیار دانا است.]

«چون که هر روز را امری و هر حین را حِکمتی مُقتضی، لِذا اُمُور به بیتِ عَدل راجع تا آنچه را مصلحتِ وقت دانند مَعمول دارند. نفوسی که لِوَجْهِ الله [به خاطر خدا] برخدمتِ اَمر قیام نمایند، ایشان مُلْهَمَند به اِلهاماتِ غیبیِ اِلهی. بر کُلّ اطاعتْ لازم، امورِ سیاسیّه کلّ راجع است به بیتُ العَدل و عباداتْ بِما اَنْزَلَهُ اللهُ فِی الکِتابِ.» ۵ [مضمون به فارسی: و عبادات به آنچه که خداوند در کتاب نازل کرد راجع است.]

حضرت بهاءالله فرمودند این هیئتِ مُجَلّله مَصونْ از خطا می باشند که با توجّه به این که تاریخ شاهد است که چگونه مسیرِ مذاهب و اَدیانِ اِلهی تغییر یافته چنین نکته ای امری انقلابی است. به عنوان مثال در دیانت مسیحی هر نوع تغییر منجر به ایجاد فرقه و اختلاف در «تبیینِ» احکام گردید. حال این امر به صورتی است که اگر نظریۀ قدیم دیگر به کار نیاید حکم جدیدی باید به کار گرفته شود.

حکمت این نوع قانون گذاری که بر اساس احتیاجات زمان می باشد این است که هرچه که عامل جدائی و تفرقه است از میان برداشته شود. آنچه که بی همتا است این که حضرت بهاءُالله با قلمِ خویش سندی برای ایجاد و استقرارِ این امر به جا گذاشته اند. هیچ شکّ و تردیدی در کار نیست که در اَمرِ بهائی بیتُ العَدلِ اَعظم این توانایی تصمیم گیری در تغییراتِ غیرِ مَنصوصه را از مرکزِ اَمرِ الهی می گیرند. این نکته هم خود بخود جنبۀ نسبیّت حقائقِ دینی را نشان می دهد:

دیانت هم باید تدریجاً امورِ خود را با گذشت زمان که متغیّر است نیز تغییر دهد تا بتواند نیازمندی های جامعۀ بشری را بر طبق زمان تأمین نمایند.

پاورقی ها:
توجّه: برای «محفوظ بودن حقّ چاپ» به اصل مقاله به انگلیسی مراجعه فرمائید.
(۱). این مقالۀ شمارۀ ۱۵۴ نویسنده می باشد.
(۲).مایکل کِرتوتی به مناسبت جشن دویستمین سالگرد تولّد مبارک حضرت بهاءالله که در ۲۱\۲۲ اکتبر ۲۰۱۷ برگزار می گردد تعهّد شخصی نموده که تا آن روز ۲۰۰ مقاله در مَواضیع مختلفۀ دیانت بهائی بنویسد. برای اصل این مقاله ها به: //beyondforeignness.org/ مراجعه فرمائید.
(۳). کتاب مستطابِ اَقدَس، بند ۵۳.
(۴). مجموعه الواحِ نازله بعد از کتاب مستطابِ اَقدَس، کلمات مبارکۀ فردوسیه، صفحۀ ۳۷.
(۵). ایضاً، بشارات، صفحۀ ۱۴.